ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥΣτις εκλογές της 17ης Ιουνίου του 2012, η γνωστή εταιρεία Public Issue έκανε έρευνα για την πολιτική ταυτότητα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Τα αποτελέσματα της έρευνας εξέπληξαν τους πάντες. Ιδού πώς αυτοχαρακτηρίζονται οι ίδιοι οι ψηφοφόροι: Κατά σειρά μεγέθους οι απαντήσεις ήταν: 23% σοσιαλιστές, 15% σοσιαλδημοκράτες, 13% χωρίς γνώμη, 11% αντικαπιταλιστές - αντιεξουσιαστές, 10% φιλελεύθεροι, 7% κομμουνιστές, 6% λοιπά, 5% συντηρητικοί χριστιανοδημοκράτες, 5% αριστεροί, 3% απολίτικοι και, τέλος, 2% εθνικιστές.
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ αυτό δεν απασχόλησε ποτέ τον κομματικό μηχανισμό ή τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος του και κυρίως τις πλέον αριστερές συνιστώσες του. Στον δικό τους κόσμο, δεν έχει καμία σημασία η πολιτική ταυτότητα αυτών που ορίζουν τη δύναμη και τον ρόλο κάθε κόμματος. Δεν έχει καμία σημασία ούτε η μειοψηφική θέση τους στον ΣΥΡΙΖΑ και οι απόψεις τους στο ιδρυτικό συνέδριο. Δεν αγωνίστηκαν να γίνουν πλειοψηφία μόνο ή κυρίως με τις ιδέες τους, όσο με χωρίς αρχές οργανωτικά κόλπα και εγγραφές αδρανών μελών της επιλογής τους. Θεωρούν εαυτούς και τις ομάδες τους φωτεινές επαναστατικές πρωτοπορίες που είναι δημιουργημένες και προορισμένες να καθοδηγούν το ποίμνιο. Παρ' ότι ο κομμουνισμός συνετρίβη, παρ' ότι στην Ευρώπη (Δυτική και Ανατολική) αγνοούνται τα απομεινάρια των κομμουνιστικών κομμάτων, οι δικοί μας μπολσεβίκοι, λενινιστές και τροτσκιστές ενωμένοι (!), νιώθουν απόλυτα βέβαιοι για την επιτυχία της στρατηγικής που έχουν επιλέξει. Τα διακυβεύματα για τη νέα Αριστερά του δημοκρατικού σοσιαλισμού δεν τους απασχολούν. Ούτε ασχολούνται με την αλλαγή κλίματος στην Ε.Ε., με τη διευθέτηση του δημοσίου χρέους και την αναπτυξιακή χρηματοδότηση που περιλαμβάνει η συμφωνία.
ΑΥΤΑ που επιδιώκουν, και αυτά που εξαγγέλλουν, δεν λειτουργούν σε συνθήκες κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ούτε μπορεί να αντέξουν στον σημερινό παγκοσμιοποιημένο οικονομικά κόσμο, στον οποίο οι οικονομικές ισορροπίες είναι κρίσιμες. Τους είναι αδιάφορο. Αυτοί έχουν την ικανότητα να βλέπουν πράγματα που δεν μπορούμε να δούμε εμείς. Η Αριστερή Πλατφόρμα και οι αριστερότερες συνιστώσες του σχήματος είναι βέβαιες ότι η μοναδική λύση είναι η έξοδος από το ευρώ. Αυτό θα μπορούσε να συζητηθεί σε ομαλές οικονομικές συνθήκες, με άνεση χρόνου για την καλύτερη δυνατή εφαρμογή και αποτελεσματικότητα. Αλλά αυτοί νομίζουν πως εν θερμώ μπορούν να γράψουν ιστορία, παρ' ότι τέτοιο πείραμα δεν έχει ιστορικό προηγούμενο για να το επικαλεστούν.
