Για τους λάτρεις των αρχαιοελληνικών μύθων τα πάθη του
βασιλιά της Κορίνθου Σίσυφου δεν μπορούν παρά να προσομοιάζουν με αυτά
που ο Αλέξης Τσίπρας ανέλαβε να κουβαλήσει στις πλάτες του από τις 25
Ιανουαρίου και μετά.
Η ατελέσφορη προσπάθεια του Σίσυφου να ανεβάζει μια πέτρα στην κορυφή ενός βουνού και πάντα να του γλιστράει από τα χέρια όταν έφτανε στην κορυφή, με αποτέλεσμα να επαναλαμβάνει την προσπάθεια, θυμίζει αρκετά την Ελλάδα.
Κατά τον Guardian, ομοίως, η Ελλάδα προσπαθεί να βγει από τον Άδη (εκεί όπου ήταν καταδικασμένος να ζει ο Σίσυφος) στον οποίο έχει πέσει τα τελευταία πέντε χρόνια, ωστόσο βλέπει το χρέος της να είναι το 175% του ΑΕΠ. «Ο Τσίπρας λέει πως η χώρα του δεν χρειάζεται διαγραφή χρέους, αλλά την απαιτεί. Η οικονομία της χώρας έχει συρρικνωθεί κατά 25% και ο κόσμος ψήφισε υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ τη στιγμή που προκαλεί εντύπωση πως έμεινε τόσο καιρό στωικός. Η πρόκληση του Τσίπρα προς την οικονομική ''ορθοδοξία'' έχει νόημα. Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα και όλη η Ευρωζώνη είναι ισχυρή απαίτηση και όχι περισσότερη λιτότητα. Ο αποπληθωρισμός και η αύξηση της ανεργίας σε όλη την Ευρωζώνη δείχνουν πολλά πράγματα».
Το άρθρο σημειώνει την απόφαση της νέας κυβέρνησης να σταματήσει το πλάνο των ιδιωτικοποιήσεων, την αύξηση του κατώτατου μισθού και την επαναπρόσληψη κάποιων δημόσιων υπαλλήλων, σημειώνοντας πως το μήνυμα του Τσίπρα είναι ότι θέλει να τερματιστεί άμεσα η οικονομική συμπίεση και να γίνει το κούρεμα του χρέους. Από την άλλη, όμως, οφείλει να ακολουθήσει την άποψη της πλειονότητας των Ελλήνων που θέλουν παραμονή στο ευρώ, άρα είναι υποχρεωμένος να διαπραγματευτεί με την Τρόικα και σε τελική ανάλυση να συνδιαλλαχτεί με την Μέρκελ.
Ο Ντέιβιντ Μαρς του Official Monetary and Financial Institutions Forum διερωτάται πως θα καταφέρει ο Τσίπρας να πραγματώσει όλους τους στόχους του. Οι πιστωτές είναι ακόμα χαλαροί γιατί γνωρίζουν πως η πραγματική διαπραγμάτευση δεν έχει ξεκινήσει ακόμη. Στη συνέχεια θα πουν πως αν η Ελλάδα θέλει να μείνει στο ευρώ και οι τράπεζές της να παραμείνουν συνδεδεμένες με την ΕΚΤ, τότε οφείλει να ακολουθήσει το υπάρχον πρόγραμμα με κάποιες -προφανώς- διαφοροποιήσεις.
Γράφει ο Guardian: «Η καλύτερη ευκαιρία του Τσίπρα για να προλάβει ένα ταπεινωτικό ολίσθημα είναι να σκληρύνει τη στάση του και να απειλήσει ότι θα εγκαταλείψει το ευρώ, εκτός αν δει το δημόσιο χρέος της Ελλάδα να μειώνεται κατά, ας πούμε, το 50%. Πράγματι, αν δεν είναι διατεθειμένος να το κάνει αυτό, τότε είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί αυτός ο αριστερός πρωθυπουργός επέλεξε ένα δεξιό «αντι-γερμανικό» κόμμα ως συνεργάτη του στο συνασπισμό.
Η γραμμή των διαπραγματεύσεων θα πάει κάπως έτσι: η Ελλάδα δεν έπρεπε ποτέ να μπει στο ευρώ και οι υπόλοιπες χώρες εμπλέκονται σε αυτή την απόφαση. Ολοι επέτρεψαν στην Ελλάδα να ζει με περισσότερα από όσα μπορούσε. Η ζωή έξω από το ευρώ δεν θα είναι στρωμένη με ροδοπέταλα, αλλά θα επιτρέψει στην Ελλάδα να χρεοκοπήσει και να μπει σε μια τροχιά υποτίμησης. Αυτά εμπεριέχει μεγάλους κινδύνους μετάδοσης. Το θέλει αυτό η ήδη αποδυναμωμένη Ευρωζώνη; Αν όχι, τότε θα πρέπει να παρέχει σοβαρή ανακούφιση. Είναι πολύ πιθανό πως η Μέρκελ και οι υπόλοιποι δεν θα αφήσουν τα πράγματα να ακολουθήσουν τη μοίρα τους. Από την άλλη για τον Τσίπρα αυτό είναι ρίσκο που αξίζει να κινδυνεύσει».
