Ανταπόκριση από την Ιερουσαλήμ: Πάνος Χαρίτος
Οι εχθροπραξίες μεταξύ Χεζμπολάχ και Ισραήλ έλαβαν τέλος μετά από σύντομη αντιπαράθεση, η οποία, όσο κι αν εντυπωσιάζει, είχε ως ζητούμενο κάτι που βρίσκεται αρκετά μακριά από το σημείο των εν λόγω μαχών. Η επίθεση για το Ισραήλ ήταν αναμενόμενη από τη στιγμή που επιχείρησαν κατά των στελεχών της Χεζμπολάχ κι ενός στρατηγού της ιρανικής Φρουράς της Επανάστασης στη νότια Συρία. Για την ακρίβεια τα αντίποινα της Χεζμπολάχ και το μέγεθος της αντίδρασης έγιναν δεκτά με ανακούφιση από το Τελ Αβίβ, που περίμενε ίσως κάτι πιο θεαματικό από τη σιιτική οργάνωση του Λιβάνου.Κατόπιν των απωλειών που υπέστησαν στη Συρία, είχαμε επισημάνει την περιορισμένη δυνατότητα αντίδρασης από πλευράς Χεζμπολάχ, λόγω της εμπλοκής της στο εμφυλιακό πεδίο αντιπαράθεσης, υποστηρίζοντας τις δυνάμεις του Μπασάρ Αλ Άσαντ. Η εκτίμηση που κυριαρχούσε για τις επιλογές αντίδρασης του Χασάν Νασράλα ήθελε γρήγορη απάντηση με πυραυλικές επιθέσεις κατά του Ισραήλ ή καλά οργανωμένη και εντυπωσιακή επιχείρηση κατά εβραϊκών στόχων σε τρίτη χώρα.
Ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασαν επιβεβαιώνει τον περιορισμό του αξιόμαχου ή καλύτερα των περιορισμό των επιχειρησιακών δυνατοτήτων της Χεζμπολάχ. Μεγάλος αριθμός των πλέον ικανών μαχητών της έχουν αποσταλεί στα μέτωπα της Δαμασκού και της νότιας Συρίας. Οι δυνάμεις που έχουν μείνει στον Λίβανο επαρκούν για την περιφρούρηση των εδαφών που ελέγχει η οργάνωση, είναι ικανές να σταθούν απέναντι σε μικρής κλίμακας αντιπαράθεση με τον στρατό του Ισραήλ, αλλά σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν για να στηρίξουν ένα γενικευμένο μέτωπο.
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων και για άμεσα αποτελέσματα, η κυβέρνηση Νετανιάχου επέλεξε (σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες) να περάσει το μήνυμα στον Νασράλα μέσω του επικεφαλής των κυανόκρανων στον Λίβανο. «Το Ισραήλ δεν επιθυμεί άλλη κλιμάκωση των εχθροπραξιών» ήταν το μήνυμα που έγινε δεκτό άμεσα από την πλευρά του Νασράλα, ο οποίος απάντησε, χρησιμοποιώντας τον ίδιο αγγελιοφόρο πως, «η επιθυμία είναι κοινή».
Ασχέτως των δημόσιων τοποθετήσεων των δύο πλευρών, ουδείς επιθυμεί να δώσει συνέχεια. Για την κοινή γνώμη στο Ισραήλ, αυτό που μένει είναι οι δύο νεκροί στρατιώτες και η αίσθηση πως η χώρα τους αποκόμισε οφέλη από την εξόντωση υψηλόβαθμων της Χεζμπολάχ και των Φρουρών της Ιρανικής Επανάστασης. Για την κοινή γνώμη στον Λίβανο και το Ιράν, το αποτέλεσμα της δολοφονίας των προαναφερθέντων στρατιωτικών αξιωματούχων τους ήταν ότι το Ισραήλ απέφυγε να αντιδράσει στην επίθεση της Χεζμπολάχ λόγω του μεγέθους και των δυνατοτήτων της οργάνωσης.
Στο "διά ταύτα", ουδείς και πουθενά αναφέρθηκε στο πραγματικό γεγονός, που δεν είναι άλλο από το ότι η μάχη σχετίζεται με τον πόλεμο στη Συρία και την άσκηση επιρροής στο μέτωπο του νοτίου τμήματος της χώρας. Εκεί αντιμάχονται τέσσερις διαφορετικοί πολιτισμοί, εννέα ξένες χώρες, τρεις θρησκευτικοί ηγέτες κι ο καθένας από τους προηγούμενους αναζητάει συμμάχους και διαύλους ελέγχου των δεδομένων στο πεδίο.