ΣΤΗΝ αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία με το συγκεκριμένο Σύνταγμα των Ελλήνων, οι κανόνες και οι πλειοψηφίες δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία για πολιτικούς που έχουν, υποτίθεται, αποδεχτεί να λειτουργούν δημοκρατικά και νόμιμα. Η έρευνα της κοινής γνώμης, όπου το 70% όσων ψηφίζουν θέλουν τη χώρα εντός της Ευρωζώνης, δεν έχει καμία αξία; Επιστρέφουμε στις αντιλήψεις πως μόνο ένα κόμμα είναι η προσωποποίηση όλου του λαού και έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να κυβερνά ισοβίως εξ ονόματός του; Υπέθετα ότι αυτές οι θεωρίες έχουν οριστικά τοποθετηθεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Στη δημοκρατία μόνον οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να αναθέτουν αλλά και να αφαιρούν εξουσία από τους αντιπροσώπους τους.
ΑΛΛΑ έστω και έτσι, μπορεί να μας πει κανείς τι θα γινόταν αν στην τελευταία σύνοδο κορυφής ο πρωθυπουργός διαφωνούσε; Την επομένη μέρα οι τράπεζες και τα ΑΤΜ θα ήταν σφραγισμένες. Η οικονομική δραστηριότητα θα πάγωνε. Οι ζωές ανθρώπων που έχουν ανάγκη εισαγόμενο ιατρικό εξοπλισμό και υλικά θα απειλούνταν. Τρόπος επανεκκίνησης δεν υπήρχε καθώς δεν υπήρχε καμιά προετοιμασία για την χρήση εθνικού νομίσματος, ενώ τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της χώρας έχουν μηδενιστεί. Κακώς δεν υπήρχε, τονίζει ο Π. Λαφαζάνης. Δηλαδή μπορεί και δέχεται, με το 36% που δεν είναι όλο δικό του, να λάβει μια τόσο καθοριστική απόφαση χωρίς την έγκριση της πλειοψηφίας του λαού; Ζητάει κάθε τόσο ο Αλ. Τσίπρας να του προτείνουν όσοι διαφωνούν την εναλλακτική λύση αλλά απάντηση δεν παίρνει καθώς η άλλη πρόταση, του Σόιμπλε, για συντεταγμένη έξοδο από την Ευρωζώνη, είναι απείρως καλύτερη από την ασύντακτη χρεοκοπία.
ΣΕ ΑΡΘΡΟ του στην "Αυγή" ο συνετός τέως υπουργός Οικονομικών Μανόλης Δρεττάκης, κάνοντας έκκληση για ενότητα στον ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρει: "Μετά τη συμφωνία, όλοι μαζί να προσπαθήσουν, έχοντας την υποστήριξη τόσο του λαού όσο και της Βουλής, να αξιοποιήσουν τα δύο μεγάλα θετικά σημεία της συμφωνίας αυτής, δηλαδή την ουσιαστική (με όποιο τρόπο) απομείωση του δημόσιου χρέους από τον Οκτώβριο, στην οποία συμφωνούν τώρα και οι δανειστές, και την αξιοποίηση στα 3 επόμενα χρόνια του μεγαλύτερου μέρους των 35 δισ. ευρώ που είναι τώρα διαθέσιμα για παραγωγικές επενδύσεις που θα καταστήσουν ανταγωνιστικότερη την ελληνική οικονομία και θα συμβάλουν στη σταδιακή μείωση της ανεργίας. Ταυτόχρονα, θα δώσουν τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να εφαρμόσει μέτρα που θα κατανέμουν δίκαια το νέο δυσβάστακτο βάρος που 'φορτώνει' τη χώρα η συμφωνία καθώς και όσα άλλα μέτρα θα κριθούν πρόσφορα και δυνατά". Στου κουφού την πόρτα.
ΚΑΠΟΙΟΙ έχουν διακτινιστεί στον προηγούμενο αιώνα και ζουν στις προεπαναστατικές μέρες του 1917. Δεν έχουν την εφημερίδα του Λένιν, την "Iskra", (ούτε, φυσικά, το μυαλό του), έχουν όμως ιστότοπο με τον ίδιο τίτλο! Η τεκμηρίωση των απόψεών τους δεν θεωρείται προαπαιτούμενο. Ούτε και οι απόψεις των ψηφοφόρων είναι σεβαστές. Η αποτυχία του πειράματος Αλαβάνου έχει διαγραφεί από τη μνήμη τους. Ευτυχώς, αυτός που αποφασίζει είναι τελικά ο λαός.
dchristou52@gmail.com
ΑΥΓΗ
