Τώρα, το Μέγαρο Μαξίμου (εκτός από το ευρείας δημοσιότητας βατερλό με τους επενδυτές του ιδρύματος Κλίντον και της ομογενειακής The Hellenic Initiative) διαπράττει νέα, τραγικά λάθη στον κλάδο της ενέργειας. Ο πρωθυπουργός, σε ένα ιδιότυπο μείγμα on και off the record με τους ανταποκριτές στη Νέα Υόρκη, αποκάλυψε ότι κατά τη συνομιλία του με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι «αυτοί πρότειναν να γίνει ένα hub LNG (σ.σ.: κόμβος υγροποιημένου φυσικού αερίου), ώστε να συμπληρωθεί με αέριο που θα έρχεται με πλοία και να μπορεί να τροφοδοτεί και τη Βουλγαρία. Εμείς», συνέχισε ο κ. Τσίπρας, «είμαστε σε όλα αυτά ανοιχτοί. Βεβαίως του είπα ότι αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να μας βρείτε και τους επενδυτές για να υλοποιήσουν όλα αυτά τα σχέδια».
Δυστυχώς, οι πρωθυπουργικές επισημάνεις αποκαλύπτουν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είτε δεν έχει αντιληφθεί το μέγα ενεργειακό παίγνιο στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή είτε, κατά βάθος, δεν θέλει η Ελλάδα να συμμετάσχει σε αυτό. Γιατί, πρώτον, η ιδέα περί κόμβου LNG δεν είναι καινούργια ή μόνον των Αμερικανών, αλλά προωθήθηκε, το 2013-2014, από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Μάλιστα, παλαιότερα, η Ουάσινγκτον προέκρινε ως κόμβο τη νήσο Krk της Κροατίας, στη βόρεια Αδριατική, αντί της ελληνικής επικράτειας. Η δε τροφοδότηση της Βουλγαρίας μέσω του διασυνδετήριου αγωγού IGB αποτελεί, επίσης, ελληνική ιδέα, προφανές συμφέρον μας (για περαιτέρω σύνδεση με τη Ρουμανία και την Ουγγαρία), καθώς και τμήμα επέκτασης του αγωγού TAP. Είναι, πραγματικά, εκπληκτικό να μην έχει ακούσει τίποτα ο πρωθυπουργός και να αιφνιδιάζεται από τον κ. Κέρι!
Δεύτερον, όταν μια ξένη χώρα, πόσο μάλλον η υπερδύναμη, στηρίζει ένα τόσο σημαντικό αναπτυξιακό σχέδιο, η αυτονόητη απάντηση είναι πως η Αθήνα ευνοεί την έναρξη διμερών ή πολυμερών κυβερνητικών προσπαθειών, μαζί με τον ιδιωτικό τομέα και διεθνείς ομίλους πετρελαιοειδών, ώστε να βρεθούν τα απαραίτητα κεφάλαια. Η απάντηση του κ. Τσίπρα «θα πρέπει να μας βρείτε και τους επενδυτές» είναι, επιεικώς, ανεπανάληπτη.
Τρίτον, η δημιουργία κόμβου LNG, μέσω πλωτού τερματικού σταθμού (FLNG) και χερσαίων εγκαταστάσεων, βρίσκεται ήδη στις προτεραιότητες της ΔΕΠΑ για τον κόλπο της Καβάλας και του ομίλου Κοπελούζου για τη θαλάσσια περιοχή της Αλεξανδρούπολης. Ο κ. Λαφαζάνης, στα μέσα Ιουνίου, είχε αντιταχθεί στη λύση της Καβάλας, επικαλούμενος περιβαλλοντικές ανησυχίες, ενώ για την περίπτωση της Αλεξανδρούπολης ενδιαφέρον θα έχει η εξασφάλιση ή μη συγχρηματοδότησης από την Ε.Ε. και η ανάμειξη ή μη της Gazprom. Ο πρωθυπουργός δεν έχει ακούσει και δεν έχει άποψη γι' αυτό το μεγάλο στοίχημα ανάπτυξης και τη μάχη συμφερόντων;
Αλέξανδρος Τάρκας
*Εκδότης του περιοδικού «Αμυνα & Διπλωματία» και σύμβουλος ξένων εταιριών μελέτης επιχειρηματικού ρίσκου για τη ΝΑ Ευρώπη.
