Για τη Γερμανία αυτές είναι πρωτόγνωρες καταστάσεις. Μόνο μεταξύ
5.9-15.10 καταγράφηκαν περισσότερες από 409.000 νέες αφίξεις προσφύγων
κι από τις αρχές του έτους 577.307. Πόλεις και επαρχίες καλούν σε
βοήθεια, ενώ δημόσια κτήρια, δρόμοι και πάρκα γεμίζουν από πλήθη
προσφύγων καθημερινά. Στο Χέσεπε της Κάτω Σαξονίας οι κάτοικοι είναι
2.500 και οι πρόσφυγες 4.000!
Ήδη σε πολλές πόλεις παρατηρείται έλλειψη σε βασικά εφόδια.
Κοντέινερ και χημικές τουαλέτες είναι πια είδη εν ανεπαρκεία. Κι όλα
αυτά ενώ ο γερμανικός χειμώνας έχει αρχίσει, με τους ταλαιπωρημένους
πρόσφυγες να κοιμούνται ακόμη σε σκηνές.
Ο γερμανικός στόχος
Στόχος της Μέρκελ είναι ο αριθμός των προσφύγων να περιοριστεί. Η
επίσκεψη στον Ερντογάν λέγεται ότι ήταν η τελευταία ελπίδα της. Σύμφωνα
με το «Spiegel», ο υπουργός Εσωτερικών Τόμας ντε Μεζιέρ είπε στον
ομόλογό του τού Λουξεμβούργου ότι «η καγκελάριος δεν είχε σχέδιο για το
προσφυγικό».
Στο μεταξύ, 10.000 νέοι πρόσφυγες καταφθάνουν καθημερινά. Άπαξ και
οι πρόσφυγες πατήσουν σε γερμανικό έδαφος, οι αρχές τούς διοχετεύουν
μέσω πέντε κύριων «οδών» στα κρατίδια της Γερμανίας. Αυτές οι αναλογικές
λίστες διανομής προσφύγων στα κρατίδια εξελίσσονται στις πιο καυτές
πολιτικές πατάτες.
Το κάθε κρατίδιο πασχίζει να διασφαλίσει ότι δεν θα δεχτεί παραπάνω
πρόσφυγες και οικονομική επιβάρυνση απ’ όσα του αναλογούν: Για
παράδειγμα, Βαυαρία 15,3%, Αμβούργο 2,5%, Έσση 7,3% κ.λπ. Η κατάσταση,
όμως, είναι τόσο χαοτική, που οι ποσοστώσεις δεν τηρούνται. Το Αμβούργο
έχει επιφορτιστεί με 4.500 πρόσφυγες παραπάνω και η Βαυαρία με 16.000,
ενώ τα ανατολικά κρατίδια φιλοξενούν 10.000 λιγότερους, όπως και η
πλούσια Βάδη-Βυρτεμβέργη (7.800).
Δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων δεν έχουν καν καταγραφεί ακόμη, άρα
πρακτικά κανείς δεν ξέρει τον πραγματικό αριθμό προσφύγων. Επιπρόσθετα,
πολλοί πρόσφυγες δεν δέχονται να κατανεμηθούν βάσει του γερμανικού
«συστήματος», αλλά επιμένουν να κατευθυνθούν εκεί που αυτοί θέλουν, όπου
έχουν γνωστούς ή συγγενείς. Οι γερμανικές αρχές, μάλιστα, έβαλαν
στρατιώτες να τους καθοδηγούν προς λεωφορεία και τρένα.
Οι τοπικές αρχές έχουν γονατίσει επειδή δεν καταφέρνουν να βρουν στέγη για όλους τους πρόσφυγες.
◆ Στα περισσότερα κρατίδια, το 1/3 των προσφύγων παραμένει σε σκηνές στην «παγωμένη» ύπαιθρο.
◆ Οι δάσκαλοι γερμανικής δεν επαρκούν και χρειάζονται τουλάχιστον άλλοι 20.000!
◆ Εκκρεμούν 300.000 αιτήσεις ασύλου και αναμένονται άλλες 500.000 ώς το τέλος του χρόνου.
Από έρευνα του ομοσπονδιακού ινστιτούτου Institute for Employment
Research προκύπτει ότι από τους πρόσφυγες ηλικίας 15-64 που φτάνουν στη
Γερμανία μόνο το 8% καταφέρνει να βρει κάποιου είδους απασχόληση εντός
έτους, ενώ το 50% χρειάζεται πέντε χρόνια. Ξεχωριστής ευαισθησίας
πρόβλημα είναι τα ασυνόδευτα παιδιά. Μόνο στη Βαυαρία βρίσκονται ήδη
14.000.
