02 Ιανουαρίου 2015

Μονομερώς – Πώς αλλιώς; (Σχόλιο)

Η Πολιτική ορίζεται κύρια ως η τέχνη του προβλέπειν.Το πιο υποφερτό παρόν και το καλύτερο μέλλον θα προκύψει κατα συνέπεια μόνο από την αντιστροφή της πορείας που προκάλεσε την πολυεπίπεδη και πολύμορφη κρίση της ελληνικής κοινωνίας. Σημειωτέον δε πως μιλούμε για την κατάρρευση ενός μοντέλου επίπλαστης ανάπτυξης δεκαετιών το οποίο βασίστηκε στο δόγμα Ελλάδα-αποικία χρέους και προτεκτοράτο.Η Αναστροφή της πορείας συνεπάγεται ρήξεις , συγκρούσεις τομές όπου πολιτικές διαχείρισης της υπάρχουσας κατάστασης δεν έχουν καμιά θέση ωμά και κυνικά. Ο πολιτικός αυτός ρεαλισμός επιβάλλει να γνωρίζουμε:


1) πως οι διεθνείς χρηματαγορές και το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα αντιλαμβάνεται τις πολιτικές είτε ως φιλικές είτε ως εχθρικές χωρίς κανένα ίχνος συναισθηματισμού, πως έχουν άποψη για το τι είναι καλό για την Ελλάδα και το λαό της

2) πως το δόγμα του Βερολίνου αποτελεί προϊόν βαθιάς ιστορικής διεργασίας. Κατά  συνέπεια η Γερμανική Διπλωματία θα σεβαστεί εκείνον τον ηγέτη ο οποίος χαίρει της απόλυτης εκτίμησης του Έθνους του, αυτόν που υπηρετεί το καλό της πατρίδας του του με κάθε τρόπο, αυτόν που διασφαλίζει τα συμφέροντα του έθνους του σε βάθος χρόνου.Θα σεβαστεί εκείνον τον ηγέτη που θα  έχει προσδώσει στην ισχύ καθολική διάσταση ως απόρροια κύρια της επαύξησης της ικανότητας.Μιας  ικανότητας δε που βασίζεται κύρια σε ένα συνδυασμό γνώσεων, δεξιοτήτων και συμπεριφορών.Θα σεβαστεί εκείνο το έθνος  που θα έχει επιτύχει το μέγιστο της ενότητας του και που θα βαδίζει σίγουρο στην εκπλήρωση της ιστορικής του αποστολής.Θα σεβαστεί εκείνο το Εθνος που θα διαθέτει έναν κρατικό μηχανισμό, σύγχρονο, αξιόπιστο, λειτουργικό, παραγωγικό και που θα μπορεί να απαντά ανα πάσα στιγμή με τρόπο εμφατικό στις προκλήσεις του σήμερα. Θα σεβαστεί μια κοινωνία που θα έχει επιτύχει το μέγιστο της κοινωνικής συναίνεσης , προσηλωμένη στο τρίπτυχο Ισχυρό Έθνος-Ισχυρό Κράτος-Εθνική στρατηγική στην βάση του Εθνικού Σχεδίου.

3) Η Θεσμική συμμετοχή στα όποια κέντρα λήψης αποφάσεων είναι ουσιαστική όταν βασίζεται σε όρους ισοτιμίας, σεβασμού και όχι σε όρους υποταγής και υποτέλειας.

Η πραγματικότητα είναι αυτή που βιώνουμε σήμερα και όχι κάποια άλλη, και κυρίως αύριο  θα είναι αυτή και όχι κάποια άλλη, αν δεν αντιληφθούμε πως οι μάχες δεν κερδίζονται σε ρητορικό επίπεδο.
Οσο κρατεί η μάχη  αντικρουόμενων αφηγήσεων   για το συμβιβασμό ο οποίος εξασφαλίζει την σταθερότητα από τη μια, και για τη σύγκρουση που θα εξασφαλίσει«απαλλαγή από τους εκβιασμούς των δανειστών από την άλλη τόσο βαθαίνει το σχίσμα σε κοινωνικό επίπεδο.Οσο βαθαίνει αυτό τόσο πιο εύκολα χειραγωγήσιμοι γινόμαστε σε όλα τα επίπεδα. Μην σας διαφεύγει το γεγονός πως έχουμε ως κοινωνία και Έθνος ακτινογραφηθεί απόλυτα, πως οι δομές της υπανάπτυξης σε εσωτερικό επίπεδο είναι πανίσχυρες και πως το γερμανικό κράτος έχει εγκαταστήσει ήδη παράλληλη δομή επι ελληνικής επικράτειας.

Οσοι λοιπόν με αφηγήματα  σταθερότητας βασιζόμενα κύρια στα θετικά της συμμόρφωσης με το ισχύον πλαίσιο βαφτιζόμενα ως πολιτικός ρεαλισμός  λοιδορούν την όποια αντίθετη στρατηγική ως καταστροφική και ως εκείνη που θα προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη αιματοχυσία από την σημερινή πιστεύουν οτι αποτελούν αξιόπιστο εταίρο για το παγκόσμιο γίγνεσθαι  θα πρέπει να ανατρέξουν στον ρόλο των "κάπος" στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Οσοι πιστεύουν πως βασιζόμενοι στην διαπραγματευτική δύναμη που προσφέρει η λαική εντολή αλλα και ο "φιλελληνισμός" των ξένων , μια διαπραγματευτική δύναμη που θα αρκεί για να σπάσει αιώνων καχεκτικότητα και υπανάπτυξη και θα επιφέρει ταυτόχρονα και την ισότιμη συμμετοχή στα κέντρα λήψης αποφάσεων,θα πρέπει να ανατρέξουν στην πρόσφατη Ιστορία μας για να ιδούν με πόση ευκολία ο ελληνικός λαός μετατρέπεται στην πλειονότητα του εν ριπή οφθαλμού σε μάζα που άγεται και φέρεται

Τούτων δοθέντων προκύπτει πως η Ιστορία  έχει καταδείξει πως οι Βαστίλλες πέφτουν μόνο απο όσους δεν εννοούν να απογοητευθούν, πως δεν αρκεί ο συμψηφισμός που παράγει η οργή και η αγανάκτηση.Ας μην ξεχνούμε λοιπόν πως ο Δημοκρατικός Πατριωτισμός ( Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία -Κοινωνική Απελευθέρωση το τρίπτυχο του) αποτελεί  γέννημα του Ελληνικού πολιτισμού αλλά και ιστορική κατάχτηση της Αριστεράς στο Ελλαδικό χώρο, είναι η ατραπός και η μόνη σύγχρονη απάντηση στις προκλήσεις του σήμερα.. Χωρίς αυτόν όσοι πορευτούν,  ψευδόμενοι θα είναι διαρκώς για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, η Ιστορία των λαών αδιάψευστος μάρτυρας .
http://www.enikos.gr/