Στο περιβάλλον δηλαδή που μπορούν να αναπνέουν και να πολιτεύονται οι πολιτικοί μας αφού μόνο σε αυτόν το δρόμο ξέρουν να βαδίζουν χωρίς κόστος στα προσωπικά τους συμφέροντα.
Πατρίδα με όραμα, εθνική οικονομία με σχέδιο, ελεύθερη αγορά, ανταγωνισμός και αξιοποίηση παραγωγικών δυνάμεων του ιδιωτικού τομέα είναι αρχές απαράδεκτες για τον καθολικό κρατισμό των ελληνικών κομμάτων.
Να όμως που τους γυρίζει μπούμερανγκ όλο αυτό αφού η επιμονή στην φαυλότητα του 1980-2008 είναι που προκαλεί το «γκελ» για την περιθωριοποίηση της Ελλάδας εντός της Ε.Ε. Ξεχάστε τα παιδαριώδη ότι στην Ευρώπη, στο ΔΝΤ και στις αγορές θα μας χαριστούν ή θα μας χειριστούν ευνοϊκά όσο εμείς αδιαφορούμε και συνεχίζουμε να προσφέρουμε θέαμα πολιτικής και οικονομικής ασυδοσίας. Και αποβάλλοντας τις ανοησίες περί παρεμβατισμού ας σταθούμε στο πως αντιδρούν οι δανειστές στα σκισίματα και στους ζουρνάδες αναλύοντας τι μας είπαν και πως μας τα είπαν η κ. Μέρκελ για τις εκτός μνημονίου υποχρεώσεις μας. Ο κ. Ντράγκι για την συμμετοχή μας στην παραπέρα ευρωπαϊκή πορεία. Ο κ. Σόιμπλε για τις μεταρρυθμίσεις. Και πρόσφατα στην Αθήνα ο κ. Μοσκοβισί για τα χρέη μας αλλά και το χρέος μας απέναντι στην Ε.Ε. ως χώρα και όχι ως κυβέρνηση.
Αν ενοχλούν τον ωχαδερφισμό μας... και την προωθημένη σκέψη μας... περί τοκογλυφίας... αυτά για τα οποία μας κουνάνε το δάχτυλο οι δανειστές ας απαντήσουμε (αν έχουμε κότσια) στα ερωτήματα που αφορούν εξοφλήσεις ομολόγων, χρηματοδοτήσεις εσωτερικών αναγκών, ανόρθωση της εικόνας μας στις αγορές και αναζήτηση επενδυτών για την απασχόληση 2.000.000 ανέργων του τέλους του 2015.
Και επειδή απαντήσεις δεν πρόκειται να υπάρξουν ούτε το 2015 με το σκηνικό διάλυσης κομμάτων, ιδεολογιών, κινημάτων και ομάδων που θα θαλασσοδέρνονται μετά το ναυάγιο των εκλογών καλύτερα να μην αντιδρούμε. Άλλωστε για αυτό φοβάται τις εκλογές το 60% του λαού διακρίνοντας ότι αποτέλεσμα θα είναι μόνο η επιβεβαίωση του τερματισμού των αυτοδυναμιών και η ανάδειξη ενός κουτσού πρώτου κόμματος πού θα υποχρεωθεί να στηριχθεί ακόμη και σε πολιτικά δεκανίκια ντροπής για την κοινοβουλευτική μας ιστορία. Αντιλαμβάνεται επίσης ότι μια κυβέρνηση με σάπια δεκανίκια είναι αδύνατον να συνεννοηθεί όχι μόνο με τους δανειστές και το περιβάλλον της Ευρώπης αλλά και με το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. Ποια είναι όμως η άλλη πλευρά για να αποφευχθούν όλα αυτά;
Η συνταγή είναι συγκεκριμένη. Πολιτική εθνικής συνεννόησης για μεταρρυθμίσεις, άνοιγμα της οικονομίας και επίθεση ανταγωνιστικότητας. Πρόκειται όμως για συνταγή – ξόρκι στην Ελλάδα του διχασμού και του μόνιμου εμφυλίου. Αλλά μας αρέσει δεν μας αρέσει έτσι γιατρεύονται όσοι βρίσκονται βουτηγμένοι στα χρέη μέχρι τα αυτιά όπως εμείς.Διαφορετικά να μην μας ξαφνιάζει η (έντονη) επαναφορά της αυτοκτονικής «λύσης» του χορού του Ζαλόγγου μέσα από το Grexit ως (καθ΄ υπόδειξη βεβαίως) συμβουλή αποφυγής του παραπέρα διασυρμού μας εντός αλλά και εκτός της Ε.Ε.
Και όλα αυτά ενώ κλείνουν για την Ελλάδα τόσο οι πόρτες των αγορών όσο και τα «παράθυρα» που ονειρεύονται ορισμένοι υπολογίζοντας στην Ρωσία και άλλες τρίτες χώρες.
Την ίδια στιγμή η Τουρκία (σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών της Ε.Ε.) είναι έτοιμη να επαναφέρει νέο σχέδιο «ευρωπαϊκής φόρμουλας» για σύνδεσή της με την Ε.Ε. καθώς προβλέπεται να αποτελέσει (ταυτόχρονα με την Ισπανία και Πορτογαλία) τον πλέον ενδιαφέροντα υποδοχέα επενδύσεων αποσπώντας, την διετία 2015-2016, το μεγαλύτερο μέρος κεφαλαίων που προορίζονται στην ευρωπαϊκή δευτερογενή παραγωγή. Κεφάλαια που θα προσεγγίσουν και τα 300 δισ. ευρώ του σχεδίου Γιούνκερ και ΕΚΤ με σκοπό την ευρωπαϊκή ανάκαμψη και μέσα από βιομηχανική ανάπτυξη.
George.kraloglou@capital.gr
Πηγή:CAPITAL.GR