Πηγή: iefimerida
Η ατελέσφορη προσπάθεια του Σίσυφου να ανεβάζει μια πέτρα στην κορυφή ενός βουνού και πάντα να του γλιστράει από τα χέρια όταν έφτανε στην κορυφή, με αποτέλεσμα να επαναλαμβάνει την προσπάθεια, θυμίζει αρκετά την Ελλάδα.
Κατά τον Guardian, ομοίως, η Ελλάδα προσπαθεί να βγει από τον Άδη (εκεί όπου ήταν καταδικασμένος να ζει ο Σίσυφος) στον οποίο έχει πέσει τα τελευταία πέντε χρόνια, ωστόσο βλέπει το χρέος της να είναι το 175% του ΑΕΠ. «Ο Τσίπρας λέει πως η χώρα του δεν χρειάζεται διαγραφή χρέους, αλλά την απαιτεί. Η οικονομία της χώρας έχει συρρικνωθεί κατά 25% και ο κόσμος ψήφισε υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ τη στιγμή που προκαλεί εντύπωση πως έμεινε τόσο καιρό στωικός. Η πρόκληση του Τσίπρα προς την οικονομική ''ορθοδοξία'' έχει νόημα. Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα και όλη η Ευρωζώνη είναι ισχυρή απαίτηση και όχι περισσότερη λιτότητα. Ο αποπληθωρισμός και η αύξηση της ανεργίας σε όλη την Ευρωζώνη δείχνουν πολλά πράγματα».
Το άρθρο σημειώνει την απόφαση της νέας κυβέρνησης να σταματήσει το πλάνο των ιδιωτικοποιήσεων, την αύξηση του κατώτατου μισθού και την επαναπρόσληψη κάποιων δημόσιων υπαλλήλων, σημειώνοντας πως το μήνυμα του Τσίπρα είναι ότι θέλει να τερματιστεί άμεσα η οικονομική συμπίεση και να γίνει το κούρεμα του χρέους. Από την άλλη, όμως, οφείλει να ακολουθήσει την άποψη της πλειονότητας των Ελλήνων που θέλουν παραμονή στο ευρώ, άρα είναι υποχρεωμένος να διαπραγματευτεί με την Τρόικα και σε τελική ανάλυση να συνδιαλλαχτεί με την Μέρκελ.
Ο Ντέιβιντ Μαρς του Official Monetary and Financial Institutions Forum διερωτάται πως θα καταφέρει ο Τσίπρας να πραγματώσει όλους τους στόχους του. Οι πιστωτές είναι ακόμα χαλαροί γιατί γνωρίζουν πως η πραγματική διαπραγμάτευση δεν έχει ξεκινήσει ακόμη. Στη συνέχεια θα πουν πως αν η Ελλάδα θέλει να μείνει στο ευρώ και οι τράπεζές της να παραμείνουν συνδεδεμένες με την ΕΚΤ, τότε οφείλει να ακολουθήσει το υπάρχον πρόγραμμα με κάποιες -προφανώς- διαφοροποιήσεις.
Γράφει ο Guardian: «Η καλύτερη ευκαιρία του Τσίπρα για να προλάβει ένα ταπεινωτικό ολίσθημα είναι να σκληρύνει τη στάση του και να απειλήσει ότι θα εγκαταλείψει το ευρώ, εκτός αν δει το δημόσιο χρέος της Ελλάδα να μειώνεται κατά, ας πούμε, το 50%. Πράγματι, αν δεν είναι διατεθειμένος να το κάνει αυτό, τότε είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί αυτός ο αριστερός πρωθυπουργός επέλεξε ένα δεξιό «αντι-γερμανικό» κόμμα ως συνεργάτη του στο συνασπισμό.
Η γραμμή των διαπραγματεύσεων θα πάει κάπως έτσι: η Ελλάδα δεν έπρεπε ποτέ να μπει στο ευρώ και οι υπόλοιπες χώρες εμπλέκονται σε αυτή την απόφαση. Ολοι επέτρεψαν στην Ελλάδα να ζει με περισσότερα από όσα μπορούσε. Η ζωή έξω από το ευρώ δεν θα είναι στρωμένη με ροδοπέταλα, αλλά θα επιτρέψει στην Ελλάδα να χρεοκοπήσει και να μπει σε μια τροχιά υποτίμησης. Αυτά εμπεριέχει μεγάλους κινδύνους μετάδοσης. Το θέλει αυτό η ήδη αποδυναμωμένη Ευρωζώνη; Αν όχι, τότε θα πρέπει να παρέχει σοβαρή ανακούφιση. Είναι πολύ πιθανό πως η Μέρκελ και οι υπόλοιποι δεν θα αφήσουν τα πράγματα να ακολουθήσουν τη μοίρα τους. Από την άλλη για τον Τσίπρα αυτό είναι ρίσκο που αξίζει να κινδυνεύσει».
Πηγή: iefimerida