Οι σχέσεις της Τουρκίας με την Hamas
έχουν γνωρίσει ιδιαίτερη άνθιση κατά την τελευταία δεκαετία
διακυβέρνησης του Recep Tayyip Erdogan και του Κόμματος Δικαιοσύνης και
Ανάπτυξης (AKP). Σύμφωνα με πληροφορίες,
η Τουρκία ανέβηκε στην κορυφή της λίστας των χρηματοδοτών της ισλαμικής
οργάνωσης Hamas η οποία ελέγχει τη Λωρίδα της Γάζας. Η Τουρκία αποτελεί
το μοναδικό κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ το οποίο διατηρεί άριστες σχέσεις με
την Hamas (σημειωτέον ότι η τελευταία αποτελεί τρομοκρατική οργάνωση για
την ΕΕ και τις ΗΠΑ κυρίως, ενώ δεν έχει οριστεί ως τέτοια από την
Ρωσία, το Ιράν και τα αραβικά κράτη). Δεδομένες θεωρούνται επίσης οι
στενές σχέσεις του Τούρκου Π/Θ με τον εξόριστο αρχηγό της Hamas, Khaled
Mashal.
Πηγές από το Ισραήλ αναφέρουν ότι για
τους σκοπούς διανομής της οικονομικής βοήθειας εκ μέρους της Τουρκίας,
χρησιμοποιούνται ιδιωτικές πηγές (private sources), αλλά η συνολική
εποπτεία και διεύθυνση της χρηματοδότησης της Hamas απόδίδεται στον
Τούρκο Π/Θ Erdogan. Να τονιστεί επίσης ότι η Τουρκία έχει προσφέρει
τεχνική βοήθεια και εκπαίδευση στις δυνάμεις ασφαλείας της Hamas. Το
γεγονός αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς η Τουρκία ξεπερνά το Ιράν
και το Qatar (παραδοσιακά κύριο χρηματοδότη της Hamas), στη λίστα
χρηματοδοτών της τρομοκρατικής οργάνωσης.
Η Τουρκία, έχοντας απόμείνει χωρίς
συμμάχους και φίλους στην περιοχή (το τελευταίο φιλικό καθεστώς του
Mohammed Morsi στην Αίγυπτο αποτελεί εδώ και καιρό παρελθόν), προσπαθεί
να αυξήσει την επιρροή της στην περιοχή, παίζοντας το χαρτί της Hamas.
Με τις ενέργειές της αυτές, όχι μόνο υποβαθμίζει τη νόμιμη και διεθνώς
αναγνωρισμένη Παλαιστινιακή Αρχή (Palestinian Authority) σαν εκπρόσωπο
των Παλαιστινίων, αλλά θέτει σε κίνδυνο την ισραηλινο-παλαιστινιακή
ειρηνευτική διαδικασία (στην οποία, ειρήσθω εν παρόδω, φιλοδοξούσε να
καταστεί διαμεσολαβητής) και φυσικά, ενθαρρύνει τη συνέχιση των
εχθροπραξιών εναντίον του Κράτους του Ισραήλ, εκ μέρους της ισλαμικής
οργάνωσης.
Η τουρκική πολιτική των ‘μηδενικών
προβλημάτων’ και το όραμα του Ahmet Davutoglu για αύξηση της τουρκικής
επιρροής στην περιοχή MENA, κρίνεται επί του πρακτέου ανεδαφική και
αναποτελεσματική. Η πρωτοκαθεδρία του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή αποτελεί
τον κυριότερο ανασταλτικό παράγοντα για την ευόδωση του τουρκικού
οράματος όπως έχει θεωρητικοποιηθεί και έχει αποπειραθεί να μετουσιωθεί
σε πράξη από τον Τούρκο ΥΠΕΞ Davutoglu.
