Στην πολιτική και το πλέον απίθανο είναι πιθανό. Έτσι δεν πρέπει να
ξενίζουν τα όσα αποκαλύπτει κορυφαίος Αμερικανός δημοσιογράφος.
Ο βραβευμένος δημοσιογράφος, Σέιμουρ Χερς, σε εκτεταμένο κείμενο που δημοσίευσε στο London Review of Books, υποστηρίζει ότι το αμερικανικό Πεντάγωνο ουδέποτε πίστεψε στη δυνατότητα των αντικαθεστωτικών να φέρουν την αλλαγή στη Συρία και μάλιστα δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια να παρακολουθεί την επίσημη αμερικανική πολιτική, που είχε προφανώς χαραχθεί από τους υπόλοιπους πυλώνες εξουσίας στην Ουάσιγκτον (State Department, Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας [NSC], κοινότητα πληροφοριών και Λευκός Οίκος).
Όπως υποστηρίζεται από τον Χερς, στόχος του Πενταγώνου ήταν πάντα μια μυστική συμμαχία με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Σύρο ηγέτη Μπασάρ Αλ Άσαντ! Για την πληροφορία αυτή που ανατρέπει όσα μέχρι στιγμής γνωρίζαμε, επικαλείται τη μαρτυρία μη κατονομαζόμενου πρώην ανώτατου αξιωματούχου του Μικτού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων!Το καλοκαίρι του 2013, το Μικτό Επιτελείο των ΗΠΑ (Joint Chiefs) ανακάλυψε ότι η Τουρκία συνεργάστηκε με τα πρόγραμμα της CIA που αφορούσε στους αποκληθέντες ως «μετριοπαθείς» Σύρους αντάρτες, στο πλαίσιο του οποίου η Άγκυρα ακολούθησε τον δικό της δρόμο παραδίδοντας την αμερικανική βοήθεια σε αιμοσταγείς ισλαμιστές εξτρεμιστές, όπως το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) και το Μέτωπο Αλ Νούσρα!
Η στρατιωτική ηγεσία των ΗΠΑ απλώς ανακάλυψε δια των δικών της πηγών, ότι «μετριοπαθείς» αντάρτες απλώς δεν υπήρχαν, με την αντιπολίτευση στον Άσαντ να αποτελείται από επικίνδυνους ισλαμιστές εξτρεμιστές που είχαν τη δική τους ατζέντα, αφού πρώτα εκμεταλλεύονταν στο έπακρο την αμερικανική εμπλοκή και βοήθεια.
Υπό το φως αυτών των «ανακαλύψεων», το πεντάγωνο αποφάσισε το φθινόπωρο του 2013 να ξεκινήσει την αποστολή διαβαθμισμένων πληροφοριών στο καθεστώς του Άσαντ, διαμέσου της Γερμανίας, του Ισραήλ και της ίδιας της Ρωσίας! Είχε προηγηθεί η αποστολή απαρχαιωμένων όπλων στους αντικαθεστωτικούς της Συρίας, σε μια ενέργεια σχεδιασμένη να πείσει τον Άσαντ για την καλή τους πρόθεση.
Το αντάλλαγμα που έλαβε είναι η δέσμευση της Χεζμπολάχ να μην επιτίθεται σε ισραηλινούς στόχους και να προχωρήσει η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για τα Υψώματα του Γκολάν, να μην αντιδράσει στη ρωσική βοήθεια στην Συρία και τέλος, στη διενέργεια εκλογών μετά τη λήξη του εμφυλίου.
Η πολιτική αυτή φέρεται να έληξε με την αποστρατεία του προηγούμενου αρχηγού του Μικτού Επιτελείου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων (Chairman of the Joint Chiefs), στρατηγού Μάρτιν Ντέμπσεϊ. Το ρεπορτάζ του γνωστού δημοσιογράφου πρέπει να καταγραφεί με σκοπό να επαληθευθεί ή να διαψευσθεί καθώς οι εξελίξεις θα προχωρούν και οι αποκαλύψεις θα γίνονται όλο και συχνότερες. Τα δεδομένα του προβλήματος, ωστόσο, είναι αρκετά απλά.