Ψυχραιμία…
Η απώλεια ψυχραιμίας των Γερμανών αρχίζει να εκδηλώνεται μέσω θυμού
κι ανοιχτής αμφισβήτησης για τη Μέρκελ. Το ίδιο της το κόμμα βρίσκεται
στα πρόθυρα ανταρσίας. Η καγκελάριος δεν έχει ξαναζήσει τόσο... ακραίες
στιγμές. Η εμπιστοσύνη στο πρόσωπό της έχει κλονιστεί.
Κυβερνητικοί, αντιπολίτευση και ψηφοφόροι κατηγορούν τη Μέρκελ ότι
αυτή άνοιξε τα σύνορα, άρα οφείλει και να περιορίσει τις ροές γρήγορα.
Μόνο που για τη συγκεκριμένη κρίση δεν υπάρχει άμεση λύση.
Το συντηρητικότερο κομμάτι του γερμανικού κοινοβουλίου ζητά
επαναφορά των συνοριακών ελέγχων, ενώ ο υπουργός Οικονομικών της
Βαυαρίας Μάρκους Ζέντερ προτείνει να χτιστεί τείχος!
Η Μέρκελ θεωρεί ότι οι συνοριακοί έλεγχοι δεν αποδίδουν σε εθνικό
επίπεδο, παρά μόνο σε ευρωπαϊκό. Γι’ αυτό και πιέζει για εντατικότερη
φύλαξη στο Αιγαίο από Ελλάδα, Τουρκία.
Οι πιο επικριτικές φωνές στο Κοινοβούλιο φτάνουν να προβλέπουν ότι
αν η Μέρκελ δεν αλλάξει άμεσα ρότα, αυτό θα είναι το τέλος της πολιτικής
της καριέρας! Το σκηνικό είναι εκρηκτικό με δυσοίωνες εκτιμήσεις ακόμα
και για τη σταθερότητα της (συγ)κυβέρνησης! Η Μέρκελ, μετρ στο να
κερδίζει χρόνο τρενάροντας αποφάσεις, αυτή τη φορά δεν έχει περιθώρια
ελιγμών. Οι πιέσεις είναι ασφυκτικές.
Στην προσπάθεια να αντιστρέψει κάπως το κλίμα, η Μέρκελ τάχθηκε
υπέρ δημιουργίας ζωνών transit για όσους δεν ανταποκρίνονται στο στάτους
του πρόσφυγα, συνεπώς θα στέλνονται πίσω στη χώρα τους. Ακόμα πιο
ανήσυχος είναι ο Σόιμπλε, που πρότεινε μείωση στα προσφυγικά επιδόματα.
Η Γερμανία έχει πλεόνασμα στον φετινό προϋπολογισμό της, όμως ο
Σόιμπλε τρέμει μήπως ξαναρχίσει να δανείζεται λόγω προσφυγικού. Τα κόστη
της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ξεπέρασαν ήδη τα 10 δισ. ευρώ και το ποσό
αυξάνεται.
Υπολογίζεται ότι μόλις ο μηχανισμός καταφέρει να επιταχύνει τη
διαδικασία χορήγησης ασύλου, από 10.000 πρόσφυγες στους οποίους δίδεται
άσυλο τον μήνα ο αριθμός θα εξαπλασιαστεί. Όλοι αυτοί οι νόμιμα – πια –
διαμένοντες στη χώρα θα λαμβάνουν επιδόματα ανεργίας. Επιπρόσθετα, η
Γερμανία θα πληρώσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στην Τουρκία ως
βοήθεια για τους πρόσφυγες που βρίσκονται «παρκαρισμένοι» εκεί.
Οι αριθμοί είναι δραματικοί: Οι αιτήσεις ασύλου προς τη Γερμανία
είναι όσες προς όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, ενώ η κυβέρνηση αναμένει
τουλάχιστον 800.000 πρόσφυγες για φέτος. Η «Bild» κάνει λόγο για 1,5
εκατ., όσος και ο πληθυσμός του Μονάχου.
Έπειτα από έναν ιστορικό «εναγκαλισμό» των προσφύγων, η κοινή γνώμη
έχει πια «γυρίσει». Σε έρευνα της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης, το
51% των Γερμανών δηλώνουν φοβισμένοι από την εισροή των προσφύγων, 13
μονάδες πάνω από τον Σεπτέμβριο. Η δημοτικότητα της Μέρκελ έπεσε κατά 9
μονάδες, στο χαμηλότερο σημείο της από το 2011. Ζόρια για τη «σιδηρά»
καγκελάριο...http://www.topontiki.gr/
