09 Σεπτεμβρίου 2013

Εδειξε τα νύχια του το νέο αιγυπτιακό κράτος Σκληρή στάση της κυβέρνησης απέναντι στη δράση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας

http://www.bignewsnetwork.com/photo_story/adc6bfc67858376e.jpgThe Economist/Στην πρώτη του τηλεοπτική συνέντευξη μετά τον διορισμό του από τον στρατό ως υπηρεσιακού προέδρου, ο Αντλι Μανσούρ δήλωσε ότι οι Αιγύπτιοι πρέπει να συνηθίσουν στην ιδέα ότι ο αρχηγός του κράτους θα είναι εφεξής μια προσωπικότητα χαμηλών τόνων.«Η εποχή της φαραωνικής εξουσίας τελείωσε», είπε ο πρώην δικαστής Μανσούρ την 3η Σεπτεμβρίου, εξηγώντας γιατί ανέστειλε τη νομοθεσία περί εξύβρισης του αρχηγού του αιγυπτιακού κράτους. «Πόσο ευγενικό από μέρους του, που βγήκε στην τηλεόραση. Ισως τώρα θυμηθούμε το όνομά του», έγραψε με ειρωνικό τόνο χρήστης του Twitter.

Αν και το αιγυπτιακό κράτος διαθέτει πλέον νέο, πιο ήπιο πρόσωπο, φρόντισε να «δείξει τα νύχια του» μετά το πραξικόπημα της 3ης Ιουλίου, που ανέτρεψε τον Μοχάμεντ Μόρσι. Σύμφωνα με ανεξάρτητες εκτιμήσεις, περισσότεροι από 2.000 Αιγύπτιοι έχουν σκοτωθεί σε βίαια επεισόδια, οι περισσότεροι από τα πυρά της αιγυπτιακής αστυνομίας. Η διωκόμενη Μουσουλμανική Αδελφότητα, στην οποία ανήκει ο έκπτωτος πρόεδρος Μόρσι, ανακοινώνει σε καθημερινή βάση τη σύλληψη, φυλάκιση και παραπομπή σε δίκες δεκάδων ηγετών της. Τη στιγμή που ο κ. Μανσούρ διακήρυττε ότι η Αίγυπτος δεν θα γινόταν ξανά αστυνομικό κράτος και ότι πολίτες δεν θα δικάζονταν από στρατοδικεία, έντεκα μέλη της Αδελφότητας καταδικάζονταν σε ισόβια κάθειρξη από στρατοδίκη.

Η καταδίκη αυτή επιτεύχθηκε, όμως, σύμφωνα με άρθρα του Συντάγματος, το οποίο ψήφισε η Αδελφότητα στο σύντομο διάστημα που διατηρήθηκε στην εξουσία, σε μια προσπάθεια του Μόρσι να εξευμενίσει τον στρατό. Ατυχώς για τους οπαδούς της Αδελφότητας, η σκληρή στάση της στρατιωτικής κυβέρνησης μοιάζει να βρίσκει σύμφωνη την πλειονότητα των Αιγυπτίων. Δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι οι περισσότεροι Αιγύπτιοι θεωρούν την Αδελφότητα υπεύθυνη για τη βία και θα ήθελαν την απαγόρευσή της. Οι προσπάθειες οπαδών του Μόρσι να οργανώσουν μεγάλες διαδηλώσεις απέτυχαν, ενώ οι διαδηλωτές αντιμετώπισαν όχι μόνο την αστυνομία, αλλά και την αδιαφορία του κοινού.

Οι περισσότεροι Αιγύπτιοι νιώθουν ικανοποίηση που η χώρα επανήλθε στους κανονικούς της ρυθμούς, ύστερα από δύο μήνες αναταραχής. Η γενναιοδωρία των πλούσιων κρατών του Κόλπου έδωσε τέλος στις ελλείψεις καυσίμων και ανακόπτει τη διολίσθηση του εθνικού νομίσματος. Οι επικριτικές φωνές κατά του στρατιωτικού καθεστώτος σίγησαν, παρότι παραμένουν ηχηρές στο Διαδίκτυο, ενώ τουλάχιστον έξι τηλεοπτικά δίκτυα της Αδελφότητας διέκοψαν τις μεταδόσεις τους, κατόπιν κυβερνητικής εντολής.

Ακόμη και τα μουσουλμανικά τεμένη θα τεθούν υπό τον έλεγχο του κράτους. Το υπουργείο Θρησκευτικών Θεμάτων ανακοίνωσε ότι θα εξετάσει τα βιογραφικά 40.000 ιεροκηρύκων, με στόχο την απομάκρυνση όσων θεωρηθούν «ακατάλληλοι». Την πρωτοβουλία αυτή στηρίζει και η διοίκηση της ιερατικής σχολής Aλ Αζάρ, έδρα της αιγυπτιακής ισλαμικής ορθοδοξίας, ενώ ακόμη και το ανταγωνιστικό προς την Αδελφότητα πουριτανικό σουνιτικό κίνημα των Σαλαφιστών απέφυγε μέχρι στιγμής να εκφραστεί κατά των κυβερνητικών σχεδίων. Αντίθετα, προσβλέποντας στις επόμενες εκλογές, μέλη του σαλαφιστικού κόμματος Νουρ κατηγορούν την Αδελφότητα για το ναυάγιο του ισλαμικού κυβερνητικού σχεδίου.Την ίδια στιγμή, ο στρατός -μέσω της επιτροπής σοφών που επεξεργάζεται το νέο Σύνταγμα- ετοιμάζεται να αποδώσει στο κράτος την εξουσία που προσωρινά εκχώρησε στον λαό, μετά την ανατροπή του Χόσνι Μουμπάρακ.

Η Μονή έκλεισε τρίτη φορά σε 1.500 χρόνια Για τρίτη μόλις φορά στην ιστορία των 1.500 ετών έκλεισε τις θύρες της η Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά, σύμφωνα με διαταγή της αιγυπτιακής κυβέρνησης, που εκφράζει ανησυχίες για την ασφάλεια των λιγοστών μοναχών και των επισκεπτών της.Η μονή έχει κλείσει μόλις άλλες δύο φορές τα τελευταία 50 χρόνια: το 1977, κατά τη διάρκεια της ιστορικής επίσκεψης του προέδρου Ανουάρ Σαντάτ στην Ιερουσαλήμ, και το 1982, όταν ο αιγυπτιακός στρατός εισήλθε στο Σινά, μετά την απόσυρση των ισραηλινών στρατευμάτων από τη χερσόνησο.«Ακόμη και κατά τη διάρκεια της ισραηλινής κατοχής, μετά το 1967, μείναμε ανοιχτοί», λέει ο πατήρ Παύλος, μέλος του συμβουλίου της μονής.

Από τον Ιούλιο οι λιγοστοί μοναχοί αντιμετωπίζουν το φάσμα του λιμού, αδυνατώντας να καλύψουν τα έξοδα διαβίωσής τους. «Σεβόμαστε τις αποφάσεις της κυβέρνησης και θα παραμείνουμε κλειστοί. Θα πρέπει όμως να περιορίσουμε τα ημερομίσθια που δίνουμε στους Βεδουίνους εργάτες μας. Οι τουριστικές επιχειρήσεις στο Λούξορ αποζημιώθηκαν, ενώ εδώ δεν είχαμε ούτε μία επίσκεψη από το υπουργείο», λέει ο πατήρ Παύλος.