Με δεδομένο ότι περίπου τα 2/3 του φυσικού αερίου που καταναλώνει η ΕΕ προέρχονται από τρίτες χώρες (εξίσου ισχυρή είναι η εξάρτησή της και από το εισαγόμενο πετρέλαιο), οι εταίροι της λυκοσυμμαχίας αναζητούν «εγχώριες» πηγές ανεφοδιασμού, αλλά και κομμάτι από την ενεργειακή λεία σε κάθε γωνιά του πλανήτη, για λογαριασμό των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.
Ακριβώς αυτές οι στρατηγικές επιλογές της ΕΕ αποτυπώθηκαν στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με τίτλο «Για την ενεργειακή εξάρτηση των κρατών - μελών της ΕΕ», που δόθηκε την προηγούμενη Τρίτη στη δημοσιότητα. Στην έκθεση καταγράφονται οι «κίνδυνοι» που αντιμετωπίζουν τα κράτη - μέλη από την ενεργειακή τους εξάρτηση και γίνεται εκτενής αναφορά στον «αναξιοποίητο» φυσικό πλούτο που διαθέτουν. Το περιεχόμενο της έκθεσης σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα και την Κύπρο φανερώνει τις προθέσεις της ΕΕ να επιταχύνει τις διαδικασίες για την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων τους, για λογαριασμό των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.
Ειδικότερα για την Ελλάδα σημειώνεται ότι «έχει καλό αλλά σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητο δυναμικό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων». Τονίζεται ότι οι πρόσφατες άδειες της κυβέρνησης για έρευνες με την προκήρυξη τριών «οικοπέδων» (Ιωάννινα, Πατραϊκός κόλπος, Κατάκολο) δεν είναι αρκετές για να αλλάξουν τις «προτεραιότητες της ενεργειακής πολιτικής στην Ελλάδα», αφού δεν συμπεριλαμβάνουν τα κοιτάσματα του Αιγαίου.
Εδώ βρίσκεται το «ζουμί» της υπόθεσης, καθώς η Κομισιόν προβάλλει ως «εμπόδιο» για την αξιοποίησή τους την «έλλειψη συμφωνίας με την Τουρκία για την οριοθέτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο». Πιέζει έτσι για διευθετήσεις που αντικειμενικά αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο της συνεκμετάλλευσης.
Τρέχει να προλάβει η ΕΕ
Στην έκθεση της Κομισιόν γίνεται αναφορά και στα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Κύπρου. Οπως τονίζεται, η κυβέρνηση της Κύπρου «θα πρέπει να συνεχίσει με αποφασιστικότητα την ανάπτυξη της βιομηχανίας φυσικού αερίου» και να αξιοποιήσει «το πολύ μεγάλο κοίτασμα φυσικού αερίουπου βρίσκεται στα παράκτια ύδατά της». Μάλιστα, η Κομισιόν εκτιμά ότι από το 2018 η Κύπρος θα μπορεί να διαθέσει στην αγορά φυσικό αέριο από τα κοιτάσματά της.Η πρεμούρα των Ευρωπαίων εταίρων για την κατοχύρωση και εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της Ελλάδας και της Κύπρου συνδέεται με συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Η γαλλική TOTAL, η βρετανική BP, η ολλανδική SHELL και η ιταλική ΕNI είτε διεκδικούν είτε έχουν εξασφαλίσει δικαιώματα για να πραγματοποιήσουν έρευνες σε Κύπρο και Ελλάδα. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο, πρόσφατα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε έκθεση που χαρακτηρίζει «ευρωπαϊκά» τα κοιτάσματα της Ελλάδας, διεκδικώντας για τα μονοπώλια της ΕΕ τον πρώτο λόγο στην εκμετάλλευσή τους.
Είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις του Αντ. Σαμαρά, τον περασμένο Φλεβάρη, μετά τη συνάντηση με τον Γάλλο Πρόεδρο, Φρ. Ολάντ, ότι «τα ενεργειακά αποθέματα της Ελλάδας βρίσκονται στον υποθαλάσσιο χώρο της και αποτελούν πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ευρώπης».
Παράγοντας όξυνσης των ανταγωνισμών είναι η ενεργή παρέμβαση των ΗΠΑ στην περιοχή, με την επιδίωξη να ισχυροποιήσουν τη στρατιωτική τους παρουσία και να εξασφαλίσουν κομμάτι από την πίτα για τα αμερικανικά ενεργειακά μονοπώλια. Τον επόμενο μήνα, ή το αργότερο μέσα στον Ιούλη, η αμερικανο-ισραηλινή εταιρεία «Noble» αναμένεται να ξεκινήσει τη γεώτρηση στο «οικόπεδο 12» της κυπριακής ΑΟΖ, όταν αποδεσμευτεί το γεωτρύπανο της εταιρείας από το κοίτασμα «Καρίς» του Ισραήλ.
