Οι προκλήσεις εκ μέρους της Τουρκίας ήταν αναμενόμενες, δεδομένου ότι πρόσφατα οι 28 της Ε.Ε. (στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων) άνοιξαν ένα ακόμα κεφάλαιο των διαπραγματεύσεων Ε.Ε-Τουρκίας και συγκεκριμένα το κεφάλαιο 22 που αφορά την περιφερειακή πολιτική.
Και ενώ η Τουρκία θα έπρεπε να εκφράσει την ικανοποίηση της και τις ευχαριστίες της, έσπευσε δια στόματος Ερντογάν να τοποθετηθεί ιδιαίτερα αρνητικά επί του κυπριακού (δεν γνωρίζω κράτος με το όνομα Κύπρος) και να θίξει το θρησκευτικό συναίσθημα εκατομμυρίων Χριστιανών (μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε Τζαμί).
Πρόκειται για συνήθη τακτική της Τουρκίας. Όταν διασφαλίσει κάτι θετικό από την Ε.Ε. προχωρά σε πρόκληση, αφ΄ενός μεν για να μην θεωρείται «υποχρεωμένη» απέναντι των 28 και να μην χαρακτηρίζεται ευεργετημένη, αφ΄ετέρου δε για να στραφεί το «πρωταγωνιστικό ενδιαφέρον» σε αυτή (τα φώτα της δημοσιότητας που λέμε).
Υπενθυμίζεται ότι στην τελευταία Ελληνική Προεδρία (Α΄ εξάμηνο 2003) η Τουρκία είχε δεκαπλασιάσει τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου σε σχέσει με τον προηγούμενο χρόνο και μάλιστα σε μια περίπτωση λίγο έλλειψε να προκαλέσει δυστύχημα με αεροσκάφος της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ.
Οι προκλήσεις είχαν καταγγελθεί από τον τότε Πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη και τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών κ. Τάσο Γιαννίτση σε όλα τα αρμόδια Κοινοτικά Θεσμικά όργανα, ενώ υπήρξαν και καταδίκες της στάσης της γείτονος χώρας από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο υπουργών.
Στο πλαίσιο αυτό η κλιμάκωση των προκλήσεων εκ μέρους της Τουρκίας κατά κράτους μέλους της Ε.Ε. (και άρα κατά της Ε.Ε.) με αποκορύφωμα το Α΄εξάμηνο του 2014 είναι αναμενόμενη.