Χαρίτος Πάνος
Οι εχθροπραξίες μεταξύ Χεζμπολάχ και Ισραήλ έλαβαν τέλος μετά από σύντομη αντιπαράθεση, η οποία, όσο κι αν εντυπωσιάζει, είχε ως ζητούμενο κάτι που βρίσκεται αρκετά μακριά από το σημείο των εν λόγω μαχών. Η επίθεση για το Ισραήλ ήταν αναμενόμενη από τη στιγμή που επιχείρησαν κατά των στελεχών της Χεζμπολάχ κι ενός στρατηγού της ιρανικής Φρουράς της Επανάστασης στη νότια Συρία. Για την ακρίβεια τα αντίποινα της Χεζμπολάχ και το μέγεθος της αντίδρασης έγιναν δεκτά με ανακούφιση από το Τελ Αβίβ, που περίμενε ίσως κάτι πιο θεαματικό από τη σιιτική οργάνωση του Λιβάνου.Κατόπιν των απωλειών που υπέστησαν στη Συρία, είχαμε επισημάνει την περιορισμένη δυνατότητα αντίδρασης από πλευράς Χεζμπολάχ, λόγω της εμπλοκής της στο εμφυλιακό πεδίο αντιπαράθεσης, υποστηρίζοντας τις δυνάμεις του Μπασάρ Αλ Άσαντ. Η εκτίμηση που κυριαρχούσε για τις επιλογές αντίδρασης του Χασάν Νασράλα ήθελε γρήγορη απάντηση με πυραυλικές επιθέσεις κατά του Ισραήλ ή καλά οργανωμένη και εντυπωσιακή επιχείρηση κατά εβραϊκών στόχων σε τρίτη χώρα.
Ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασαν επιβεβαιώνει τον περιορισμό του αξιόμαχου ή καλύτερα των περιορισμό των επιχειρησιακών δυνατοτήτων της Χεζμπολάχ. Μεγάλος αριθμός των πλέον ικανών μαχητών της έχουν αποσταλεί στα μέτωπα της Δαμασκού και της νότιας Συρίας. Οι δυνάμεις που έχουν μείνει στον Λίβανο επαρκούν για την περιφρούρηση των εδαφών που ελέγχει η οργάνωση, είναι ικανές να σταθούν απέναντι σε μικρής κλίμακας αντιπαράθεση με τον στρατό του Ισραήλ, αλλά σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν για να στηρίξουν ένα γενικευμένο μέτωπο.
"Κοινή επιθυμία"
Επικοινωνιακά η Χεζμπολάχ φρόντισε να δημιουργήσει την αίσθηση πως πλήρωσε το Τελ Αβίβ με το ίδιο νόμισμα. Δύο Ισραηλινοί στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους κι επτά τραυματίστηκαν στις επιθέσεις, που διήρκεσαν λιγότερο από 48 ώρες. Το γεγονός της δημόσιας εμφάνισης του ηγέτη της οργάνωσης Χασάν Νασράλα, με στόχο την αποτίμηση της δράσης τους καθιστούσε σαφές πως η Χεζμπολάχ, επιθυμούσε οι εχθροπραξίες να σταματήσουν στο σημείο αυτό.Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων και για άμεσα αποτελέσματα, η κυβέρνηση Νετανιάχου επέλεξε (σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες) να περάσει το μήνυμα στον Νασράλα μέσω του επικεφαλής των κυανόκρανων στον Λίβανο. «Το Ισραήλ δεν επιθυμεί άλλη κλιμάκωση των εχθροπραξιών» ήταν το μήνυμα που έγινε δεκτό άμεσα από την πλευρά του Νασράλα, ο οποίος απάντησε, χρησιμοποιώντας τον ίδιο αγγελιοφόρο πως, «η επιθυμία είναι κοινή».
Ασχέτως των δημόσιων τοποθετήσεων των δύο πλευρών, ουδείς επιθυμεί να δώσει συνέχεια. Για την κοινή γνώμη στο Ισραήλ, αυτό που μένει είναι οι δύο νεκροί στρατιώτες και η αίσθηση πως η χώρα τους αποκόμισε οφέλη από την εξόντωση υψηλόβαθμων της Χεζμπολάχ και των Φρουρών της Ιρανικής Επανάστασης. Για την κοινή γνώμη στον Λίβανο και το Ιράν, το αποτέλεσμα της δολοφονίας των προαναφερθέντων στρατιωτικών αξιωματούχων τους ήταν ότι το Ισραήλ απέφυγε να αντιδράσει στην επίθεση της Χεζμπολάχ λόγω του μεγέθους και των δυνατοτήτων της οργάνωσης.
Στο "διά ταύτα", ουδείς και πουθενά αναφέρθηκε στο πραγματικό γεγονός, που δεν είναι άλλο από το ότι η μάχη σχετίζεται με τον πόλεμο στη Συρία και την άσκηση επιρροής στο μέτωπο του νοτίου τμήματος της χώρας. Εκεί αντιμάχονται τέσσερις διαφορετικοί πολιτισμοί, εννέα ξένες χώρες, τρεις θρησκευτικοί ηγέτες κι ο καθένας από τους προηγούμενους αναζητάει συμμάχους και διαύλους ελέγχου των δεδομένων στο πεδίο.
Χαρίτος Πάνος