Εκ των
πραγμάτων, η μεγάλη κρίση στην οποία εισήλθε η χώρα «έθεσε επί τάπητος»
το θέμα της «μεγάλης κάθαρσης» και της απόδοσης ευθυνών. Πρόκειται για
αναπόφευκτη και εξυγιαντική διαδικασία που λειτουργεί ως το «απαραίτητο
εισιτήριο» μετάβασης σε μια «νέα εποχή». Αφορά δε όλους τους τομείς
δραστηριοτήτων. Την πολιτική τάξη, την επιχειρηματική, το τραπεζικό
σύστημα, τον δημόσιο τομέα, τους εξοπλισμούς, τις προμήθειες, τα έσοδα
και τα έξοδα του κράτους κ.λπ.Ιστορικά, σε τέτοιες στιγμές εμφανίζονται, σχηματικά, δύο αντιμώλες τάσεις. Η μία προσπαθεί να περιορίσει την έκταση των «καθαρτήριων διαδικασιών» και η άλλη να τη διευρύνει, καθώς μια πλήρης αποφυγή είναι αδύνατη. Η τελική έκταση προσδιορίζεται από τους κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς. Μεγάλη όμως σημασία έχουν οι θεσμικές εγγυήσεις, η νηφαλιότητα και η δύναμη της Δικαιοσύνης να μην υποκύπτει είτε σε «πολιτικές σκοπιμότητες» είτε στο «κλίμα της συγκυρίας», αλλά να λειτουργεί με ανεξαρτησία και σύνεση αποκρούοντας «πιέσεις» από όπου κι αν προέρχονται
Παρεμπιπτόντως, τα δείγματα συμπεριφοράς της τον τελευταίο καιρό είναι εξαιρετικά! Με αφορμή την υπόθεση του Τ.Τ. καλό είναι η ελληνική κοινωνία να μην μπει σ' έναν εύκολο λαϊκισμό συνολικής καταδίκης του τραπεζικού συστήματος και της επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Από την άλλη, όμως, υπάρχουν επιχειρηματίες που παραβίασαν προκλητικά το νομικό πλαίσιο της χώρας και τραπεζίτες που λειτούργησαν χωρίς στοιχειώδη τήρηση των τραπεζικών κριτηρίων. Εδώ πρέπει να αποδοθούν ευθύνες, χωρίς αναστολές.Είναι μέρος μιας αναγκαίας διαδικασίας για την αποκατάσταση του κύρους των τραπεζών και της σοβαρής επιχειρηματικότητας, που υπάρχει και είναι σημαντική στη χώρα μας και δεν πρέπει επ' ουδενί να συγχέεται με την «κολπατζίδικη» και «παρασιτική» επιχειρηματικότητα, που λειτουργεί κατά κανόνα εξωθεσμικά. Οι υπερβολές σ' όλα τα επίπεδα (το επαναλαμβάνουμε τακτικά) βλάπτουν και οδηγούν συνήθως στα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Ιδιαίτερα όταν εξετάζονται τυχόν εγκληματικές οικονομικές συμπεριφορές σε συνθήκες μεγάλης οικονομικής κρίσης. «Να μην πετάξουμε μαζί με τα βρωμόνερα και το παιδί...».
Το «γκρέμισμα» είναι εύκολη δουλειά, όχι όμως και η «ανασυγκρότηση» επί των ερειπίων...
panpan@pegasus.gr
