Διασκεδαστικά πράματα συμβαίνουν όποτε Τούρκοι αξιωματούχοι συνομιλούν με Δυτικούς για τα λεγόμενα ανθρώπινα δικαιώματα.Κάπως έτσι συνέβη και στη χθεσινή συνάντηση με θέμα την
ελευθερία έκφρασης και μέσων ενημέρωσης που έγινε στην Αγκυρα με τη
συμμετοχή, μεταξύ άλλων, του γενικού γραμματέα του Συμβουλίου της
Ευρώπης και του Τούρκου υπουργού Δικαιοσύνης.«Υπάρχουν 450 φάκελοι εναντίον της Τουρκίας στο Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και σχετίζονται με τον περιορισμό της
ελευθερίας έκφρασης», είπε ο γενικός γραμματέας του ΣτΕ Θόρμπγιον
Ζάγκλαντ στην τοποθέτησή του και σημείωσε ότι οι φάκελοι περιέχουν
περιπτώσεις κατηγοριών όπως η προπαγάνδα υπέρ της τρομοκρατίας. Οι νομοθετικές αλλαγές δεν θα λύσουν το πρόβλημα, τόνισε, και είπε πως θα πρέπει να αναπτυχθεί και η σχετική συνείδηση.«Εκδότης εβδομαδιαίου περιοδικού στην Τουρκία καταδικάστηκε επειδή πήρε συνέντευξη από ηγέτη τρομοκρατικής οργάνωσης» σύμφωνα με τον Ζάγκλαντ, ο οποίος τόνισε ότι «ο Τύπος έχει το δικαίωμα να αναφέρεται και σε αντίθετες ιδέες». «Η ελευθερία της έκφρασης μπορεί να σας σοκάρει, αλλά πρέπει να ισχύει ακόμη και τότε», κατέληξε.
Με γνωμικά
Κατά τα άλλα, ο Τούρκος υπουργός Δικαιοσύνης Σαντουλάχ Εργκίν, που μίλησε επίσης στη συνάντηση, φρόντισε να αραδιάσει διάφορα γνωμικά από τον Τζον Λοκ μέχρι τον Λατίνο κωμωδιογράφο Τερέντιο και να επικαλεστεί το απόφθεγμα του τελευταίου, «είμαι άνθρωπος και τίποτε ανθρώπινο δεν με ξενίζει». Και τα αράδιασε όλα αυτά προκειμένου να τεκμηριώσει την άποψή του για το οικουμενικό δίκαιο.
Πέρα από την αναδρομή αιώνων και χιλιετιών, ο Εργκίν όταν έφτασε η στιγμή να μιλήσει για τα διαδραματιζόμενα τη σήμερον ημέρα στη χώρα του είπε πως «ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για δημοσιογράφους, δεν δεχόμαστε ούτε ένας άνθρωπος να ζει με προβλήματα εξαιτίας των ιδεών του». Κι εδώ τοποθέτησε το περίφημο «αλλά» και συνέχισε: «Υπάρχει ένα όριο στην ελευθερία της έκφρασης κι αυτό είναι όχι απλώς της στήριξης προς τη βία, αλλά της ανάμιξης σε βία».
Σύμφωνα με τον υπουργό, κανείς δεν έχει προνόμια. Βεβαίως τα ακούει αυτά ο μέσος Τούρκος και, ενώ βλέπει ότι όσο η κυβέρνηση στέλνει μέσα δημοσιογράφους που έχουν πάρει συνέντευξη με κάποιον του ΡΚΚ, η ίδια συνομιλεί με το ΡΚΚ, καταλήγει να φέρνει απέναντί του όλους τους άλλους μέσους Τούρκους για να κοιτάζουν αντικριστά ο ένας το άλλον σαν τον «Σκεπτόμενο» του Ροντέν, ο οποίος εκτός από το μουσείο του μακαρίτη στο Παρίσι, στολίζει και το προαύλιο του δημόσιου φρενοκομείου στην Κωνσταντινούπολη.
