10 Ιανουαρίου 2015

Το αιματοκύλισμα στο Παρίσι εντείνει τους φόβους για κλιμάκωση του ισλαμικού εξτρεμισμού Η εισβολή των τζιχαντιστών αλλάζει την Ευρώπη - Υπάρχουν πάνω από 20 τρομοκρατικοί πυρήνες που καθοδηγούνται από τη Συρία


«Θα πεθάνουμε σαν μάρτυρες»… Ηταν από τις τελευταίες λέξεις των τρομοκρατών που προκάλεσαν το μακελειό στο περιοδικό «Charlie Hebdo»… Πιστοί στο σκοπό τους, τόσο οι δύο αδελφοί Κουασί, ο Σαΐντ και ο Σερίφ, όσο και το ζευγάρι των συνεργών τους που επιτέθηκε σε εβραϊκό κατάστημα κρατώντας ομήρους, ήταν απόλυτοι και αποφασισμένοι, αδιαφορώντας για τις ανθρώπινες ζωές. Οι αδελφοί Κουασί, που προκάλεσαν το μακελειό στο σατιρικό περιοδικό «Charlie» ως συμβολικό πλήγμα εναντίον της δυτικής ελευθερίας της έκφρασης, καθώς και οι συνεργοί τους που εκτέλεσαν παράλληλες φονικές επιθέσεις στο Παρίσι, ήσαν μέλη δικτύου ισλαμιστών, ενός από τα πολλά που ενεργοποιήθηκαν τελευταία στη Γαλλία, η οποία φαίνεται ότι είναι στην κορυφή της λίστας των χωρών-στόχων της Τζιχάντ (ιερού πολέμου των φονταμενταλιστών).


Η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος (ISIS) είχε προειδοποιήσει εδώ και πολύ καιρό τις αρχές του Παρισιού ότι η χώρα θα βρεθεί στο στόχαστρό της μαζί με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, που πρωτοστάτησαν στις επιθέσεις εναντίον των σουνιτών της Συρίας και του Ιράκ.

Οπως αποκαλύπτουν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», υπάρχουν περισσότεροι από 20 τρομοκρατικοί πυρήνες στον ευρωπαϊκό χώρο, που καθοδηγούνται από τις τζιχαντιστικές ομάδες της Συρίας και είναι άκρως επικίνδυνοι. Ο γενικός διευθυντής του ΜΙ5 (μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας), Αντριου Πάρκερ, προειδοποίησε για την κλιμάκωση του ισλαμικού εξτρεμισμού στην Ευρώπη. Ο Πάρκερ ανέφερε ότι τον τελευταίο χρόνο έχουν σημειωθεί μεμονωμένες φονικές επιθέσεις σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Ο αξιωματούχος εκφράζει το φόβο ότι οι τζιχαντιστές θα εντείνουν τις επιθέσεις τους. Παραμονές Χριστουγέννων, πριν από το πολλαπλό πλήγμα που δέχθηκε το Παρίσι κατά το «τριήμερο του τρόμου», στη Γαλλία σημειώθηκαν τρεις τρομοκρατικές επιθέσεις από ισλαμιστές «μοναχικούς λύκους».

Η Γαλλία, η Δανία, το Βέλγιο και η Ολλανδία είναι οι χώρες από τις οποίες προέρχονται οι πιο πολλοί Ευρωπαίοι τζιχαντιστές, που αφήνουν τα πάντα πίσω τους για να βρεθούν στο πλευρό των μαχητών του ISIS (Ισλαμικού Κράτους) και του «Μετώπου Αλ Νούσρα» (του συριακού βραχίονα της Αλ Κάιντα) που πολεμούν στη Συρία και το Ιράκ.

O Σαΐντ Κουασί είχε επισκεφθεί το 2011 την Υεμένη προκειμένου να λάβει εκπαίδευση από μαχητές που συνδέονται με την τρομοκρατική οργάνωση Αλ Κάιντα, ενώ το ζευγάρι που επιτέθηκε στο εβραϊκό παντοπωλείο στο ανατολικό Παρίσι είχε εκπαιδευθεί σε τζιχαντιστικό στρατόπεδο της Κεντρικής Γαλλίας με τον «πυρήνα Κουασί».

