ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
Από τη
Σουηδία έρχεται ένα ξεκάθαρο μήνυμα πολιτικής απομόνωσης-καραντίνας της
ρατσιστικής και ξενόφοβης ακροδεξιάς. Η κεντροαριστερή κυβέρνηση
Σοσιαλδημοκρατών-Πρασίνων επιβιώνει, καθώς η κεντροδεξιά αντιπολίτευση
της δίνει ψήφο ανοχής, με αποτέλεσμα η ακροδεξιά να χάνει τον ρυθμιστικό
ρόλο που είχε κατοχυρώσει ντε φάκτο μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου,
έναν ρόλο που θα ενισχυόταν σε περίπτωση πρόωρων εκλογών τον Μάρτιο. Η
Στοκχόλμη δίνει ένα μάθημα πολιτικού πολιτισμού, παρά το προφανές
κομματικό συμφέρον της Κεντροδεξιάς που αποφεύγει να χρεωθεί την ευθύνη
μιας πρόωρης και ασυνήθιστα σύντομης προσφυγής στις κάλπες, αλλά κυρίως
το μετεκλογικό ενδεχόμενο να είναι όμηρος της ακροδεξιάς όχι απλώς και
μόνο μέσω μίας ψήφου ανοχής αλλά μέσω μιας δυναμικής διείσδυσης της
ξενόφοβης και ρατσιστικής ρητορικής στην εκλογική της βάση.Δεν παίζουμε είτε με ενεργητική πολιτική είτε διά της παραλείψεως και της σιωπής με την ακροδεξιά αυτό είναι το μήνυμα της πολιτικής ηγεσίας της Σουηδίας. Παρόμοιο μήνυμα είχε να ακουσθεί τόσο καθαρά από την περίοδο της πρώτης ιταλικής Δημοκρατίας, όταν απέναντι στους νεοφασίστες του MSI και του ηγέτη τους Αλμιράντε, όλα τα υπόλοιπα κόμματα αυτοπροσδιορίσθηκαν ως Συνταγματικό Τόξο και αγνοούσαν τη θετική ή αρνητική ψήφο των νοσταλγών του Μουσολίνι. Εκ των υστέρων με την απόσταση περίπου μίας δεκαπενταετίας θα πρέπει να επανεκτιμήσουμε και τη σκληρή στάση του τότε προέδρου της Γαλλίας Σιράκ, που είχε πάρει την πρωτοβουλία να θέσει την Αυστρία σε ευρωπαϊκή καραντίνα, όταν το Λαϊκό Κόμμα του Σούσελ συγκρότησε κυβερνητικό συνασπισμό με την ακροδεξιά του Χάιντερ.
Η μεγάλη πρόκληση δεν είναι, με εξαίρεση τη Γαλλία όπου η Λεπέν προηγείται, η πλειοψηφική δυναμική της ακροδεξιάς, αλλά η δυνατότητά της να θέσει υπό πολιτική -ιδεολογική ομηρεία τη Δεξιά και την Κεντροδεξιά, ώστε να κυριαρχήσει η συνταγή Σαρκοζί της υιοθέτησης της θεματικής της για να διεμβολισθεί η εκλογική της βάση. Αλλωστε με αυτήν τη συνταγή, που την επέβαλε στον τότε πρόεδρο της Γερμανίας Χίντεμπουργκ ο πρώην καγκελάριος Φον Πάπεν, δόθηκε στον Χίτλερ και τους εθνικοσοσιαλιστές εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στα τέλη Ιανουαρίου του 1933. Ο Φον Πάπεν και οι ευπρεπείς δεξιοί, που αποτελούσαν την πλειοψηφία της υπό τον Χίτλερ κυβέρνησης, ήλπιζαν σε μια σύντομη φθορά των ναζί από τη διαχείριση της εξουσίας και στη συνέχεια στον επαναπατρισμό της πλειοψηφίας της εκλογικής τους βάσης.
kapopoulos@pegasus.gr
