Οι εργαζόμενοι στα ΕΑΣ Αττικής, στην ΕΑΒ Αιγίου και στην ΕΛΒΟ Θεσσαλονίκης μιλούν στην «Εφ.Συν.» για το μέλλον τής πάλαι ποτέ βαριάς βιομηχανίας της χώρας στην παραγωγή όπλων και στέλνουν μήνυμα στην κυβέρνηση ότι πρέπει να ξεκαθαρίσει τι θέλει και να πάρει γρήγορα τις αποφάσεις της.Σχέδιο παράλογο, που με τη συστηματική απαξίωση της εταιρείας θα οδηγούσε στην τελική πώλησή της, χαρακτηρίζουν οι εργαζόμενοι στα ΕΑΣ την απόφαση των προηγούμενων κυβερνήσεων να προχωρήσουν στην «ειδική εκκαθάρισή» της. Απόφαση που, όπως κατάγγειλαν στην «Εφ.Συν.» οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στις μονάδες των ΕΑΣ στην Αττική, οδήγησε τελικά στη φυγή κυρίως ειδικευμένων τεχνιτών, με άμεση συνέπεια η εγκατάλειψη των εργοστασίων της εταιρείας να γίνεται σήμερα αντιληπτή ακόμη και σε έναν τυχαίο επισκέπτη.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το εργοστάσιο «φιλέτο» της Μάνδρας, το οποίο βρίσκεται σε ένα οικόπεδο περίπου σαράντα στρεμμάτων, έχει στεγασμένο χώρο κοντά στα 15,5 τετραγωνικά μέτρα και κάποτε έσφυζε από ζωή αφού εργάζονταν σε αυτό 440 άτομα. Σήμερα αριθμεί μόλις 67 εργαζόμενους, ενώ ορισμένα από τα τμήματά του μετά τις εθελούσιες αποχωρήσεις υφίστανται μόνο κατ’ όνομα.
«Μας στοχοποίησαν»
«Τα ΕΑΣ Μάνδρας τα τελευταία 15 χρόνια έχουν συνεισφέρει στο 50% του ακαθάριστου εισοδήματος της εταιρείας. Γύρω στα 300 εκατ. ευρώ. Ομως αυτό το εργοστάσιο στοχοποιήθηκε και αποφασίστηκε να κλείσει» τόνισε ο διευθυντής του εργοστασίου Δημήτρης Καραβασίλης μιλώντας στην «Εφ.Συν.».
Και συνέχισε: «Τα ΕΑΣ θέλουν συμμάζεμα. Ομως πρέπει να φτιάξεις ένα πλάνο βιώσιμο. Οχι να οδηγεί στον θάνατο. Και από αυτό το πλάνο δεν μπορεί να εξαιρεθεί η Μάνδρα που ασχολείται κυρίως με την κατασκευή οπλικών συστημάτων. Εδώ, στις αρχές του 1990, φτιάξαμε το αντιαεροπορικό "Αρτεμις": το μοναδικό ελληνικό όπλο. Παρ' όλα αυτά πετάξαν το εργοστάσιο έξω, γιατί -όπως έλεγαν ορισμένοι- ήθελαν να το πάρουν κάποιοι άλλοι. Γιατί αυτό το εργοστάσιο έχει μέλλον».
Το εργοστάσιο της Μάνδρας είναι το μόνο στο οποίο κατασκευάζονται ολοκληρωμένα οπλικά συστήματα, απορριπτόμενες δεξαμενές αεροσκαφών, συστήματα ελέγχου πυρός, συστήματα εκτοξευτήρων πυραύλων, συστήματα αντιαεροπορικών πυροβόλων, συστήματα ναυτικών πύργων και πυροβόλα βαρέος τύπου και είναι σε θέση να παρέχει τεχνική υποστήριξη και συντήρηση σε όλα αυτά τα προϊόντα.
