Πριν
χρόνια ο φυλακισμένος ηγέτης του
Κουρδικού απελευθερωτικού αγώνα
Αμπντουλάχ Οτζαλάν, είχε πει τα εξής:
«Οι Τούρκοι είχαν τον πολιτισμό και
το κεφάλαιο που ήταν οι Έλληνες και οι
Αρμένιοι, είχαν και το στρατό που ήταν
οι Κούρδοι. Έχασαν τα δύο πρώτα. Τώρα θα
χάσουν και το τρίτο και θα καταρρεύσουν».
Λίγο
μετά έστειλε την επιστολή αναγνώρισης
της Γενοκτονίας, η οποία δυστυχώς, όχι
μόνο δεν δημοσιοποιήθηκε, αλλά αποσιωπήθηκε
από ένα σύστημα “πολιτικής και
ενημέρωσης”, το οποίο ομολογουμένως
μας εκπλήσσει κάθε μέρα. Ειδικά στο
ζήτημα της Γενοκτονίας είναι εντυπωσιακή
η μετάλλαξή του συστήματος αυτού και
η μεταπήδησή του από την προπαγάνδα
στον κεμαλισμό και το αντίστροφο.
Οι
διεθνείς όμως εξελίξεις έχουν αλλάξει.
Το νιώθουμε όλοι μας, Έλληνες, Αρμένιοι,
Ασσύριοι, Κούρδοι και άλλοι λαοί, από
το Ερεβάν μέχρι το Βερολίνο και από την
Τουρκία μέχρι τη Σουηδία, εκεί που η
κουρδικής καταγωγής βουλευτής Γκιουλάν
Αβτζί, ψήφισε το 2010 την αναγνώριση της
Γενοκτονίας. Κοντά σε αυτές τις τεράστιες
αλλαγές στο ζήτημα της Γενοκτονίας
έρχονται και οι πρόσφατες αναγνωρίσεις
της Γενοκτονίας από τους αγωνιζόμενους
Κούρδους της Τουρκίας και της Συρίας
(Κόμπανι), που μας δίνουν τη δυνατότητα
όχι μόνο να συνεχίσουμε την προσπάθειά
μας, αλλά και να αισθανθούμε ότι έχουμε
μαζί μας πολλούς συναγωνιστές.
Ο
αγώνας απελευθέρωσης των λαών, ο αγώνας
αναγνώρισης της Γενοκτονίας συνεχίζει
να είναι οδηγός και να εμπνέει εκατομμύρια
ανθρώπους. Από το Κόμπανι μέχρι την
αρχαία Άμιδα, το σημερινό Ντιγιαρμπακίρ
και από την Σμύρνη μέχρι την Τραπεζούντα.
IEBRAHEM MUSLEM Μέλος της Ευρωπαϊκής διπλωματικής αντιπροσωπείας PYD απο Rojava – Kobane.
Εμείς
οι Κούρδοι οι απόγονοι των αρχαίων Καρδούχων που συνάντησε ο
Ξενοφώντας, αναγνωρίζουμε όλα τα εγκλήματα κατά των Ελλήνων, την
Γενοκτονία που διαπράχθηκε εναντίoν τους από τους Νεότουρκους και τους
Κεμαλικούς στο χρονικό διάστημα 1908-1923 και συνεχίζουμε τον αγώνα
απελευθέρωσης όλων των λαών. Από το Κόμπανι μέχρι το την αρχαία Άμιδα,
το σημερινό Ντιγιαρμπακίρ και από την Σμύρνη μέχρι την Τραπεζούντα.
