Τι Γάζα, τι Κομμένο και Δίστομο…

To Παλαιστινιακό ζήτημα δεν είναι ζήτημα τοπικής κλίμακας.Η Διάσταση του ξεπερνά το περιφερειακό επίπεδο και πολύ εύκολα ορίζεται ως παγκόσμιας εμβέλειας ζήτημα και ως τούτο και μόνο μπορεί να αναλυθεί στην γεωπολιτική και γεωστρατηγική του διάσταση. Παράλληλα πρίν εμπλακούμε στα διπολικά λογικά σχήματα Εβραίοι-Άραβες, Ισραήλ -Παλαιστίνιοι, .Επί τροχάδην θα μπορούσε να αποτυπωθεί μια ιστορική αναδρομή του ζητήματος αυτού ώστε να γίνει αντιληπτό το πως και γιατί φτάσαμε ως εδώ. Ουσιαστικά δύο λαοί σε ένα κομμάτι γης καλούνται να συνυπάρχουν την ώρα που η παρουσία του ενός εκ των πραγμάτων συνεπάγεται τον εξοβελισμό του άλλου και την ώρα που η διαμάχη τους αποτελεί προϊόν βαθιάς ιστορικής διεργασίας.Για τον λόγο αυτό τα τεκταινόμενα στην Λωρίδα της Γάζας δεν μπορούν ιστορικά να παραλληλισθούν με καμιά άλλη ιστορική περίοδο .


Στο Δίστομο στο Κομμένο,στις πόλεις και στα χωριά ολοκαυτωτατα επι Ελλαδικού χώρου κατά την Τρπλή Κατοχή (Γερμανική-Ιταλική-Βουλγαρική) δεν σφαγιάσθηκαν Εβραίοι ούτε Παλαιστίνιοι .Την Ιστορία του τόπου μου ιστορία Γραμμένη με το Κόκκινο της Θυσίας και του Αίματος κατά συνέπεια δεν δέχομαι να την εντάξω σε κανενός είδους σχήμα ανάλυσης παρεξόν σε εκείνο που ιστορικά ανήκει.

Ούτε θα μπω στον κόπο ιστορικά να ασχοληθώ με το άν οι Εβραίοι της Τουρκίας βαρύνονται με τα όσα βαρύνονται για την Γενοκτονία του Ελληνισμού.Ούτε αν το Ισραήλ βαρύνεται με τα όσα βαρύνεται για την Κυπριακή Τραγωδία,την Χούντα των Συνταγματαρχών και τον εξωραϊσμό της Τουρκικής κατοχής ως και την άνδρωση του Τουρκικού Ιμπεριαλισμού.Ούτε με την διαμάχη Χριστιανών  και Εβραίων και τις ιστορικές καταβολές της.Ούτε και με την Παλαιστινιακή φιλία η οποία κατέστησε τον Ελλαδικό χώρο πεδίο τρομοκρατικών ενεργειών αλλά ούτε και με τους Άραβες φίλους μας που με τρόπο μοναδικό ενισχύουν την Τουρκία στα επεκτατικά της σχέδια .

Ο Ελληνικός πολιτισμός έχει καταθέσει με τρόπο εμφατικό πως όταν η Αλαζονεία καθίσταται Ύβρις η Νέμεσις προβάλλει ως νομοτελειακή εξέλιξη. Ο δε διάλογος Αθηναίων -Μηλίων ως μας κατετέθη αποτελεί ράπισμα σε κάθε αλαζόνα κατακτητή για κάθε τυχοδιώκτη και τυχάρπαστο επιβουλέα.

Δεν θα επιθυμούσα ποτέ η Κρίση που ταλανίζει τον τόπο μου να με οδηγήσει στην πνευματική εξαθλίωση και στην ηθική εξαχρείωση.Όπως δεν επιθυμώ τα όποια ψιχία εθνικής ενότητας και κοινωνικής συναίνεσης να τα θυσιάσω για την Λωρίδα της Γάζας και για το  Τελ ΑΒίβ και την Ιερουσαλήμ
Σχόλιο σε άρθρο του  Θανάση Γκότοβου