Του Κώστα Ράπτη
"Μαύροι κύκνοι" αποκαλούνται μεταφορικά,
στη θεωρία που επεξεργάσθηκε ο Nassim Nicholas Taleb, τα μεγάλα
γεγονότα τα οποία καθορίζουν την πορεία της ιστορίας, αλλά βρίσκονται
έξω από τον ορίζοντα των προσδοκιών μας και για αυτό φαντάζουν απολύτως
απρόβλεπτα. Δύο τέτοιοι "μαύροι κύκνοι" παραμονεύουν στην πορεία των ΗΠΑ προς τις κάλπες του Νοεμβρίου, που σύμφωνα με τις κυρίαρχες παραδοχές θα είναι μια μονομαχία μεταξύ της Hillary Clinton και του Donald Trump.
Ο πρώτος αφορά τις περιπέτειες της
άλλοτε Πρώτης Κυρίας με το FBI, 140 πράκτορες του οποίου ασχολούνται εδώ
και περίπου έναν χρόνο με την υπόθεση της χρήσης από την Hillary Clinton
ιδιωτικού e-mail κατά τη θητεία της ως υπουργού Εξωτερικών. Η υπόθεση
προέκυψε τον Mάρτιο 2013 όταν ο Ρουμάνος χάκερ Guccifer δημοσιοποίησε
στο Russia Today τέσσερα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μεταξύ της
Hillary και του άλλοτε προεδρικού συμβούλου του Bill Clinton, Sidney
Blumenthal, με αντικείμενο την Λιβύη γενικά και την επίθεση στο
αμερικανικό προξενείο της Βεγγάζης ειδικότερα.
Το γεγονός ότι 31.830 μηνύματα βρέθηκαν
σε ξένα χέρια (που θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι λ.χ. αυτά των ρωσικών
μυστικών υπηρεσιών) καθιστά την υπόθεση μία από τις μεγαλύτερες
αμερικανικές αποτυχίες στον τομέα των πληροφοριών. Περισσότερο
ενοχοποιητική μάλιστα από την αμέλεια σε ζητήματα πρωτοκόλλου ασφαλείας
επικοινωνιών είναι η σοβαρή πιθανότητα να επέλεξε η Hillary Clinton τη
χρήση ιδιωτικού e-mail ακριβώς για να αποφύγει τον δημόσιο έλεγχο που
επιβάλλει σε σχέση με τα δημόσια έγγραφα ο νόμος περί ελευθερίας της
πληροφόρησης.
Η υπόθεση των επίμαχων μηνυμάτων θα
οδηγούσε στο πιο προβληματικό στοιχείο της δημόσιας διαδρομής της πρώην
υπουργού, ήτοι τη σύμφυση των επίσημων καθηκόντων της με τις
δραστηριότητες του Ιδρύματος Clinton – μηχανισμού απόσπασης "δωρεών" από
ισχυρούς παίκτες από όλο τον κόσμο.
Η έρευνα για την υπόθεση έχει οδηγηθεί σε κομβικό σημείο, καθώς ο μεν "Guccifer" εκδόθηκε από τη Ρουμανία στις ΗΠΑ,
ο δε Bryan Pagliano, άλλοτε υπεύθυνος πληροφορικών συστημάτων του State
Department, εξασφάλισε ασυλία προκειμένου να συνεργασθεί με το FBI. Μία
τέτοια απόφαση δεν μπορεί να έχει ληφθεί παρά από ομοσπονδιακό δικαστή.
Προφανώς ο επικεφαλής της έρευνας James Comey, επιταχύνει τις
διαδικασίες και σύντομα θα πρέπει να προτείνει στην υπουργό Δικαιοσύνης
Loretta Lynch είτε στην απαγγελία κατηγοριών εναντίον της Hillary
Clinton είτε στην απαλλαγή της.
Όλα αυτά, στην κορύφωση της μάχης για το
προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών και ενώ η Hillary έχασε το αρχικό
μομέντουμ που της έδιναν τα αποτελέσματα των πολιτειών του αμερικανικού
Νότου και τώρα βλέπει τον ανταγωνιστή της Bernie Sanders να κατακτά τις 8 από τις 10 τελευταίες πολιτείες που διεξήγαγαν προκριματικές εκλογές.
Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και η τυχόν
απαλλαγή της, πρόκειται να προκαλέσει αρνητική δημοσιότητα,
επαναφέροντας στη μνήμη της κοινής γνώμης την υπόθεση και εγείροντας
υποψίες πολιτικής παρέμβασης, εφόσον ο ίδιος ο πρόεδρος Obama στην
πρόσφατη συνέντευξή του στο Fox News δήλωσε ότι η πρώην υπουργός της
"ποτέ δεν θα διακινδύνευε εν γνώσει της την ασφάλεια των ΗΠΑ”.
Ο "μαύρος κύκνος" που παραμονεύει στο
αντίπαλο στρατόπεδο έχει πιο θεαματικά χαρακτηριστικά. Πρόκειται για το
σενάριο εμφάνισης ενός "νέου Eisenhower" στο πρόσωπο του στρατηγού ε.α.
James Mattis, ο οποίος θα μπορούσε να διεκδικήσει το χρίσμα των
Ρεπουμπλικανών χωρίς να έχει λάβει έως τώρα μέρος στις προκριματικές
εκλογές. (Ο ίδιος ο Eisenhower έλαβε το χρίσμα το 1952 απευθείας από το
κομματικό συνέδριο, διότι κατά τη διεξαγωγή των προκριματικών ήταν ακόμη
εν ενεργεία στρατηγός).
Σύμφωνα με το Daily Beast, μία ομάδα
συντηρητικών εκατομμυριούχων, οι οποίοι ανησυχούν για τις επιλογές του
Trump, ιδίως στην εξωτερική πολιτική, κινούνται ήδη για να επιτύχουν την
υποψηφιότητα του Mattis, ο οποίος έχει εξαιρετικό βιογραφικό, θεωρείται
"διανοούμενος στρατηγός”, ολοκλήρωσε την καριέρα του ως διοικητής της
Centcom (της αμερικανικής στρατιωτικής διοίκησης για τη Μέση Ανατολή και
την Κεντρική Ασία) και είναι εξαιρετικά δημοφιλής μεταξύ όσων
υπηρέτησαν υπό τις διαταγές του.
Ο ίδιος δηλώνει ότι δεν ενδιαφέρεται.
Όμως, κατά το ρεπορτάζ, οι θιασώτες της υποψηφιότητάς του βλέπουν πολύ
μακριά: ο Mattis θα μπορούσε να είναι ο μόνος που θα συμφιλίωνε στο
ρεπουμπλικανικό κομματικό συνέδριο τους οπαδούς του Trump και του Ted
Cruz, αλλά θα μπορούσε να έχει μέλλον ακόμη και ως ανεξάρτητος, μη
κομματικός υποψήφιος. Στην περίπτωση αυτή, η επιδίωξή του θα ήταν απλώς
να στερήσει από τους υποψήφιους των δύο κομμάτων (λ.χ. Clinton και
Trump) την απόλυτη πλειοψηφία στο Κολλέγιο των Εκλεκτόρων, οπότε η
ανάδειξη του επόμενου προέδρου θα ήταν έργο του Κογκρέσου, όπου τα
πράγματα είναι περισσότερο ελεγχόμενα.
Ήδη πάντως, το επιτελείο του Trump
δηλώνει ότι στο κομματικό συνέδριο δεν θα υπάρξει παρά μία ψηφοφορία –
εννοώντας σε πρώτο επίπεδο ότι ο εκκεντρικός μεγιστάνας θα έχει την
απαιτούμενη πλειοψηφία για να κατακτήσει το χρίσμα, και υπονοώντας σε
δεύτερο επίπεδο ότι αν οι συσχετισμοί είναι λιγότερο σαφείς, τότε το
συνέδριο θα καταγγελθεί ως "στημένο” από το "κομματικό κατεστημένο”. Με
άλλα λόγια, ο Trump είναι αποφασισμένος να φθάσει στην κάλπη του
Νοεμβρίου είτε με το κομματικό χρίσμα είτε χωρίς αυτό.