Ως
λαοί της περιοχής ζήσαμε τον περασμένο αιώνα τις συνεχόμενες
γενοκτονίες από την Οθωμανική και Κεμαλική Τουρκία κατά των Ιστορικών
Λαών της Μικράς Ασίας και της Μεσοποταμίας. Ξεκινώντας με την Γενοκτονία
των Αρμενίων και των Ασσυροχαλδαίων, συνέχισαν με την Γενοκτονία των
Ελλήνων του Πόντου και τις Γενοκτονίες κατά των Κούρδων, οι οποίες δεν
έχουν σταματήσει μέχρι σήμερα. Τα αποτελέσματα των Γενοκτονιών δεν
περιορίζονται στις ανθρώπινες απώλειες. Η καταστροφή της Τέχνης, της
Γλώσσας , του Πολιτισμού, μαζί με την απώλεια ανθρώπων, φτώχυνε όλους
τους λαούς της περιοχής μας και την Παγκόσμια κληρονομιά. Σήμερα όλοι
δέχονται ότι αν η Γενοκτονία των Αρμενίων είχε καταγγελθεί και
αντιμετωπιστεί εγκαίρως, δεν θα μπορούσε η Τουρκία να προχωρήσει στην
Γενοκτονία των Ποντίων. Ομοίως, αν είχε σταματήσει η Ποντιακή
Γενοκτονία, δεν θα μπορούσε να συνεχίσουν με τους άλλους Έλληνες της
Ανατολής και τους Κούρδους. Και αν είχαν σταματήσει οι Γενοκτονίες των
Τούρκων, δεν θα μπορούσε ο Χίτλερ να προχωρήσει το Ολοκαύτωμα των
Εβραίων, στηριζόμενος στο παράδειγμα ατιμωρησίας του Κεμάλ. Σήμερα ο
στόχος της αναγνώρισης συνολικά των Γενοκτονιών που διέπραξε το Τουρκικό
κράτος δεν είναι μόνο για να αναπαυθούν τα κόκκαλα των δολοφονημένων
θυμάτων. Είναι και για να ξεσκεπαστούν οι μηχανισμοί εξόντωσης και
σφετερισμού που εξακολουθούν να επιβάλλονται εντός του Τουρκικού
κράτους, οι τακτικές διαίρεσης των Λαών και απομόνωσης των υποψήφιων
θυμάτων και να αποτελέσει η συνεργασία το Θεμέλιο της άμυνας των Λαών
και της προστασίας όλου του πλούτου της περιοχής. Εφόσον και η σημερινή
Τουρκική κυβέρνηση αρνείται την αναγνώριση των Γενοκτονιών σημαίνει ότι
αποδέχεται την Ευθύνη όσων έπραξε μέχρι σήμερα το Τουρκικό κράτος και
μπορεί στο μέλλον να επαναλάβει το συγκεκριμένο έγκλημα. Άρα πρέπει να
αντιμετωπίζεται από την διεθνή κοινότητα σαν υπεύθυνη και ύποπτη
επανάληψης του εγκλήματος.
Εκλογική Επιτροπή Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP)
Η γενοκτονία των Ποντίων είναι μία απ’ τις μεγαλύτερες που έγιναν στις αρχές του 20ου αιώνα
Ο
τουρκικός και κουρδικός λαός και οι ιστορικές εθνότητες στην Τουρκία
δεν ξεχνούν ότι η γενοκτονία των Ποντίων είναι μία απ’ τις μεγαλύτερες
γενοκτονίες που είχαν γίνει στις αρχές του 20ου αιώνα. Εκατοντάδες
χιλιάδες κόσμος δολοφονήθηκε και όσοι κατάφεραν να ζήσουν
διασκορπίστηκαν σε άλλες χώρες ως πρόσφυγες. Ήταν μία γενοκτονία
συστηματική και μελετημένη.
Το
Ολοκαύτωμα αυτό ακόμα και σήμερα δεν γίνεται αποδεκτό απ’ την επίσημη
πολιτική της Τουρκίας και οι τουρκικές κυβερνήσεις σε κάθε ευκαιρία όχι
μόνο αρνούνται τις γενοκτονίες και τους ξεριζωμούς αλλά συνεχίζουν να
καταπιέζουν και να δολοφονούν τους λαούς που αντιστέκονται ενάντια στην
πολιτική που ασκεί το καθεστώς της Άγκυρας. Όμως καμία προσπάθεια και
καμία πολιτική δεν θα μπορέσει και δεν μπορεί να κρύψει ούτε τις
γενοκτονίες που έχουν γίνει ούτε τις σημερινές δολοφονίες και
ξεριζωμούς. Πιστεύουμε πως δεν χρειάζεται να αποδείξουμε ότι έχουν γίνει
και γίνονται όλα αυτά αλλά με τον αγώνα μας και με την αλληλεγγύη των
λαών πρέπει να αλλάξουμε αυτό το καθεστώς.
Ο
αγώνας του κουρδικού και τουρκικού λαού και των υπόλοιπων εθνοτήτων και
μειονοτήτων έχει ακριβώς αυτό το σκοπό και θα συνεχιστεί μέχρι την
πλήρη ισότητα αυτών των λαών, μέχρι να κατακτηθούν οι ελευθερίες και η
δημοκρατία. Όμως αυτό για να γίνει χρειάζεται η ανατροπή του
καταπιεστικού συστήματος της Άγκυρας.
Είμαστε σε αλληλέγγυοι με τον αγώνα των Ποντίων και ο αγώνας μας έχει σκοπό και την δικαίωση όλων των λαών.
Εκλογική Επιτροπή Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP)