«Αν οι πολιτικές ηγεσίες είχαν αποφασίσει να πάρουμε το σέρβις αυτών που φτιάξαμε, σήμερα δεν θα θέλαμε δουλειά», μας είπε ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Μάνδρας, Γιώργος Μπόλος, και συνεχίζει:
«Φτιάξαμε το "Αρτεμις", παραδώσαμε 60 κομμάτια και ξαφνικά η παραγωγή σταμάτησε. Ενα όπλο που εάν το είχε άλλη χώρα θα τρέχαμε να το αγοράσουμε. Συμφωνούμε σε συνεργασία με ξένους, όμως οι συμφωνίες να είναι διακρατικές. Καθαρές και χωρίς να υπάρχουν μεσάζοντες».
Στο εργοστάσιο αυτή την περίοδο εκτελείται συμβόλαιο θυγατρικής εταιρείας της Rheinmetall, ύψους 11,5 εκατ. ευρώ, για λογαριασμό κυρίως του ελβετικού στρατού που αφορά τη συντήρηση και αναβάθμιση του αντιαεροπορικού συστήματος Velos.
Υπάρχει ακόμη συμφωνία για την υποβολή προσφοράς στο υπουργείο Αμυνας της Ινδίας για την προμήθεια αντιαεροπορικών "Αρτεμις", ύψους 5,5 δισ. ευρώ, και πρόταση για συμμετοχή στην αναβάθμιση των MLRS (Multiple Launch Rocket System) του Πυροβολικού μας.
«Η μισή παρέλαση αποτελείται από προϊόντα της Μάνδρας. Rheinmetall, Leopard, Kornet στα Hummer και εκτοξευτήρες των Patriot φτιάχτηκαν εδώ. Αυτή τη στιγμή έχουμε τη μοναδική μηχανή στην Ευρώπη που μπορεί να φτιάξει εκτοξευτήρες Patriot. Παρ' όλα αυτά στις 17/12/2013 η προηγούμενη διοίκηση μας ανακοίνωσε ότι η Μάνδρα θα κλείσει 31/6/2014.
Με αγώνες ματαιώσαμε το κλείσιμο ενώ υπεγράφη και η συμφωνία για το Velos, που όπως φαίνεται θα ήταν η “προίκα” η οποία θα δινόταν στους υποψήφιους αγοραστές. Είχαμε όμως αλλαγή της πολιτικής ηγεσίας και το σχέδιο πώλησης σταμάτησε. Τα μόνα που ζητάμε είναι να έχει ο κόσμος δουλειά και να αποχωρήσουν μέσα από την εταιρεία τα συμφέροντα που πήγαν να την κλείσουν» μας είπε ο γ.γ. του σωματείου εργαζομένων Νίκος Παπαναστασίου.
Η αναπληρώτρια εκπρόσωπος των εργαζομένων και πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Κεντρικής Διοίκησης ΕΑΣ, Ελένη Νίκου, ομαδοποιεί τα αιτήματα των εργαζομένων ως εξής:
«Θέλουμε να υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ όπως αυτές εξαγγέλθηκαν. Ζητάμε να επιλυθούν όλα τα εκκρεμή εργασιακά ζητήματα. Δεν νοείται βιομηχανία και οι εργαζόμενοι να εντάσσονται στο μισθολόγιο του Δημοσίου, ούτε η μη καταβολή ανθυγιεινού. Αυτό που εμείς τονίζουμε είναι ένα: “Οχι στους εργολάβους”. Aκόμη και σήμερα έχουμε ενοικιαζόμενους εργαζόμενους και μάλιστα διοικητικούς.
»Δεν μιλάμε για τον εργαζόμενο των 600 ευρώ. Ως σωματείο δεν λέμε όχι στον συνάδελφο που έχει ανάγκη αυτά τα χρήματα. Διαφωνούμε όμως στους κολλητούς που έφερε η προηγούμενη διοίκηση ασκώντας διευθυντικό δικαίωμα σε εργαζόμενους 30 ετών. Ζητάμε οποιαδήποτε διαδικασία προσλήψεων γίνει να γίνει με δημόσια προκήρυξη που θα τη μάθει όλη η κοινωνία και θα συμμετέχει όποιος μπορεί. Μια κυβέρνηση της Αριστεράς δεν θα πρέπει να ακολουθήσει την πολιτική των κολλητών. Να μη λειτουργήσει πάλι το κομματικό κράτος».