Με στόχο να προωθήσει τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζ. Κέρι, συναντήθηκε την Παρασκευή με τον Κύπριο ομόλογό του, Γ. Κασουλίδη, με βασικά θέματα το Κυπριακό, τους υδρογονάνθρακες και τη συνεργασία Κύπρου - Ισραήλ - ΗΠΑ, αλλά και τα σχέδια της κυβέρνησης Αναστασιάδη για ένταξη της Κύπρου στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς.
Είχε προηγηθεί ομιλία του Κύπριου υπουργού Εξωτερικών στο Μπρούκινγκς στη Νέα Υόρκη, όπου ανέφερε ότι οι ανακαλύψεις στην κυπριακή ΑΟΖ μπορούν να συμβάλουν στην ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ καθώς και ότι «η συνεργασία στον τομέα της Ενέργειας θα μπορούσε να συμβάλει στην ειρήνη και τη σταθερότητα προς όφελος όλων των κρατών της περιοχής», υπεραμυνόμενος της συνεργασίας Κύπρου - Ισραήλ.
Βαθαίνει η ιμπεριαλιστική ενσωμάτωση
Στην
ίδια ομιλία, ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών έκανε σαφείς τις προθέσεις
της κυβέρνησης Αναστασιάδη για ΝΑΤΟποίηση του νησιού, που θα ξεκινήσει
από την ένταξη στο «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη», σημειώνοντας ότι «η
Κύπρος μπορεί να διαδραματίσει ακόμα πιο σημαντικό ρόλο για την
ασφάλεια και τη σταθερότητα στην ασταθή περιοχή της Ανατολικής
Μεσογείου».Εγγυήθηκε, επίσης, ότι η Κύπρος αποτελεί «αξιόπιστο εταίρο των ΗΠΑ για την ενίσχυση της ασφάλειας, που είναι ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντα των ΗΠΑ και λειτουργεί ως σύνδεσμος μεταξύ της ΕΕ και των χωρών της περιοχής». Είναι φανερή η προσπάθεια της κυπριακής κυβέρνησης να βαθύνει την ενσωμάτωση της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι έτσι θα διασφαλίσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
Πρόκειται για μεγάλο ψέμα και αυτό επιβεβαίωσε ο γγ του ΝΑΤΟ, Αντερς Φον Ράσμουσεν, με δηλώσεις του στις αρχές της βδομάδας, όταν συνέδεσε ευθέως τη διευθέτηση του Κυπριακού με τη συνεκμετάλλευση του φυσικού πλούτου του νησιού. Οπως ανέφερε, μόνο μετά την επίλυση του Κυπριακού θα μπορούν να ξεκινήσουν οι διαδικασίες εξόρυξης από την κυπριακή ΑΟΖ! Ουσιαστικά, ο εκπρόσωπος της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας υιοθέτησε τις απαράδεκτες αξιώσεις της Τουρκίας, που απειλεί με διχοτόμηση αν δεν πάρει μερτικό από τα ενεργειακά κοιτάσματα της Κύπρου.
Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και η παρέμβαση του Τούρκου Προέδρου, Α. Γκιουλ, στο 4ο Ενεργειακό Φόρουμ που διοργάνωσε στην Κωνσταντινούπολη το Διεθνές Κέντρο Ενέργειας και Κλίματος (IICEC), του τουρκικού ιδιωτικού Πανεπιστημίου Σαμπαντζί. Εκανε λόγο για ενδείξεις ύπαρξης κοιτασμάτων φυσικού αερίου τριών τρισ. κυβικών μέτρων στην Ανατολική Μεσόγειο, επαναλαμβάνοντας προκλητικά ότι «τα σχέδια της ελληνοκυπριακής πλευράς να ιδιοποιηθεί μόνη της τις φυσικές πηγές γύρω από το νησί δεν είναι λογικά και περιλαμβάνουν ρίσκο. Διότι επί των πηγών αυτών έχουν δικαιώματα και όσοι ζουν στην "ΤΔΒΚ"».
