Ο Αλοϊς Μπρούνερ, ένας από τους πλέον καταζητούμενους Ναζί εγκληματίες πολέμου, σε φωτογραφία του 1941.Ο Αλοϊς Μπρούνερ, ένας από τους πλέον καταζητούμενους Ναζί
εγκληματίες πολέμου, και «δεξί χέρι» του Αντολφ Αϊχμαν, είναι «κατά 99%»
νεκρός, σύμφωνα με τον διάσημο ερευνητή και «κυνηγό» ναζιστών
εγκληματιών Εφραίμ Ζούροφ.
«Δεν μπορούμε να το αποδείξουμε με νεκροψία, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι
ισχύει» είπε ο Ζούροφ, διευθυντής του Κέντρου Σίμον Βίζενταλ και
ερευνητής ναζιστών εγκληματιών.
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι ο Μπρούνερ πέθανε πριν από τέσσερα χρόνια στη Συρία. Ο αυστριακός ναζί υπήρξε διοικητής στρατοπέδων συγκέντρωσης και θεωρείται υπεύθυνος για τη μεταφορά 128.000 Εβραίων σε αυτά τα στρατόπεδα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Μεταξύ αυτών ήταν 44.000 Εβραίοι από την Ελλάδα, 47.000 από την Αυστρία, 23.500 από τη Γαλλία και 14.000 από τη Σλοβακία. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους θανατώθηκαν.
Ο Εφραίμ Ζούροφ δήλωσε στο BBC ότι πρόσφατα ήρθαν στη δημοσιότητα στοιχεία για τον θάνατο και την ταφή του Μπρούνερ στη Δαμασκό από αξιόπιστο πρώην πράκτορα των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, ο οποίος είχε υπηρετήσει στη Μέση Ανατολή.
Μέχρι το τέλος του, σύμφωνα με τον Ζούροφ, ο Μπρούνερ δεν είχε μετανοήσει για τα εγκλήματά του.
«Ήταν ένα πραγματικό τέρας», ανέφερε χαρακτηριστικά. Το 2001 ο Μπρούνερ είχε καταδικαστεί σε ισόβια από δικαστήριο στη Γαλλία.
Ο Μπρούνερ ήταν το «δεξί χέρι» του Αντολφ Αϊχμαν, του εμπνευστή της «Τελικής Λύσης», δηλαδή της ολοκληρωτικής εξόντωσης όλων των Εβραίων της Ευρώπης από το χιτλερικό καθεστώς.
Ο ίδιος ο Αϊχμαν είχε περιγράψει τον Μπρούνερ ως «έναν από τους καλύτερους άντρες του».
Ο Μπρούνερ έφτασε στη Θεσσαλονίκη τον Ιανουάριο του 1943 μετά από ειδική εντολή από τον Αϊχμαν να συμμετάσχει στην επιχείρηση σύλληψης κι εκτοπισμού όλων των Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Εγκαταστάθηκε σε μία έπαυλη, στην οδό Βελισαρίου 42, λίγο πιο πάνω από τα γραφεία της Ισραηλιτικής Κοινότητας κι από εκεί ξεκίνησε το αποτρόπαιο έργο του, αυτό του αφανισμού των 56.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης της εποχής εκείνης. Από την 15η Μαρτίου 1943 μέχρι την 10η Αυγούστου 1943, πάνω από 45.000 Εβραίοι της Θεσσαλονίκης στάλθηκαν στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου με 19 αποστολές. Από αυτούς, επέστρεψαν ζωντανοί περίπου 10.000, καθώς οι υπόλοιποι 35.000 κάηκαν στα κρεματόρια. Κάπως έτσι ο Μπρούνερ πήρε το παρατσούκλι «ο Χασάπης της Θεσσαλονίκης».
Τη δεκαετία του 1950, ο Μπρούνερ φέρεται να κατέφυγε στη Συρία ως σύμβουλος του προέδρου της χώρας, Χαφέζ Αλ Άσαντ, πατέρα του σημερινού προέδρου της, Μπασάρ Αλ Άσαντ, συμβουλεύοντάς τον σε ζητήματα βασανιστηρίων απέναντι σε αντιφρονούντες. Ωστόσο, οι συριακές αρχές επανειλημμένα διέψευδαν ότι ο καταζητούμενος ζούσε στη χώρα.
Το δικαστήριο της Φρανκφούρτης εξέδωσε ένταλμα σύλληψής του το 1961, την ίδια χρονιά όπου έγινε η πρώτη απόπειρα δολοφονίας του από τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες. Το 1980 έγινε εναντίον του μια δεύτερη απόπειρα κατά της ζωής του στη Συρία, σε μια επίθεση όπου έχασε το ένα του μάτι.
Σε συνέντευξή του το 1985 στο γερμανικό περιοδικό Bunte, είχε δηλώσει με θράσος πως «η μόνη του λύπη ήταν ότι δεν δολοφόνησε περισσότερους Εβραίους», ενώ δυο χρόνια μετά σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Sun Times του Σικάγο δήλωσε πως «οι Εβραίοι άξιζαν το θάνατο, διότι οι Εβραίοι είναι οι εκπρόσωποι του Διαβόλου και ο απόπατος της κοινωνίας. Δεν μετανοώ για τίποτε και ευχαρίστως θα επαναλάμβανα τις πράξεις μου».
