Ερχόμαστε στο δεύτερο δίλημμα. Λογική ή Λαϊκισμός; Σε τούτα τα ακρογιάλια του Αιγαίου γεννήθηκε η λογική , η οποία με την σειρά της παράγει την αντικειμενική σκέψη ως βάση της επικοινωνίας σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής. Παράλληλα δε γεννήθηκε και η κριτική σκέψη η οποία σε συνδυασμό με την σύνθεση (την σύζευξη μεταξύ θέσης και αντίθεσης) άλλα και με άλλες παραμέτρους όπως η έννοια του Κοινού Νού, η αντιδιαστολή της στην Στρατευμένη σκέψη, η έννοια του Πολίτη με το υπέρτατο χρέος του της συμμετοχής στα Κοινά , αποτέλεσαν την βάση της δημιουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος. Αυτή η πολιτιστική παράδοση εγκαταλείφθηκε με την πάροδο του χρόνου , τα αίτια της φθίνουσας πορείας της πολλά, απο τα πλέον βασικά ότι δεν υπηρετούσε και δεν εξυπηρετούσε τυχάρπαστες συμπεριφορές. Έτσι λοιπόν συνειδητά οδηγηθήκαμε στον λαϊκισμό ο οποίος βασίζεται στο θυμικό και στην απομάκρυνση κάθε έννοιας λογικής, καλλιεργεί δε συστηματικά και μεθοδικά ακραίες συμπεριφορές στοχεύοντας στην εύκολη πραγμάτωση της συλλογικότητας.Όμως κάθε πράγμα έχει και την δική του δυναμική κατά συνέπεια η συγκέντρωση ανεξέλεγκτων συναισθημάτων μπορεί να προσφέρει εύκολη κομματική χειραγώγηση όμως συμπαρασύρει και τον όποιον πολιτικό χώρο την υιοθετεί
Το αριστερό κίνημα σε Εθνικό και Διεθνές Επίπεδο έχει να αντιπαρατάξει σε αυτά τα διλήμματα δύο εμβληματικές φυσιογνωμίες της σύγχρονης πολιτικής ζωής οι οποίοι και υιοθέτησαν τόσο την μετριοπάθεια όσο και την λογική ως το μόνο μέσο που θα επιτρέψει την προσήλωση στα πραγματικά προβλήματα της Κοινωνίας.Πρόκειται για τον Ηλία Ηλιού και τον Σαλβαδόρ Αλλιέντε. φράσεις όπως το "Θα σας ταράξουμε στην νομιμότητα" και "Ο λαός πρέπει να αμυνθεί όχι να θυσιαστεί. Να αρνηθεί την υποταγή, την ταπείνωση, την απώλεια των ηθικών αξιών" αποτελούν μια σοβαρή πολιτική παρακαταθήκη του αριστερού κινήματος ή οποία είναι αδύνατον να αγνοηθεί..
Αναζητώντας τον ιστορικό τόπο που αυτές ελέχθησαν για τον μέν Ηλία Ηλιού θα πρέπει να καταγράψουμε πως απέναντι του είχε μια Δεξιά πνιγμένη στα εμφυλιακά και μετεμφυλιακά σύνδρομα, βασιζόμενη σε εξωθεσμικά κέντρα για την πραγμάτωση της ηγεμόνευσης της , την ώρα που το επίσημο κράτος λειτουργούσε και ως παρακράτος παραβιάζοντας κάθε έννοια συνταγματικότητας.Παράλληλα όμως απευθυνόταν πρός όλη την αριστερά καταργώντας εν την γενέσει την όποια βία παρήγαγε το υποσυνείδητο ανθρώπων που αντιδρούσαν δίκαια στην φαλκίδευση της λαϊκής θέλησης και στην καταστρατήγηση κάθε έννοιας δημοκρατικότητας σε όλα τα επίπεδα. Η Βία θα χρησιμοποιείται μόνο υπο συνθήκες αυτοάμυνας (έλλογη βία) ήταν η απάντηση στην δίκαιη αγανάκτηση του λαϊκού κινήματος λειτουργώντας αποτρεπτικά σε φαινόμενα που θα παραβίαζαν την δημοκρατική νομιμότητα.Ο Δημοκρατικός πατριωτισμός είναι μια αξία με βαθιές Ελληνικές ρίζες απο τον φιλόσοφο Σωκράτη μέχρι τον Εθνομάρτυρα Ρήγα Φεραίο το δημοκρατικό και πατριωτικό καθήκον αποτελούσε την ύψιστη μορφή πολιτικής και κοινωνικής συμπεριφοράς
Ερχόμαστε στον Σαλβαδόρ Αλλιέντε Η ανάληψη της εξουσίας από τον Χιλιανό Ηγέτη Σαλβαδόρ Αλιέντε αποτέλεσε το πιο ηχηρό ράπισμα για την τότε Αμερικανική πολιτική στην Λατινική Αμερική. Απέναντι στο Αμερικανοκίνητο πραξικόπημα του Χιλιανού Παπαδόπουλου Αουγούστο Πινοσέτ Ο Αλλιέντε αντέταξε πώς οι δημοκρατικοί κανόνες ήταν απαραβίαστοι. Πώς πολεμάς τον αντίπαλο με νόμιμα μέσα, μέχρι να έχεις την κοινωνία με το μέρος σου Πλήρωσε με τη ζωή του την αγάπη του για τον σεβασμό του νόμου, για την Δημοκρατία.Στο δε τελευταίο του διάγγελμα περίοπτη θέση κατέχει το δεν θα παραιτηθώ και θα πληρώσω με τη ζωή μου για την αφοσίωση του λαού μου τούτη την κρίσιμη στιγμή εκφράζοντας την βεβαιότητα πώς οι σπόροι που φυτεύθηκαν στο αξιακό υπόβαθρο εκατομμυρίων Χιλιανών, θα καρπίσουν και πως η φωνή του δεν θα σιγήσει ποτέ στον αφοσιωμένο λαό στα ιδανικά της δημοκρατίας
Μορφές που με την παρουσία τους έδωσαν ένα διαχρονικό Ηθικό μάθημα σε όσους με οιοδήποτε τρόπο παραβαίνουν τον όρκο προς την Πατρίδα και πολιτεύονται διακατεχόμενοι απο σύνδρομα τύπου Στοκχόλμης και Μαρίας Αντουανέτας σε πλήρη αντιδιαστολή με την Κοινωνία και τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες.Σε πλήρη αντιδιαστολή με την Πολιτιστική και πολιτισμική μας παράδοση
Το μόνο όπλο που μπορεί να επιτύχει την πραγματική κοινωνική αλλαγή μεταμορφώνοντας την κοινωνία είναι ο Δημοκρατικός Πατριωτισμός η άκσηση του δημοκρατικού και πατριωτικού καθήκοντος σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο στην βάση της Δημοκρατικής Νομιμότητας