Σ' αυτό το πνεύμα ισχυρίστηκε ότι «στα σχέδια σχετικά με τις πηγές της περιοχής, η Ανατολική Μεσόγειος πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ως περιοχή που περιλαμβάνει την Αίγυπτο, το Λίβανο, το Ισραήλ, την Κύπρο και την Τουρκία». Απείλησε επίσης ότι αν η Τουρκία δε βάλει στο χέρι μέρος από τους υδρογονάνθρακες της περιοχής, θα κλιμακώσει την επιθετικότητά της, λέγοντας ότι «προκειμένου να επικρατήσει γαλήνη στην Ανατολική Μεσόγειο, θα πρέπει από τώρα να διαμορφωθεί ένας χώρος οικονομικής συνεργασίας, έτσι ώστε να λυθούν τα προβλήματα της περιοχής, με πρώτο το Κυπριακό. Αλλιώς τα προβλήματα αυτά θα εξελιχθούν σε αιτία μεγάλων προβλημάτων στο μέλλον».
Ο Α. Γκιουλ κατέληξε με την πρόταση «να δημιουργηθεί στην Ανατολική Μεσόγειο ένα νέο πλαίσιο οικονομικής συνεργασίας. Πράγμα που μπορεί να γίνει μάλιστα στο πλαίσιο της ΕΕ, έτσι ώστε να προκύψει ένας νέος πυλώνας της ΕΕ στην Ανατολική Μεσόγειο».
Αλλος ο δρόμος του λαού
Στις
συνεχιζόμενες τουρκικές προκλήσεις, η ελληνική και η κυπριακή κυβέρνηση
απαντούν με βαθύτερη εμπλοκή στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, μέρος της
οποίας είναι και η ενίσχυση της πολιτικο-στρατιωτικής συμμαχίας με το
Ισραήλ. Δείγμα της αντιφατικότητας, που χαρακτηρίζει τις διακρατικές
σχέσεις στην εποχή του ιμπεριαλισμού, είναι το γεγονός ότι το Ισραήλ
αναθερμαίνει ταυτόχρονα τις σχέσεις του με την Τουρκία και παζαρεύει ως
εναλλακτικό δρόμο μεταφοράς του ισραηλινού φυσικού αερίου προς την
Κεντρική Ευρώπη την κατασκευή αγωγού στο τουρκικό έδαφος.Στη συνάντηση που είχαν την Πέμπτη ο υπουργός Αμυνας, Π. Παναγιωτόπουλος, με τον Κύπριο ομόλογό του, Φ. Φωτίου, ο Ελληνας υπουργός στις δηλώσεις του έκανε λόγο για ανάληψη πρωτοβουλιών σχετικά με την «ενεργειακή ασφάλεια» το επόμενο διάστημα, που, όπως είπε, «θα αφορούν και ένα πλαίσιο συνεργασίας με χώρες της περιοχής μας, φιλικές χώρες, όπως το Ισραήλ, με τις οποίες και οι δύο χώρες, και η Ελλάδα και η Κύπρος, διατηρούν στενές σχέσεις».
Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Πρόεδρος της Κύπρου, Ν. Αναστασιάδης, που επισκέφτηκε την προηγούμενη Κυριακή το Ισραήλ, δήλωσε ότι «συμμεριζόμαστε τις ίδιες αρχές και αξίες» με την ισραηλινή κυβέρνηση, η οποία μπορεί να θεωρεί την Κύπρο «ως τον πλέον αξιόπιστο γείτονά της». Επιβεβαίωσε, επίσης, «την κοινή δέσμευση για ανάπτυξη και εκμετάλλευση διασυνοριακών κοιτασμάτων».
Η ΚΕ του ΚΚΕ, σε ανακοίνωση που εξέδωσε στις 26/3 σχετικά με τις εξελίξεις στην Κύπρο, σημείωνε μεταξύ άλλων: «Συνολικά η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο γίνεται πιο σύνθετη, ιδιαίτερα μετά από την προσέγγιση Τουρκίας - Ισραήλ και τις επιδιώξεις που εκδηλώθηκαν στην Αίγυπτο για την αναθεώρηση της ΑΟΖ με την Κύπρο, στο φόντο των τουρκικών διεκδικήσεων.
Ολα αυτά τα χρόνια, επιβεβαιώθηκε η θέση του ΚΚΕ ότι η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ δεν έλυσε αλλά, αντίθετα, περιέπλεξε το εθνικό ζήτημα της Κύπρου, και θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο με την ενσωμάτωση της Κύπρου στο ΝΑΤΟικό Συνεταιρισμό. Ο μόνος δρόμος και για τον κυπριακό λαό είναι η πάλη του για την αποδέσμευση από την ΕΕ και την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με τη δική του εξουσία. Αυτός είναι και ο δρόμος για τη διεκδίκηση ουσιαστικής και δίκαιης λύσης του Κυπριακού. Σ' αυτό το δρόμο πρέπει να συσπειρωθούν οι λαοί και των 27 κρατών - μελών της ΕΕ, για να περάσει ο πλούτος που παράγεται στα χέρια των λαών».
