Αθήνα: Στην Αθήνα προσβλέπει η Κύπρος και άλλες χώρες
της περιοχής για την ολοκλήρωση του σύνθετου παζλ που θα διαμορφώσει
τον μεγάλο ενεργειακό Διάδρομο και ζώνη ασφάλειας στην Ανατολική
Μεσόγειο, σε μια περίοδο μάλιστα που η γενική αποσταθεροποίηση σε
ολόκληρη τη Μέση Ανατολή δημιουργεί νέες προκλήσεις αλλά προσφέρει και
σημαντικές ευκαιρίες. Αυτό αναφέρεται σε χθεσινό ρεπορτάζ του Νίκου
Μελέτη στην αθηναϊκ'η εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής».Η Κύπρος βασισμένη στη βεβαιότητα των πετρελαϊκών κολοσσών Noble,
ENI/KOGAS και TOTAL ότι μέχρι το πρώτο τετράμηνο του 2015 θα
επιβεβαιωθεί η ύπαρξη νέων μεγάλων ποσοτήτων φυσικού αερίου στην
κυπριακή ΑΟΖ, επισπεύδει το πρόγραμμα αξιοποίησης των φυσικών πόρων της
και συγχρόνως αναζητά συμμαχίες και μελλοντικούς πελάτες για το φυσικό
αέριό της, ώστε να εξασφαλίσει την οικονομική βιωσιμότητα των σχεδίων
της για κατασκευή σταθμού LNG στο Βασιλικό αλλά και για να θωρακισθεί
έναντι εξωτερικών απειλών.
Η Κύπρος μεθοδικά και με επιμονή έτυχε τα τελευταία χρόνια να προωθήσει το θεσμικό πλαίσιο με όλες τις χώρες της περιοχής (Ισραήλ, Αίγυπτο, Λίβανο - με τον οποίο εκκρεμεί η επικύρωση της συμφωνίας για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, χωρίς όμως να εμποδίζεται η εφαρμογή της) εκτός της Τουρκίας λογω βεβαίως του πολιτικού προβλήματος, αλλά και της Ελλάδας.
Η Λευκωσία κατανοεί τους λόγους για τους οποίους η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει αποφασίσει να προχωρήσει στο επόμενο βήμα της έναρξης συζητήσεων για την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Κύπρο, αλλά το ερωτηματικό που υπάρχει είναι ότι δεν έχει επιχειρηθεί καν η προκαταρκτική εργασία που απαιτείται, ώστε εάν και όποτε παρουσιασθεί η θετική συγκυρία, να προχωρήσει άμεσα η οριοθέτηση τόσο με την Κύπρο όσο και με την Αίγυπτο.
Η Ελλάδα με τη γνωστή και ως τροπολογία Μανιάτη, που έχει κατατεθεί και στον ΟΗΕ, έχει κάνει ένα βήμα που της επέτρεψε και την πραγματοποίηση των ερευνών για υδρογονάνθρακες νότια της Κρήτης και στο Ιόνιο (η τροπολογία ορίζει ότι η Ελλάδα σε περιοχές που δεν έχει υπάρξει οριοθέτηση με τις άλλες παράκτιες χώρες, λαμβάνει υπόψη της ως όριο των ζωνών της τη μέση γραμμή), αλλά αυτό δεν είναι αρκετό.
Εντύπωση προκάλεσε επίσης ότι η Αθήνα απέφυγε να απαντήσει (όπως έπραξε η Κύπρος) στην προκλητική ρηματική διακοίνωση της Τουρκίας (έγγραφο Α/68/857 της 29ης Απριλίου 2014) με την οποία ζητούσε από τον ΟΗΕ να αναγνωρισθεί η παράνομη «οριοθέτηση» που είχε συνάψει με το ψευδοκράτος. Αν και η οριοθέτηση δεν επηρέαζε άμεσα την Ελλάδα η αναφορά ότι για τις περιοχές δυτικά της γραμμής 32ο 16΄ 18" ισχύει η ρηματική διακοίνωση της 12ης Μαρτίου 2013 δεν μπορεί να μένει αναπάντητη.
Στη ρηματική αυτή διακοίνωσή της η Τουρκία υποστηρίζει εκτός των άλλων ότι δυτικά της γραμμής αυτής ισχύει η οριοθέτηση στη βάση της μέσης γραμμής μεταξύ των ακτών της Τουρκίας και της Αιγύπτου και ως απώτατο δυτικό σημείο εκεί που θα καταλήξει η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου και η οροθέτηση των ζωνών με άλλες χώρες (δηλ. της Ελλάδας με την Αίγυπτο). Μια διατύπωση η οποία ουσιαστικά αφαιρεί κάθε επήρεια από το Καστελόριζο αλλά και από τη Ρόδο και την Κάρπαθο...
Η εκκρεμότητα στην οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών της Ελλάδος, στερεί έναν κρίσιμο κρίκο από τον νέο Διάδρομο ενέργειας και ασφάλειας που διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο και που δεν αφορά βεβαίως μόνο την Κύπρο.
Και οι εξελίξεις στην περιοχή καθιστούν επιτακτική την ανάγκη επίσπευσης των διαδικασιών για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων στην ελληνική υφαλοκρηπίδα αλλά και για την προετοιμασία οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών τουλάχιστον με την Αίγυπτο και την Κύπρο.
Ο υπουργός Εξωτερικών, Ιωάννης Κασουλίδης, όταν ρωτήθηκε από Έλληνες δημοσιογράφους για το ενδεχόμενο έναρξης συνομιλιών για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών με την Ελλάδα δήλωσε ότι η Κύπρος είναι έτοιμη «αλλά αφήνουμε στην Ελλάδα να επιλέξει τον χρόνο που θα είναι καταλληλότερος για τα εθνικά συμφέροντά της…».
Για πρώτη φορά διαμορφώνεται ένα θετικό περιβάλλον για να κινηθεί η
ελληνική διπλωματία, καθώς το Ισραήλ με κάθε τρόπο στέλνει το μήνυμα για
την ανάγκη διαμόρφωσης ενός διαδρόμου ασφάλειας που θα του προσφέρει
διέξοδο προς τη Μεσόγειο και την Ευρώπη, ενώ το νέο καθεστώς στην
Αίγυπτο αναζητά ευρωπαϊκή και διεθνή νομιμοποίηση και συγχρόνως μια ζώνη
ασφαλείας τουλάχιστον στα θαλάσσια σύνορά του με Ισραήλ, Κύπρο και
Ελλάδα.
Πηγή: «Φιλελεύθερος»