Το πρώτο είναι η συνήθης αντιπαλότητα του Πενταγώνου με τους προαναφερθέντες πυλώνες εξουσίας στο σύστημα παραγωγής πολιτικής στην Ουάσιγκτον. Το δεύτερο είναι η μετριοπαθής και «διπλωματική» φύση του προηγούμενου αρχηγού, στρατηγού Ντέμπσεϊ, ο οποίος ουκ ολίγες φορές προσπάθησε να μπλοκάρει κάθε λογής «γεράκια» να χρησιμοποιήσουν το στρατιωτικό εργαλείο, παγιδεύοντας τις ΗΠΑ σε έναν πολυετή πόλεμο που θα «στράγγιζε» τα ταμεία, σε μια εποχή που αναζητούνται κονδύλια για να υλοποιηθούν αναπτυξιακά – εξοπλιστικά προγράμματα που υποτίθεται θα οδηγήσουν τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις στον 21ο αιώνα.
Το τρίτο είναι η πολιτική να είχε εξασφαλίσει την έγκριση του ίδιου του Ομπάμα, ο οποίος φέρεται να εμπιστευόταν τον πολύπειρο και μετριοπαθή αρχηγό, σε αντίθεση με τη Χίλαρι Κλίντον… και αυτό σίγουρα θα αποτελέσει πεδίο έρευνας στο προσεχές μέλλον.
Με βάση αυτά τα δεδομένα όμως, τα συμπεράσματα είναι δύο και μάλιστα αντιθετικά. Οι ισχυρισμοί του Σέιμουρ Χερς θα μπορούσαν να ισχύουν, με βάση τα προαναφερθέντα. Θα μπορούσαν όμως και να αποτελούν διαρροές, με στόχο να στρωθεί το χαλί για τη διευθέτηση που βρίσκεται υπό συζήτηση στο παρασκήνιο. Όλα δείχνουν ότι γνωρίζουμε σχετικά σύντομα.
http://www.defence-point.gr/news/?p=143683
Ο βραβευμένος δημοσιογράφος, Σέιμουρ Χερς, σε εκτεταμένο κείμενο που δημοσίευσε στο London Review of Books, υποστηρίζει ότι το αμερικανικό Πεντάγωνο ουδέποτε πίστεψε στη δυνατότητα των αντικαθεστωτικών να φέρουν την αλλαγή στη Συρία και μάλιστα δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια να παρακολουθεί την επίσημη αμερικανική πολιτική, που είχε προφανώς χαραχθεί από τους υπόλοιπους πυλώνες εξουσίας στην Ουάσιγκτον (State Department, Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας [NSC], κοινότητα πληροφοριών και Λευκός Οίκος).
Όπως υποστηρίζεται από τον Χερς, στόχος του Πενταγώνου ήταν πάντα μια μυστική συμμαχία με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Σύρο ηγέτη Μπασάρ Αλ Άσαντ! Για την πληροφορία αυτή που ανατρέπει όσα μέχρι στιγμής γνωρίζαμε, επικαλείται τη μαρτυρία μη κατονομαζόμενου πρώην ανώτατου αξιωματούχου του Μικτού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων!Το καλοκαίρι του 2013, το Μικτό Επιτελείο των ΗΠΑ (Joint Chiefs) ανακάλυψε ότι η Τουρκία συνεργάστηκε με τα πρόγραμμα της CIA που αφορούσε στους αποκληθέντες ως «μετριοπαθείς» Σύρους αντάρτες, στο πλαίσιο του οποίου η Άγκυρα ακολούθησε τον δικό της δρόμο παραδίδοντας την αμερικανική βοήθεια σε αιμοσταγείς ισλαμιστές εξτρεμιστές, όπως το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) και το Μέτωπο Αλ Νούσρα!
