Οταν πύκνωσαν οι ειδήσεις σε σχέση με τις ευρωεκλογές που θα
διεξαχθούν τον Μάιο, με ρώτησαν αν θα είμαι υποψήφιος. «Είμαι
υποψήφιος», τους είπα. Σε όσους με ρώτησαν εξήγησα και γιατί είμαι
υποψήφιος. Θα το πω και σε εσάς εν συντομία σε αυτό το άρθρο. Όμως, πριν
απ’ όλα να πω το εξής: δεν υιοθετώ τη στάση της τουρκικής πλευράς πάνω
σε αυτό το θέμα. Μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη η στάση ειδικά εκείνων από
εμάς που είναι γνωστοί ως οι πλέον ειρηνόφιλοι, οι μεγαλύτεροι
υποστηρικτές της λύσης.Βρέθηκαν στο ίδιο σημείο με τους σοβινιστές μας και αυτό συμβαίνει σπάνια. Όλοι, εκτός του κόμματος Νέα Κύπρος, πιστεύουν ότι γίνεται αδικία σε βάρος των Τουρκοκυπρίων. Όλοι απαιτούν τη διεξαγωγή χωριστών εκλογών για τις δύο έδρες που ανήκουν στους Τουρκοκυπρίους. Δηλαδή, κατά την άποψή τους πρέπει τους τέσσερις Ελληνοκύπριους βουλευτές να τους εκλέξουν οι Ελληνοκύπριοι και τους δύο Τουρκοκύπριους βουλευτές οι Τουρκοκύπριοι. Αν συνεχίζαμε τον δρόμο μας ως ένας από τους δύο εταίρους της Κυπριακής Δημοκρατίας, αυτό θα γινόταν τώρα. Αλλά, μήπως είναι δυνατόν κάτι τέτοιο στο υφιστάμενο στάτους κβο; Εσύ είσαι ανύπαρκτος στον βορρά, υπάρχει μια υποτελής διοίκηση της Τουρκίας.
Βρίσκεται υπό την κατοχή της Τουρκίας για σαράντα χρόνια. Ήρθε, λέει, για να αποκαταστήσει τη συνταγματική τάξη της Κυπριακής Δημοκρατίας που διασαλεύθηκε το 1974 και ύστερα άλλαξε γνώμη και έμεινε εδώ. Μοίρασε το νησί. Μετέφερε εδώ έναν πληθυσμό που υπερδιπλασίασε τον ντόπιο πληθυσμό. Και ιδρύοντας ένα κράτος-φάντασμα έβαλε επικεφαλής του τους συνεργάτες της. Αν μετά από όλα αυτά ζητήσεις και δύο έδρες στην Ευρωβουλή, ποιος θα σου τις δώσει; Μήπως γίνεται κάτι τέτοιο προτού υπάρξει ένα κοινό κράτος στο νησί;
Το Υπουργικό Συμβούλιο στον νότο εφαρμόζει μια διαφορετική πρακτική αυτήν τη φορά. Κατέγραψε αυτόματα το σύνολο των Τουρκοκυπρίων ψηφοφόρων και έτσι τους πέρασε στον εκλογικό κατάλογο. Δηλαδή, είναι αρκετή η ταυτότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας για να ψηφίσει κάποιος.
Ελπίζω να διασφαλίσουν ακόμα μία ευκολία για τους Τουρκοκυπρίους και να στήσουν τις κάλπες στις πύλες ελεύθερης διέλευσης. Για να συμμετάσχει κάποιος στις προηγούμενες εκλογές υποχρεούταν να συμπληρώσει κάποια έντυπα. Τώρα καταργήθηκε αυτό το πράγμα. Στις πρώτες εκλογές που διεξήχθησαν το 2004 είχα υποβάλει αίτηση για να κατέλθω ως υποψήφιος. Όμως, απορρίφθηκε η αίτηση υποψηφιότητάς μου, επειδή δεν είχα συμπληρώσει εκ των προτέρων εκείνο το έντυπο. Είχαμε μιαν έντονη λογομαχία εκείνη την ημέρα με τη Γενική Εφορία Εκλογών. «Δεν συμπλήρωσες το έντυπο, δεν μπορείς να θέσεις υποψηφιότητα», μου είπαν. Και εγώ τους απάντησα ότι «δεν είμαι υποχρεωμένος να αποδείξω την ύπαρξή μου στο κράτος, αλλά το κράτος υποχρεούται να γνωρίζει την ύπαρξή μου». Ύστερα κατέθεσα αγωγή. Μετέφερα το θέμα μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο. Αλλά έχασα.
Ναι. Είμαι υποψήφιος. Και πιστεύω ότι αυτές οι εκλογές αποτελούν μεγάλη ευκαιρία για συνεργασία και αλληλεγγύη ανάμεσα σε Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους. Υπάρχουν και στις δύο πλευρές αριστεροί και δεξιοί. Υπάρχουν και στις δύο πλευρές φιλελεύθεροι, σοσιαλιστές και σοσιαλδημοκράτες. Υπάρχουν και στις δύο πλευρές κομουνιστές. Γιατί δεν συνεργάζονται σε τέτοιες εκλογές όσοι έχουν την ίδια κοσμοθεωρία; Μήπως επειδή οι μεν είναι Τούρκοι και οι δε Έλληνες; Προέχει η εθνικότητα και όχι η ίδια κοσμοθεωρία και η σχετική με αυτή λύση του Κυπριακού; Σημαίνει ότι αυτό το ζήτημα πρέπει να επιλύσουμε πρώτα.
Είμαι υποψήφιος επειδή θέλω να δω πόσο γκρεμίσαμε το τείχος του εθνικισμού εδώ. Μήπως δεν πιστεύετε και εσείς ότι το πόσες ψήφους δίδει ένας Τούρκος σε έναν Έλληνα και ένας Έλληνας σε έναν Τούρκο είναι σημαντικό για το πόσο τον εμπιστεύεται; Θεωρώ τον εαυτό μου ως άτομο που δεν ξεχωρίζει Τούρκους και Έλληνες στο νησί, που δεν ξεχωρίζει τα συμφέροντα σε τουρκικά και ελληνικά και υποστηρίζει όλο τον λαό του νησιού. Δεν έχει σημασία αν αυτό το άτομο είμαι εγώ ή κάποιος άλλος. Αν αποκτήσει ένα τέτοιο άτομο φωνή στην Ευρώπη, θα ανοίξει κάπως η πόρτα μιας νέας περιόδου στην Κύπρο. Αν το δικαίωμα των Ελλήνων το υπερασπίζεται ένας Τούρκος και το δικαίωμα των Τούρκων ένας Έλληνας, τότε μόνο θα σωθούμε σε αυτό το νησί.
Πηγή: Εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΗΣ»
27/01/2014
