Όταν μιλούμε για ιδεαλισμό στον σκληρό κόσμο της διπλωματίας ηχεί ως αστεϊσμός. Η ιστορία πίσω από την ιστορία είναι πάρα πολύ σοβαρή. Οι Κούρδοι της Τουρκίας συστηματικά μεθοδικά ως επιβάλλει(και) η μαρξιστική-λενινιστική τους ιδεολογία έχουν αποδοθεί σε μια διαδικασία λυτρωτικής αυτογνωσίας απέναντι στην Ιστορία της Ανατολίας. Προσπαθούν να καθαρίσουν Ιστορικά το όνομα τους από τα όσα έλαβαν χώρα κατά τις γενοκτονίες των χριστιανικών λαών και αυτό φαίνεται πολύ καθαρά τόσο στο βιβλίο του Μουρατ Καραγιλάν όσο και στα όσα λαμβάνουν χώρα στον Μητροπολιτικό δήμο του Ντιγιαρμπακίρ. Γιατί τώρα είναι το ερώτημα;
Απλά λόγω του 2015 της συμπλήρωσης 100 χρόνων από την γενοκτονία των Αρμενίων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία., της επικείμενης αναγνώρισης της από τις ΗΠΑ (λόγω της κομβικής σημασίας για τους δημοκρατικούς του Αρμενικού λόμπι) αλλά και της στάσης του Βατικανού ( Ο Ποντιφικας χαίρει της ιδιαίτερης εκτίμησης της σοβαρής αρμενικής διασποράς στην Αργεντινή) . Η διπλωματική αυτή αναβάθμιση θα δώσει ώθηση στο ανοικτό ζήτημα της γενοκτονίας των Αρμενίων (και όχι στο κλειστό ζήτημα της γενοκτονίας του Ελληνισμού) καθώς πολύ απλά η Αρμενία δεν αναγνωρίζει τα σύνορα της με την Τουρκία. Όλως τυχαίως οι περιοχές που διεκδικεί η Αρμενία συνορεύουν με τα νοητά σύνορα του Βορείου Κουρδιστάν, ως προκύπτουν μέσα από τις τελευταίες εκλογές στην Τουρκία σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης.
Είναι φυσικό και επόμενο λοιπόν οι Κούρδοι να ενδιαφέρονται για τους μελλοντικούς γείτονες τους (καθώς πλέον έχουν και τους ίδιους προστάτες σε διεθνές επίπεδο ) και παράλληλα να λειαίνουν το επίπεδο των σχέσεων τους αλλά και της διεθνούς αναγνώρισης τους. Η κίνηση αυτή ακολουθεί προηγούμενες και αποτελεί μέρος φυσικά και επόμενων .Πρόκειται για μια κίνηση καλής θέλησης υψηλής διπλωματίας ταυτόχρονα καθώς πέραν των άλλων η Τουρκία αδυνατεί να σταθεί ικανοποιητικά απέναντι στους Αλεβήτες και στα όσα αιτήματα έχουν καταθέσει .Είναι γνωστό πως τα γεγονότα του Ντερσίμ παράγουν ακόμα και σήμερα 80 χρόνια σχεδόν μετά σοβαρούς πολιτικούς κλυδωνισμούς στην τουρκική πολιτική σκηνή.
Αναμένεται λοιπόν να πυροδοτήσει η κατάθεση αυτής της πρότασης αναφορικά με την Αρμενική Γενοκτονία ντόμινο εξελίξεων λίγους μήνες πριν την σοβαρή δοκιμασία του AKP στην διαδικασία επίτευξης του ποθητού ποσοστού των 2/3 της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης αλλά και στην δοκιμασία της διαφαινόμενης πολιτικής ενεργοποίησης του Αμπντουλλάχ Γκιούλ
