ΙnfognomonpoliticsΤο ζήτημα της Γενοκτονίας των λαών της Ανατολίας (Αρμενίων,
Ελλήνων, Χαλδοσυρραίων, Κούρδων) απο την Οθωμανική Αυτοκρατορία , απο τους
Νεότουρκους και τον Μουσταφά Κεμάλ, απο την Τουρκία αποτέλεσε απόρροια της
κεντρικά οργανωμένης προμελετημένης και συστηματικής εξολοθρευτικής πολιτικής
κατά των χριστιανικών πληθυσμών.. Στην συνέχεια αποτέλεσε αναγκαία συνθήκη για
τον μετασχηματισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε Τουρκικό Έθνος-Κράτος και
τέλος η ομαλή μετάβαση αυτή και η διαδικασία ομογενοποίησης καθιστούσε την
παρουσία λαών με αρχέγονα ιστορικά ερείσματα στην περιοχή της Ανατολίας ως το
πλέον σοβαρό εμπόδιο. Ναζισμός και Κεμαλισμός αναπτύχθηκαν σε συνθήκες με
μεγάλη ομοιότητα παρά την χρονική τους διαφορά .
Η Ιδεολογία του παντουρκισμού
και ο τρόπος επιβολής της ελάχιστα διαφέρει απο τον ναζισμό, την ιδεολογία του
πανγερμανισμού και της επιβολή της. Οι ιδεολογικές αρχές με τις οποίες
περιτυλίγονται παρανοϊκοί δικτάτορες ελάχιστα αποκλίνουν μεταξύ τους. Υπάρχει
όμως μια παράμετρος που διέφυγε της προσοχής του Κου Καλεντερίδη. Πως η σιωπηρή
ανοχή της διεθνούς κοινότητας στην Γενοκτονία Ελλήνων της Θράκης, του Μικράς
Ασίας του Πόντου,στην Γενοκτονία των Αρμενίων, των Χαλδοσυρραίων των Κούρδων
αποτέλεσε δεδικασμένο με αποτελεσμα την επανάληψη της απο τον Χίτλερ. Μην ξεχνάμε
επίσης πως την ίδια σιωπηρή ανοχή επιδεικνύουν και σήμερα οι σχεδόν ίδιες με
τότε περιφερειακές και υπερδυνάμεις στην προκλητική στάση της Τουρκίας .
Την ώρα που Αρμένιοι
και Κούρδοι δείχνουν το δρόμο εμείς συνεχίζουμε να αυτοπαγιδευόμαστε. Μέχρι το
1981 για τις Ελληνικές Ελίτ, για την Δεξιά αλλά και για την Αντιπολίτευση δεν
υπήρχε ο όρος Γενοκτονία. Οι αναγκαιότητες των δεκαετιών αυτών επέβαλλαν τα
σοβαρά και μεγάλα κενά στην ιστορική μας μνήμη, τις λεγόμενες λευκές σελίδες
της Ελληνικής ιστορίας. Αυτή η ιστορική παραχάραξη επιβλήθηκε με τρόπο βίαιο σε
όλα τα επίπεδα της Ελληνικής Κοινωνίας και αποτελεί σήμερα μαζί με τον ιστορικό
αναθεωρητισμό που προωθούν ελίτ που υπηρετούν την παγκοσμιοποίηση, τον
διεθνισμό ρευμάτων της Αριστεράς που τον θεωρούν ως ιστορική αναγκαιότητα του
σήμερα αποτελεί εμπόδιο σοβαρό και αποτελεί τραγικό λάθος η μη επισήμανση του
Ο Αμπντουλάχ Ντεμιρμπάς και ο δήμαρχος της μείζονος πόλης του Ντιγιαρμπακίρ Οσμάν Μπαϊντεμίρ συνέβαλαν σημαντικά στην αναστύλωση της Αρμενικής Εκκλησίας στα ερείπια της παλιάς εκκλησίας Surp Giragos η οποία και ήταν η μεγαλύτερη εκκλησία των Αρμενίων στην Μέση Ανατολή η οποία σήμερα λειτουργεί υπο την αιγίδα του Δήμου του Ντιγιαρμπακίρ και έχει λάβει τα χαρακτηριστικά τόπου λατρείας και προσελκύει χιλιάδες Αρμένιους πολλοί απο τους οποίους είχαν βίαια εξισλαμισθεί κατά το παρελθόν.
Καθώς πλησιάζει το 2015 πυκνώνουν οι Επαφές Κούρδων Αξιωματούχων με την Αρμενική διασπορά η οποία για όσους ενθυμούνται αντέδρασε σφοδρά στην η υπογραφή πρωτοκόλλου ομαλοποίησης των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και Αρμενίας. Η δε κυβέρνηση της Αρμενίας στα πλαίσια των τελετών μνήμης για τα εκατό χρόνια από την Γενοκτονία των Αρμενίων δεν επιζητεί μόνο την αναγνώριση της απο την ετήσια διακήρυξή του στις 22 Απριλίου αλλά επιζητεί την παρουσία προσωπικοτήτων διεθνούς Κύρους και Αναγνωρισιμότητας όπως λ.χ. ο Πάπας της Ρώμης.
Υπο τις συνθήκες αυτές εμείς ως Ελληνες συμμετέχουμε σε ένα μικροκομματικό παιχνίδι με σκοπό να τονισθεί το προφίλ της λαικής πατριωτικής δεξιάς (η οποία για δεκαετίες είχε επιβάλλει την λευκή μνήμη). Γιατί αυτό θα γίνει ως έγινε με το ζήτημα των ιεροδιδασκάλων της Θράκης.Η σοβαρότητα έχει εγκαταλείψει τον τόπο μας προ πολλού αντί να πασχίζουμε ώστε να καταστεί η μνήμη αυτών των γεγονότων και η αξία τους καθολικό δόγμα ύψιστης σημασίας στην πραγμάτωση της ιστορικής αποστολής του Ελληνισμού , αναλωνόμαστε σε χαμηλού επιπέδου παιγνία. Με την ψήφιση του Αντιρατσιστικού Νόμου ο οποίος θα περιλαμβάνει την ποινικοποίηση της άρνησης των γενοκτονιών που έχει αναγνωρίσει το Ελληνικό Κοινοβούλιο τα πάντα θα έχουν τελειώσει.
Η Κύπρος είναι ένα ακόμη θύμα της Βάρβαρης Φασιστικής Τουρκικής πολιτικής το πλέον σύγχρονο, θα περίμενε κανείς να είναι πιο ευαισθητοποιημένη σε ζητήματα όπως το Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Μελκονιάν το οποίο αποτέλεσε σύμβολο αγώνα ενός ολόκληρου λαού. ανατρέξτε στο ιστορικό της λειτουργίας του και θα καταλάβετε τι εννοώ, βίοι παράλληλοι.
