Το ίδιο βέβαια ισχύει και με την επιλογή ενός «γερμανικού στόχου». Προσπαθεί να εκμεταλλευθεί το αρνητικό δημόσιο αίσθημα και τη λαϊκή δυσφορία για τις ευρωπαϊκές πολιτικές (και ειδικά όσες μας αφορούν) της γερμανικής ηγεσίας, με στόχο την εσωτερική πολιτική αποσταθεροποίηση.
Είναι τόσο προφανής η στόχευση και η παραποιητική διαδικασία «νομιμοποίησης» τρομοκρατικών πρακτικών, που αυτοαναιρείται και χάνει εξ ορισμού κάθε πολιτικό στοιχείο. Υπ' αυτή την έννοια, η ομόθυμη καταδίκη της επίθεσης, απ' όλο το πολιτικό σύστημα (συμπολίτευση - αντιπολίτευση), δεν αφήνει περιθώρια σοβαρής εσωτερικής αποσταθεροποίησης.Η απομόνωση τρομοκρατικών πράξεων, με οποιοδήποτε πρόσχημα, και η γενική αποδοκιμασία είναι μια ευρύτερη κατάκτηση της ελληνικής κοινωνίας. Ομως είναι και μια ευκαιρία, να επισημάνουμε -πέρα από την αστοχία επί της ουσίας- το «λανθασμένο μήνυμα» που εμπεριέχουν πολιτικές τοποθετήσεις περί «γερμανικής κατοχής», «4ο Ράιχ» κ.ο.κ.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι το «κοινό σπίτι» εθνών και κρατών της Ευρώπης, σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης. Κι αν δεν υπήρχε, έπρεπε να την «εφεύρουμε». Ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας είναι αδιαπραγμάτευτος, όποιες ενστάσεις κι αν υπάρχουν στις ασκούμενες ευρωπαϊκές πολιτικές και τις θέσεις της γερμανικής ηγεσίας. Είναι προφανές ότι συγκρούονται πολιτικές απόψεις και συμφέροντα. Η αλλαγή πολιτικών προσανατολισμών της Ευρώπης, για πολλούς Ευρωπαίους είναι ζωτική ανάγκη, αλλά όχι με «τίμημα» την καταστροφή του «κοινού σπιτιού».
Αυτό θα ήταν πολύ μεγαλύτερη καταστροφή. Και εν πάση περιπτώσει, για την Ελλάδα, η υπέρβαση της κρίσης χωρίς την Ευρώπη -που της ασκούμε κριτική- θα ήταν ακόμα πιο επώδυνη. Αρα οι λογικές που έχουν ως επίκεντρο έναν «γερμανικό στόχο» και όχι την αλλαγή των ευρωπαϊκών συσχετισμών είναι «ελλειμματικές» στη σύλληψη, καθώς «βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος». Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να είναι άλλοθι τρομοκρατικών πρακτικών...
panpan@pegasus.gr
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
