• Πρώτον τα Βαλκάνια, οι εντός και εκτός ΕΕ χώρες τους ζουν στο περιθώριο της ΕΕ, η οποία δεν έχει ούτε τη δυνατότητα, ούτε τη βούληση στήριξης μιας σταθεροποιητικής ανάπτυξης. Η πόρτα της Ευρώπης έκλεισε μετά την ένταξη της Κροατίας, αλλά η δεύτερης κατηγορίας ένταξη που βιώνουν από το 2007 μέχρι και σήμερα η Βουλγαρία και η Ρουμανία έχει απομυθοποιήσει την ευρωπαϊκή προοπτική ως αντίβαρο στην περιχαράκωση στον εθνικιστικό κα θρησκευτικό εξτρεμισμό.
• Δεύτερον την ώρα που Βρετανοί και Γάλλοι, χωρίς καμιά καταγωγή από τον αραβομουσουλμανικό κόσμο, γίνονται τζιχαντιστές, έχει πλέον σχετική, αν όχι μηδενική αξία το επιχείρημα ότι το Ισλάμ στα Βαλκάνια είναι μετριοπαθές και ανεκτικό, μια ιστορικά ορθή διαπίστωση.
• Τρίτον οι περιοχές στα Βαλκάνια, στις οποίες κατοικούν συμπαγείς μουσουλμανικοί πληθυσμοί, είναι ταυτόχρονα εδώ και καιρό το πεδίο από το οποίο περνούν οι «αυτοκινητόδρομοι» κάθε είδους λαθρεμπορίου, από ναρκωτικά μέχρι όπλα και παράνομη διακίνηση προσφύγων λαθρομεταναστών.
Ετσι δεν μιλάμε για υπόθεση εργασίας, αλλά για στοιχειοθετημένη βεβαιότητα ότι τα Βαλκάνια είναι δίαυλος αμφίδρομης επικοινωνίας των τζιχαντιστών της Μέσης Ανατολής με τα όποια ερείσματά τους στην Ευρώπη. Μια πραγματικότητα που επιβάλλει επί του παρόντος καθεστώς χειμερίας νάρκης σε όσους φονταμενταλιστικούς πυρήνες έχουν ήδη οικοδομηθεί πέρα από τα βόρεια σύνορά μας και με ανοιχτό ερώτημα πότε και για ποιον λόγο θα ενεργοποιηθούν:
• Ως αντιπερισπασμός επί ευρωπαϊκού εδάφους, εάν πέραν των βομβαρδισμών αρχίσουν πραγματικές ευρείας κλίμακας εκκαθαριστικές επιχειρήσεις κατά του ISIS σε Συρία - Ιράκ;
• Η ως αντίδραση στην εθνικιστική σήμερα και θρησκευτική αύριο περιχαράκωση των σλαβικών πληθυσμών στη ΝΑ Ευρώπη, που βλέπουμε σήμερα ως καρικατούρα και τυχοδιωκτική φυγή προς τα εμπρός από τον απερίγραπτο Γκρούεφσκι στα Σκόπια;
