Με
αφορμή μια συζήτηση στο HEC (Hellenic Electronic Center) έκανα την
παρακάτω παρέμβαση σε σχόλιο ενός συναδέλφου όπου εγκωμιαζόταν ο
στρατηγός Παπάγος, προς τιμήν του οποίου έλαβε την ονομασία η συνοικία
όπου κυρίως εγκαταστάθηκαν αξιωματικοί, οι περήφανοι γόνοι των οποίων
έστησαν στη είσοδο της πόλης τους, απέναντι από το Πεντάγωνο, ένα άγαλμα
με τον έφιππο Παπάγο:
“Η Μορφωτική Συμφωνία του 1951 υπεγράφη πρωθυπουργεύοντος του Ν. Πλαστήρα. …………..την οποία μπορείτε να δείτε στο παρακάτω λινκ http://invenio.lib.auth.gr/record/123843/files/koud.pdf?version=1 και
η οποία θεσπίζει ένα μάλλον λογικό πλαίσιο σε μια εποχή που υπάρχει
ακόμα ακμαία η ελληνική μειονότητα σε Κωσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο.
Ο
Παπάγος ανέλαβε το Νοέμβρη του 1952, έως και τον Σεπτέμβρη του 1955.
Όμως βαρύνεται όχι απλώς με την αρνητική εξειδίκευση της συμφωνίας,
αλλά και με την υπέρβασή της. Για τον Παπάγο ισχύουν όλα τα υπόλοιπα: “...επέβαλε
τη μετονομασία της μουσουλμανικής μειονότητας σε “τουρκική” με τα ν.δ.
2203/52 και ν.δ. 3065/54. Η νέα επίσημη “εθνική” γραμμή αντιμετώπισης ως
εθνικής τουρκικής μιας αναγνωρισμένης από τη Συνθήκη της Λωζάννης
θρησκευτικής μειονότητας, υλοποιήθηκε συστηματικά από το γενικό διοικητή
της περιοχής Γ. Φεσσόπουλο.“
Ο Παπάγος υπήρξε στο συγκεκριμένο θέμα… βασιλικώτερος του βασιλέως!
Υπάρχουν πολλές μελέτες και δημοσιεύσεις για το θέμα αυτό. Σε μια από αυτές αναφέρεται:
“Στη δεκαετία του ’50, στο πλαίσιο της νατοϊκά επιβεβλημένης δεύτερης ελληνοτουρκικής φιλίας, το ελληνικό κράτος προώθησε τον εκτουρκισμό των Πομάκων, προκειμένου να τους ξεχωρίσει από τους Πομάκους της νότιας Βουλγαρίας (περίοδος ψυχρού πολέμου). Σχετικά είναι χαρακτηριστικό ότι το 1954 η κυβέρνηση Παπάγου με το Ν.Δ. 3065/54 «Περί του τρόπου λειτουργίας Τουρκικών Σχολείων Στοιχειώδους Εκπαιδεύσεως Δυτικής Θράκης…»εισήγαγε
για πρώτη φορά στην ελληνική διοίκηση τον όρο «τουρκικός» ως κοινό όρο
αναφοράς των τριών συνιστωσών της μουσουλμανικής μειονότητας. .
Την ίδια περίοδο εκδόθηκαν διαταγές από τον Γενικό Διοικητή Θράκης (Γ.
Φεσσόπουλος) στις οποίες ζητείτο η αντικατάσταση του όρου
«μουσουλμανικός» με τον όρο «τουρκικός» σε όλες τις δημόσιες επιγραφές
σχολείων, κοινοτήτων κ.λπ. Η πολιτική αυτή εγκαταλείφθηκε λίγα χρόνια
αργότερα, με την όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων λόγω Κυπριακού και
με τους διωγμούς που υπέστη η ελληνική ομογένεια στην Κωνσταντινούπολη
τον Σεπτέμβριο του 1955 (Σεπτεμβριανά)….”http://kars1918.wordpress.com/2013/04/02/papagos/
