Υπό διαφορετικές
συνθήκες και αιτίες Παρίσι και Βερολίνο έχουν εισέλθει σε μια
παρατεταμένη περίοδο εσωστρέφειας, με ορίζοντα τις προεδρικές και τις
βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία την άνοιξη του 2017 και τις βουλευτικές
εκλογές στη Γερμανία το φθινόπωρο του 2017. Ετσι η διαφοροποίηση με
δυναμική σύγκρουσης που είχε καταγραφεί με αφορμή την κορύφωση της
ελληνικής κρίσης τον Ιούλιο, με τον Ολάντ να προτείνει πολιτική ένωση ως
επιστέγασμα της Ευρωζώνης και τον Σόιμπλε να προτείνει αφαίρεση από τη
Κομισιόν του ελέγχου τήρησης της δημοσιονομικής πειθαρχίας με τη
δημιουργία Ανεξάρτητης Αρχής παγώνει. Το τελευταίο που θα ήθελαν σήμερα
πρόεδρος και καγκελάριος θα ήταν μια σύγκρουση Γαλλίας-Γερ-μανίας για το
μέλλον της ΕΕ -Ευρωζώνης.Ο Ολάντ δίνει έμφαση, αν δεν επενδύει, αποκλειστικά στη σκληρή αντιτρομοκρατική καταστολή και στη νομιμοποίηση σειράς μέτρων που συνθέτουν μια μόνιμη κατάσταση πολιορκίας. Στόχος του είναι ο Σαρκοζί και η Δεξιά να υποστούν απώλειες και προς τους σοσιαλιστές και προς την ακροδεξιά της Λεπέν, ώστε στον δεύτερο γύρο να συσπειρώσει όλους όσοι δεν θέλουν την ηγέτιδα του Εθνικού Μετώπου στο Μέγαρο των Ηλυσίων. Πρόκειται για μια επιλογή υψηλού ρίσκου, καθώς αφήνει στη Λεπέν το μονοπώλιο μιας ρητορικής κατά της λιτότητας σε τόνους αντιευρωπαϊκούς, εθνικιστικούς και αντιγερμανικούς.Από τη μεριά της η Μέρκελ έχει ως προτεραιότητα να θέσει υπό έλεγχο την αμφισβήτηση από τα δεξιά που δέχεται η Χριστιανοδημοκρατική Ενωση, τόσο από τους Βαυαρούς Χριστιανοσοσιαλιστές όσο και από την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), με αφορμή τη στάση της στο Προσφυγικό. Η καγκελάριος δεν θα ήθελε με κανένα τρόπο δίπλα στον φόβο για ανοικτά και ανεξέλεγκτα σύνορα να προστεθεί η κατηγορία ότι στην πράξη οι εταίροι της Γερμανίας δεν εφαρμόζουν το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Ανοικτή παραμένει η διεκδίκηση ή όχι τέταρτης θητείας από τη Μέρκελ, το βέβαιο είναι ότι σε περίπτωση που αποσυρθεί θα επιδιώξει μια συντεταγμένη αποχώρηση, ώστε να ελέγξει και τη διαδοχή της και τη διάσωση της πολιτικής της στην Ευρώπη.
Στην παραπάνω δυναμική παγώματος κάθε προστριβής για το μέλλον της ΕΕ υπάρχουν δύο βαριές υποθήκες:
• Πρώτον, μια ενδεχόμενη αρνητική έκβαση του Δημοψηφίσματος στη Βρετανία για την παραμονή ή όχι της χώρας στην ΕΕ.
• Δεύτερον, ένα ατύχημα στην Ιταλία στον τραπεζικό τομέα που να απαιτεί στήριξη και αλληλεγγύη της οποίας το κόστος δεν θα θέλει και δεν θα μπορεί να αναλάβει το Βερολίνο.
kapopoulos@pegasus.gr