Η στρατιωτική ηγεσία των ΗΠΑ απλώς ανακάλυψε δια των δικών της πηγών, ότι «μετριοπαθείς» αντάρτες απλώς δεν υπήρχαν, με την αντιπολίτευση στον Άσαντ να αποτελείται από επικίνδυνους ισλαμιστές εξτρεμιστές που είχαν τη δική τους ατζέντα, αφού πρώτα εκμεταλλεύονταν στο έπακρο την αμερικανική εμπλοκή και βοήθεια.
Υπό το φως αυτών των «ανακαλύψεων», το πεντάγωνο αποφάσισε το φθινόπωρο του 2013 να ξεκινήσει την αποστολή διαβαθμισμένων πληροφοριών στο καθεστώς του Άσαντ, διαμέσου της Γερμανίας, του Ισραήλ και της ίδιας της Ρωσίας! Είχε προηγηθεί η αποστολή απαρχαιωμένων όπλων στους αντικαθεστωτικούς της Συρίας, σε μια ενέργεια σχεδιασμένη να πείσει τον Άσαντ για την καλή τους πρόθεση.
Το αντάλλαγμα που έλαβε είναι η δέσμευση της Χεζμπολάχ να μην επιτίθεται σε ισραηλινούς στόχους και να προχωρήσει η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για τα Υψώματα του Γκολάν, να μην αντιδράσει στη ρωσική βοήθεια στην Συρία και τέλος, στη διενέργεια εκλογών μετά τη λήξη του εμφυλίου.
Η πολιτική αυτή φέρεται να έληξε με την αποστρατεία του προηγούμενου αρχηγού του Μικτού Επιτελείου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων (Chairman of the Joint Chiefs), στρατηγού Μάρτιν Ντέμπσεϊ. Το ρεπορτάζ του γνωστού δημοσιογράφου πρέπει να καταγραφεί με σκοπό να επαληθευθεί ή να διαψευσθεί καθώς οι εξελίξεις θα προχωρούν και οι αποκαλύψεις θα γίνονται όλο και συχνότερες. Τα δεδομένα του προβλήματος, ωστόσο, είναι αρκετά απλά.
Το πρώτο είναι η συνήθης αντιπαλότητα του Πενταγώνου με τους προαναφερθέντες πυλώνες εξουσίας στο σύστημα παραγωγής πολιτικής στην Ουάσιγκτον. Το δεύτερο είναι η μετριοπαθής και «διπλωματική» φύση του προηγούμενου αρχηγού, στρατηγού Ντέμπσεϊ, ο οποίος ουκ ολίγες φορές προσπάθησε να μπλοκάρει κάθε λογής «γεράκια» να χρησιμοποιήσουν το στρατιωτικό εργαλείο, παγιδεύοντας τις ΗΠΑ σε έναν πολυετή πόλεμο που θα «στράγγιζε» τα ταμεία, σε μια εποχή που αναζητούνται κονδύλια για να υλοποιηθούν αναπτυξιακά – εξοπλιστικά προγράμματα που υποτίθεται θα οδηγήσουν τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις στον 21ο αιώνα.
Το τρίτο είναι η πολιτική να είχε εξασφαλίσει την έγκριση του ίδιου του Ομπάμα, ο οποίος φέρεται να εμπιστευόταν τον πολύπειρο και μετριοπαθή αρχηγό, σε αντίθεση με τη Χίλαρι Κλίντον… και αυτό σίγουρα θα αποτελέσει πεδίο έρευνας στο προσεχές μέλλον.
Με βάση αυτά τα δεδομένα όμως, τα συμπεράσματα είναι δύο και μάλιστα αντιθετικά. Οι ισχυρισμοί του Σέιμουρ Χερς θα μπορούσαν να ισχύουν, με βάση τα προαναφερθέντα. Θα μπορούσαν όμως και να αποτελούν διαρροές, με στόχο να στρωθεί το χαλί για τη διευθέτηση που βρίσκεται υπό συζήτηση στο παρασκήνιο. Όλα δείχνουν ότι γνωρίζουμε σχετικά σύντομα.
http://www.defence-point.gr/news/?p=143683
