Με τις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις μεταξύ του ηγέτη του ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτσαλάν και του τουρκικού καθεστώτος ασχολείται σε άρθρο της Αμερικανίδας Αναλύτριας Dr. Denise Natali .Όπως και μια σειρά άλλων άρθρων έτσι και αυτό επικεντρώνεται στην πτυχή του έλεγχου που ασκεί ο Κούρδος Εθνικός ηγέτης στην Κουρδική Οργάνωση του PKK.Το γεγονός ότι παραμένει έγκλειστος στις φυλακές του Ιμραλί απο το 1999 απομονωμένος σε συνδυασμό ότι απο τότε μέχρι σήμερα η Κουρδική οργάνωση του PKK έχει κάνει σημαντικά βήματα ακολουθώντας την σκέψη του κούρδου Ηγέτη υιοθετόντας όμως δικές του πρακτικές και στρατηγικές οδηγεί την αρθρογράφο στο συμπέρασμα ότι υπάρχει διάσταση μεταξύ Κούρδου ηγέτη-Κούρδων πολιτικών και του στρατιωτικού σκέλους (PKK)
Το γεγονός δέ ότι σήμερα το PKK διατηρεί τον συμπαγή χαρακτήρα του ως ένοπλη οργάνωση, έχει ισχυρότατη παρουσία στην Κουρδική διασπορά, έχει εδραιωθεί σε περιοχές υψηλής έντασης όπως το Ιράκ και η Συρία -οι οποίες και σπαράσσονται απο εσωτερικές συγκρούσεις και στις οποίες η επιρροή του τουρκικού καθεστώτος έχει μειωθεί δραματικά-, έχει επίσης αποκτήσει ισχυρή παρουσία στις όποιες διαπραγματευτικές προσπάθειες μεταξύ των Κούρδων, αυξάνει την στρατηγική βαρύτητα της Κουρδικής Οργάνωσης,
Το PKK σήμερα θεωρείται ως ο θεματοφύλακας του Κουρδικού λαού ακόμα και απο Κούρδους πολίτες οι οποίοι πολιτικά στηρίζουν τουρκικά κόμματα κατά τις εκλογικές διαδικασίες καθώς με συνέπεια και συνέχεια έχει αντιπαρατεθεί στην γενοκτονική πολιτική του τουρκικού κράτους κατά του Κουρδικού λαού
Η ειρηνευτική διαδικασία για να επιτύχει θα πρέπει να έχει την στήριξη και την υποστήριξη του αδιαμφισβήτητου ηγέτη των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτσαλάν καθώς και του φιλοκουρδικού κόμματος του BDP, θα πρέπει να αποκαταστήσει το κλίμα εμπιστοσύνης του Κουρδικού λαού πρός τους θεσμούς του τουρκικού κράτους και παράλληλα θα πρέπει να ικανοποιήσει και το στρατιωτικό σκέλος του Κουρδικού κινήματος και τις παραφυάδες αυτού .
Το άρθρο επισημαίνει με νόημα ότι ο Μουράτ Καραγιλάν δεν διαθέτει την ίδια επιρροή επάνω στο σύνολο του Κουρδικού λαού όμως ως υπ.αριθ, 2 στην ιεραρχία της Κουρδικής οργάνωσης έχει όμως μεγαλύτερη επιρροή στο στρατιωτικό σκέλος,Η ρητορική που χρησιμοποιεί ο Μουράτ Καραγιλάν έχει δημιουργήσει την εντύπωση ότι δεν θα ικανοποιηθεί εύκολα από ένα καθεστώς αυτονομίας .Στον λόγο του και την γραφή του είναι διάχυτος ο ισχυρός κουρδικός εθνικισμός του οποίου η απόλυτη έκφραση είναι το Μεγάλο Κουρδιστάν το ίδιο ισχύει και για άλλα σημαντικά στελέχη του στρατιωτικού σκέλους όπως ο Bahoz Erdal..
Η τουρκική διαπραγματευτική στρατηγική θα πρέπει λοιπόν να λάβει σοβαρά υπόψιν της ότι αφού δεν δύναται μέσω της όποιας επιρροής διαθέτει στις όμορες χώρες του Ιράκ και της Συρίας να ελέγξει το PΚΚ, ότι αφού δεν θα είναι εύκολο απο το κουρδικό πολιτικό σκέλος αυτό να ελεγχθεί, θα πρέπει νομοτελειακά αυτό να ικανοποιηθεί σε σημαντικό βαθμό απο τα αποτελέσματα που θα παράγει η ειρηνευτική διαδικασία ώστε να αποδεχθεί τον αφοπλισμό του και τγν διάλυση των δικτύων του
