Σήµερα η Γαλλία δεν έχει αυταπάτες για την ουσία της περιφρούρησης της διµερούς διαβούλευσης µε τη Γερµανία και δεν θα είχε πλέον κανένα ταµπού να συνεργαστεί µε τη Ρώµη. Η παραπάνω διµερής συνεργασία αργά ή γρήγορα θα συµπαρέσυρε και την Ισπανία του Ραχόι, η οποία ύστερα από ένα σύντοµο διάλειµµα προσέγγισης µε την Ιταλία του Μόντι την άνοιξη του 2012 επέστρεψε στη διµερή ευρωπαϊκή διαπραγµάτευση µε την πάγια προσδοκία ελάφρυνσης της προσαρµογής.Η χθεσινή συνέντευξη του επικεφαλής της ΕΚΤ Ντράγκι δεν αφήνει περιθώρια για άµεση στροφή προς την ποσοτική επέκταση και ένα σαφές µήνυµα ότι ο κεντρικός τραπεζίτης δεν θα συµπληρώσει και δεν θα υποκαταστήσει την έλλειψη διάθεσης ανάληψης της ευθύνης από τις πολιτικές ηγεσίες της Ευρωζώνης.
Προσέγγιση Παρισιού - Ρώµης, καθώς οι "παλαιότερες ευτυχισµένες στιγµές" ήταν όταν σε κοινή τους συνέντευξη οι Μέρκελ - Σαρκοζί χλεύαζαν δηµόσια τον Μπερλουσκόνι. Ο Ρέντσι δεν είναι ο Καβαλιέρε, αλλά ούτε οι Ολάντ - Βαλς είναι Σαρκοζί, καθώς ο άλλοτε ωσεί ισότιµος εταίρος του Βερολίνου, αντί να δίνει συστάσεις προσαρµογής στη Ρώµη, ζητά από τις Βρυξέλλες παράταση της προθεσµίας για µείωση του δηµοσιονοµικού ελλείµµατος.
Η ψευδαίσθηση της Γαλλίας για διαφύλαξη της ισοτιµίας έστω και εικονικής µε τη Γερµανία και οι προσδοκίες της Μαδρίτης αλλά και της Ρώµης ότι θα πετύχουν καλύτερη αντιµετώπιση σε διµερή διάλογο µε το Βερολίνο οδήγησαν σε πρόωρο ναυάγιο την προσπάθεια συγκρότησης µετώπου του Νότου στην Ευρωζώνη.
Ζητούµενο παραµένει σήµερα αν όχι µία δεύτερη προσπάθεια, τουλάχιστον ένας αποτελεσµατικός συντονισµός. ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
kapopoulos@pegasus.gr
