Εάν το γαλλικό έθνος και οι θεσμοί του θεωρούνται πια ο εχθρός στα
μάτια τόσο πολλών μη λευκών νέων της Γαλλίας, η ευθύνη δεν θα πρέπει να
αναζητηθεί αποκλειστικά στην παγκόσμια σύγκρουση των πολιτισμών.
Σημαντικό ρόλο έχει παίξει και η αποτυχία της Γαλλίας να ενσωματώσει
τα τέσσερα εκατομμύρια των «Maghrebins», όπως ονομάζονται οι μετανάστες
από τη βόρεια Αφρική, στην πλειονότητά τους απόγονοι των Αλγερινών,
Μαροκινών και Τυνήσιων που μετακόμισαν στη Γαλλία μετά τη δεκαετία του
1960. Το φυλετικό ζήτημα εξακολουθεί να είναι ταμπού στη Γαλλία. Οι
μουσουλμάνοι που ζουν στη χώρα υπολογίζονται σε 5 με 6 εκατ. και
αντιστοιχούν περίπου στο 9% του πληθυσμού.Το κοινό στη Γαλλία
ωστόσο σπανίως ακούει ότι το 70% των τροφίμων στις γαλλικές φυλακές
είναι μουσουλμάνοι κι αυτό παρά το γεγονός ότι όλοι γνωρίζουν πως οι
φυλακές αποτελούν τα κύρια πεδία στρατολόγησης για τους τζιχαντιστές.
Οταν οι ταραχές ξέσπασαν το 2005 στα προάστια, λίγοι ήταν εκείνοι που έθιξαν το θέμα της αποξένωσης των Αράβων και μαύρων νέων που έχουν καταλήξει να βλέπουν τη Γαλλία ως εχθρό. Τα ποσοστά της ανεργίας και της εγκληματικότητας εξακολουθούν να είναι πολύ υψηλότερα μεταξύ των μουσουλμάνων από ό,τι στην υπόλοιπη λευκή Γαλλία. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί από τους «Maghrebins» που τυχαίνει να έχουν πτυχία και καλή μόρφωση, δεν ψάχνουν για δουλειά στη Γαλλία αλλά στη Βρετανία, όπου αισθάνονται ότι θα γίνουν πιο εύκολα αποδεκτοί.Η Γαλλία συνειδητοποίησε ξαφνικά ότι υπάρχει μια πολυπληθής μουσουλμανική κοινότητα εντός των συνόρων της μόλις πριν από δύο δεκαετίες. Ενδεικτικά, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση της Ifop, το 43% των Γάλλων βλέπει το Ισλάμ ως «απειλή στη γαλλική εθνική ταυτότητα» και σχεδόν το 70% θεωρεί ότι οι μουσουλμάνοι δεν έχουν καταφέρει να ενσωματωθούν στη γαλλική κοινωνία.
Γράφει ο Τσαρλς Μπρέμνερ, THE TIMES
Σημαντικό ρόλο έχει παίξει και η αποτυχία της Γαλλίας να ενσωματώσει
τα τέσσερα εκατομμύρια των «Maghrebins», όπως ονομάζονται οι μετανάστες
από τη βόρεια Αφρική, στην πλειονότητά τους απόγονοι των Αλγερινών,
Μαροκινών και Τυνήσιων που μετακόμισαν στη Γαλλία μετά τη δεκαετία του
1960. Το φυλετικό ζήτημα εξακολουθεί να είναι ταμπού στη Γαλλία. Οι
μουσουλμάνοι που ζουν στη χώρα υπολογίζονται σε 5 με 6 εκατ. και
αντιστοιχούν περίπου στο 9% του πληθυσμού.Το κοινό στη Γαλλία
ωστόσο σπανίως ακούει ότι το 70% των τροφίμων στις γαλλικές φυλακές
είναι μουσουλμάνοι κι αυτό παρά το γεγονός ότι όλοι γνωρίζουν πως οι
φυλακές αποτελούν τα κύρια πεδία στρατολόγησης για τους τζιχαντιστές.
Οταν οι ταραχές ξέσπασαν το 2005 στα προάστια, λίγοι ήταν εκείνοι που έθιξαν το θέμα της αποξένωσης των Αράβων και μαύρων νέων που έχουν καταλήξει να βλέπουν τη Γαλλία ως εχθρό. Τα ποσοστά της ανεργίας και της εγκληματικότητας εξακολουθούν να είναι πολύ υψηλότερα μεταξύ των μουσουλμάνων από ό,τι στην υπόλοιπη λευκή Γαλλία. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί από τους «Maghrebins» που τυχαίνει να έχουν πτυχία και καλή μόρφωση, δεν ψάχνουν για δουλειά στη Γαλλία αλλά στη Βρετανία, όπου αισθάνονται ότι θα γίνουν πιο εύκολα αποδεκτοί.Η Γαλλία συνειδητοποίησε ξαφνικά ότι υπάρχει μια πολυπληθής μουσουλμανική κοινότητα εντός των συνόρων της μόλις πριν από δύο δεκαετίες. Ενδεικτικά, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση της Ifop, το 43% των Γάλλων βλέπει το Ισλάμ ως «απειλή στη γαλλική εθνική ταυτότητα» και σχεδόν το 70% θεωρεί ότι οι μουσουλμάνοι δεν έχουν καταφέρει να ενσωματωθούν στη γαλλική κοινωνία.
Γράφει ο Τσαρλς Μπρέμνερ, THE TIMES