Το 1987 η Ιντερπόλ εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης, ενώ το 1995 ο Ομοσπονδιακός Εισαγγελέας της Γερμανίας προσέφερε αμοιβή 330.000 δολαρίων σε όποιον έδινε πληροφορίες που θα οδηγούσαν στη σύλληψή του. Το Γαλλικό Ανώτατο Δικαστήριο στις 2 Μαΐου 2001 καταδίκασε το Μπρούνερ ερήμην σε ισόβια κάθειρξη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
ΤΑΝΕΑ
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι ο Μπρούνερ πέθανε πριν από τέσσερα χρόνια στη Συρία. Ο αυστριακός ναζί υπήρξε διοικητής στρατοπέδων συγκέντρωσης και θεωρείται υπεύθυνος για τη μεταφορά 128.000 Εβραίων σε αυτά τα στρατόπεδα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Μεταξύ αυτών ήταν 44.000 Εβραίοι από την Ελλάδα, 47.000 από την Αυστρία, 23.500 από τη Γαλλία και 14.000 από τη Σλοβακία. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους θανατώθηκαν.
Ο Εφραίμ Ζούροφ δήλωσε στο BBC ότι πρόσφατα ήρθαν στη δημοσιότητα στοιχεία για τον θάνατο και την ταφή του Μπρούνερ στη Δαμασκό από αξιόπιστο πρώην πράκτορα των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, ο οποίος είχε υπηρετήσει στη Μέση Ανατολή.
Μέχρι το τέλος του, σύμφωνα με τον Ζούροφ, ο Μπρούνερ δεν είχε μετανοήσει για τα εγκλήματά του.
«Ήταν ένα πραγματικό τέρας», ανέφερε χαρακτηριστικά. Το 2001 ο Μπρούνερ είχε καταδικαστεί σε ισόβια από δικαστήριο στη Γαλλία.
Ο Μπρούνερ ήταν το «δεξί χέρι» του Αντολφ Αϊχμαν, του εμπνευστή της «Τελικής Λύσης», δηλαδή της ολοκληρωτικής εξόντωσης όλων των Εβραίων της Ευρώπης από το χιτλερικό καθεστώς.
Ο ίδιος ο Αϊχμαν είχε περιγράψει τον Μπρούνερ ως «έναν από τους καλύτερους άντρες του».
Ο Μπρούνερ έφτασε στη Θεσσαλονίκη τον Ιανουάριο του 1943 μετά από ειδική εντολή από τον Αϊχμαν να συμμετάσχει στην επιχείρηση σύλληψης κι εκτοπισμού όλων των Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Εγκαταστάθηκε σε μία έπαυλη, στην οδό Βελισαρίου 42, λίγο πιο πάνω από τα γραφεία της Ισραηλιτικής Κοινότητας κι από εκεί ξεκίνησε το αποτρόπαιο έργο του, αυτό του αφανισμού των 56.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης της εποχής εκείνης. Από την 15η Μαρτίου 1943 μέχρι την 10η Αυγούστου 1943, πάνω από 45.000 Εβραίοι της Θεσσαλονίκης στάλθηκαν στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου με 19 αποστολές. Από αυτούς, επέστρεψαν ζωντανοί περίπου 10.000, καθώς οι υπόλοιποι 35.000 κάηκαν στα κρεματόρια. Κάπως έτσι ο Μπρούνερ πήρε το παρατσούκλι «ο Χασάπης της Θεσσαλονίκης».
Τη δεκαετία του 1950, ο Μπρούνερ φέρεται να κατέφυγε στη Συρία ως σύμβουλος του προέδρου της χώρας, Χαφέζ Αλ Άσαντ, πατέρα του σημερινού προέδρου της, Μπασάρ Αλ Άσαντ, συμβουλεύοντάς τον σε ζητήματα βασανιστηρίων απέναντι σε αντιφρονούντες. Ωστόσο, οι συριακές αρχές επανειλημμένα διέψευδαν ότι ο καταζητούμενος ζούσε στη χώρα.
Το δικαστήριο της Φρανκφούρτης εξέδωσε ένταλμα σύλληψής του το 1961, την ίδια χρονιά όπου έγινε η πρώτη απόπειρα δολοφονίας του από τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες. Το 1980 έγινε εναντίον του μια δεύτερη απόπειρα κατά της ζωής του στη Συρία, σε μια επίθεση όπου έχασε το ένα του μάτι.
Σε συνέντευξή του το 1985 στο γερμανικό περιοδικό Bunte, είχε δηλώσει με θράσος πως «η μόνη του λύπη ήταν ότι δεν δολοφόνησε περισσότερους Εβραίους», ενώ δυο χρόνια μετά σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Sun Times του Σικάγο δήλωσε πως «οι Εβραίοι άξιζαν το θάνατο, διότι οι Εβραίοι είναι οι εκπρόσωποι του Διαβόλου και ο απόπατος της κοινωνίας. Δεν μετανοώ για τίποτε και ευχαρίστως θα επαναλάμβανα τις πράξεις μου».
Το 1987 η Ιντερπόλ εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης, ενώ το 1995 ο Ομοσπονδιακός Εισαγγελέας της Γερμανίας προσέφερε αμοιβή 330.000 δολαρίων σε όποιον έδινε πληροφορίες που θα οδηγούσαν στη σύλληψή του. Το Γαλλικό Ανώτατο Δικαστήριο στις 2 Μαΐου 2001 καταδίκασε το Μπρούνερ ερήμην σε ισόβια κάθειρξη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
ΤΑΝΕΑ
