Αφού ιδρύθηκε τη δεκαετία του ΄60 του
περασμένου αιώνα από τις μυστικές υπηρεσίες πέντε χωρών (ΗΠΑ, Μεγάλης
Βρετανίας, Αυστραλίας, Καναδά και Νέας Ζηλανδίας) για την υποκλοπή
πληροφοριών από τη Σοβιετική Ένωση, το κατασκοπευτικό δίκτυο Echelon
μέχρι το 2000 μετατράπηκε σε παγκόσμιο σύστημα παρακολούθησης.
Παρακολούθησης, μεταξύ άλλων και πολιτικών, και ιδιωτών και εμπορικών
επιχειρήσεων των ευρωπαϊκών χωρών. Το κέντρο διεύθυνσης του συστήματος
βρίσκεται στην έδρα της NSA στο Φορτ Μιντ (πολιτεία Μέριλαντ).
Σήμερα
η γαλλική Le Monde γράφει για «υποκλοπές» σε βάρος των γαλλικών
διπλωματικών αντιπροσωπειών στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον. Όμως είναι
γνωστό ότι από την εποχή του Echelon η NSA, π.χ., «αξιολογούσε» τις
συνομιλίες του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Κόφι Ανάν και μάζευε
πληροφορίες για το διάδοχό του Μπαν Κι Μουν. Το 2001 το Ευρωκοινοβούλιο
πρότεινε να εγκατασταθούν συστήματα προστασίας πληροφοριών στα συστήματα
επικοινωνίας των Αρχών των χωρών της Ευρώπης. Όμως αυτό έγινε δυνατό να
υλοποιηθεί μόνο μετά το δεύτερο σκάνδαλο με την NSA το Σεπτέμβριο του
2013.
Σήμερα, γράφει η Le Monde, η Υπηρεσία Εθνικής
Ασφαλείας επιλέγει τους στόχους της όχι μόνο βάσει της αρχής της
συμμετοχής τους σε τρομοκρατική δραστηριότητα, αλλά και «απλώς λόγω του
ότι αυτοί ανήκουν στους επιχειρηματικούς κύκλους, στην πολιτική ή τον
κρατικό μηχανισμό της Γαλλίας». Όμως ήδη από την εποχή του Echelon
υπήρχαν αποδείξεις ότι οι τεχνικές δυνατότητες των υπηρεσιών κατασκοπίας
δεν χρησιμοποιούνται από τις ΗΠΑ μόνο προς όφελος της εθνικής τους
ασφάλειας. Συγκεκριμένα, το 1994 κάποιες «πληροφορίες» της NSA βοήθησαν
την εταιρία McDonnell Douglas (σήμερα είναι μέρος της Boeing)
να αποσπάσει από την Airbus συμβόλαιο με τη Σαουδική Αραβία αξίας 6
δισεκ. δολαρίων, και στην αμερικανική εταιρεία Raytheon να αρπάξει
συμβόλαιο με τη Βραζιλία αξίας 1,3 δισεκ. δολαρίων από τη γαλλική Thomson-Alcatel.
Όμως,
ίσως, η αμερικανική ηγεσία δεν ήξερε τίποτα για τις λεπτομέρειες της
δραστηριότητας της NSA; Από τα τέλη του 2004 αυτό είναι απλώς αδύνατο.
Σε μια δεκαπενταριά μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ διορίστηκε κοινός αρχηγός
– ο Διευθυντής της Υπηρεσίας Εθνικής Κατασκοπίας. Ακριβώς αυτός από
τότε συντονίζει την κοινή στρατηγική δράσης των αμερικανικών υπηρεσιών
κατασκοπίας και είναι σύμβουλος στα θέματα κατασκοπίας του Προέδρου των
ΗΠΑ και του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας. Ο σημερινός Διευθυντής Τζέιμς
Κλέπερ δήλωσε ότι «χωρίς σοβαρό στόχο στον τομέα της εξωτερικής
κατασκοπίας δεν μπορούμε να παρακολουθούμε τους αλλοδαπούς στο
εξωτερικό». Τους δε «σοβαρούς στόχους» τους εγκρίνει το Κογκρέσο των
ΗΠΑ.
Είναι σαφές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες όλα τα
πράττουν σε αυστηρή αντιστοιχία με τους νόμους της χώρας τους,
περιφρονώντας τους νόμους των άλλων χωρών. Το μόνο μη κατανοητό είναι
από που εμφανίστηκαν στην εποχή μας του σκληρού ανταγωνισμού ανάμεσα
στους ηγέτες των χωρών της Ευρώπης τόσο πολλοί ιδεαλιστές; Εφόσον από
τις αρχές του αιώνα η Ευρώπη είχε λάβει την προειδοποίηση: «Ο Μεγάλος
αδελφός» σε παρακολουθεί!» Είναι πια καιρός να συνηθίσεις.
* Οι απόψεις της Σύνταξης μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου.
