Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι για πόσο καιρό θα συνυπάρχει η καταστολή του Στρατού με τις μαζικές κινητοποιήσεις των αντιπάλων του Μόρσι, καθώς και σε ποιο βαθμό το αυταρχικό στίγμα του μεταβατικού καθεστώτος θα οδηγήσει στη δημιουργία νέων διαχωριστικών γραμμών.
Ενα είναι βέβαιο, ότι η στρατιωτική ηγεσία δεν θέλησε και δεν μπόρεσε να εξακολουθήσει να παρουσιάζεται ως ουδέτερος διαιτητής ανάμεσα σε δύο αντίπαλες παρατάξεις. Επί της ουσίας κάνει ό,τι μπορεί για να εξαναγκάσει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα να υιοθετήσει μια ακραία στάση, που θα μπορούσε στη συνέχεια να παρουσιασθεί εντός και εκτός συνόρων ως τρομοκρατική.
Η Αίγυπτος είναι πλέον μια βαθιά διχασμένη χώρα, με μηδενική σχεδόν πιθανότητα διατύπωσης μιας κοινά αποδεκτής λύσης, και με την επικράτηση της μιας ή της άλλης πλευράς να σημαίνει σκληρή καταστολή και αιματοχυσία.
Σε κάθε περίπτωση, πέραν της καταστολής των κινητοποιήσεων της Μουσουλμανικής Αδελφότητας η Στρατιωτική Ηγεσία θα πρέπει στην πράξη να πάρει μέτρα που θα απαλύνουν την ακραία οικονομική εξαθλίωση του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού που γέννησε τη δυσαρέσκεια που ανέτρεψε τον Μουμπάρακ και πυροδότησε τις λαϊκές κινητοποιήσεις κατά του Μόρσι που άνοιξαν τον δρόμο για την παρέμβαση του Στρατού.
Με άλλα λόγια, όλα δείχνουν ότι το τμήμα του πληθυσμού που χειροκρότησε την παρέμβαση του Στρατού διαρκώς θα συρρικνώνεται καθώς η κοινωνική και η πολιτική αναταραχή θα βραχυκυκλώνουν κάθε προσπάθεια αναθέρμανσης της Οικονομίας.
kapopoulos@pegasus.gr
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