Το Ισλαμικό Κράτος, που θέλει να πάρει τα σκήπτρα του ιερού πολέμου από την Αλ Κάιντα, προσπαθεί να οικειοποιηθεί τις επιθέσεις των νεαρών ισλαμιστών στο Παρίσι πανηγυρίζοντας για τις τρομοκρατικές αυτές ενέργειες που φέρνουν την Τζιχάντ στην Ευρώπη. Μιλώντας από τη Μοσούλη του Ιράκ, ο σεΐχης Αμπού Σαάντ αλ-Ανσάρι είπε ότι «μετά τη Γαλλία, θα ακολουθήσουν Βρετανία, ΗΠΑ και άλλοι». Ακόμη κι αν δεν πρόκειται για το Ισλαμικό Κράτος (οι αδελφοί Σαΐντ φώναζαν ότι «είμαστε Αλ Κάιντα»), οι επιτιθέμενοι στη Γαλλία ανήκουν αδιαμφισβήτητα στο χώρο των τζιχαντιστών Ευρωπαίων, νεαρών φανατικών μουσουλμάνων δηλαδή που στρατολογούνται μέσω Διαδικτύου ή από τοπικές ιερατικές μουσουλμανικές σχολές. Οι αδελφοί Κουασί και ο Αμεντί Κουλιμπαλί με τη νεαρή φίλη του Χαγιάτ Μπουμεντιέν που πραγματοποίησαν τις επιθέσεις στο Παρίσι (οι τρεις άνδρες έπεσαν νεκροί από τις επιχειρήσεις κομάντο των γαλλικών Αρχών) αποτελούν χαρακτηριστικά «δείγματα» των Ευρωπαίων τζιχαντιστών: άνεργοι, με βεβαρημένο ποινικό μητρώο, χωρίς προοπτικές στα υποβαθμισμένα προάστια, εύκολη λεία για τους στρατολόγους της Τζιχάντ που τους προσφέρουν χρήματα, «ιδεολογική στέγη» και υποσχέσεις.

Η «γηραιά ήπειρος», τονίζει ο Φίλιπ Στίβενς στους «Financial Times», απέτυχε να ενσωματώσει πλήρως μεγάλη μερίδα μεταναστών και αρκετοί από αυτούς που τέθηκαν στο περιθώριο είναι μουσουλμάνοι. Ο ισλαμικός φονταμενταλισμός τούς προσφέρει ταυτότητα που απουσιάζει στις κοινότητές τους. Οι τζιχαντιστές ριζοσπαστικοποιούνται και η λευκή εργατική τάξη αισθάνεται ολοένα και πιο αποκλεισμένη. Η οικονομική στασιμότητα, η ανεργία και η λιτότητα χρησιμεύουν ως δεξαμενή για να αλιεύει ψήφους η ξενοφοβική ακροδεξιά της Ευρώπης. Είναι μια επικίνδυνη στιγμή για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, τονίζουν οι ειδικοί.


ΤΟ ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ

ΤΕΤΑΡΤΗ (7/1)
13.00: Ενοπλοι εισβάλλουν στο κτίριο του σατιρικού περιοδικού «Charlie Hebdo» και σκοτώνουν 12 ανθρώπους –δημοσιογράφους, σκιτσογράφους, μεταξύ αυτών τους διάσημους Wolisnki, Charb, Cabu, Tignous και αστυνομικούς. Οι δράστες ήταν τα αδέλφια Σερίφ και Σαΐντ Κουασί, που διαφεύγουν με κλεμμένο αυτοκίνητο.

ΠΕΜΠΤΗ (8/1)
11.30: Οι δράστες εισβάλλουν σε πρατήριο καυσίμων στην περιοχή Εΐν, κλέβουν τρόφιμα και βενζίνη και εξαφανίζονται. Ανθρωποκυνηγητό της αστυνομίας και των ειδικών δυνάμεων στην περιοχή Πικαρντί, βορειοανατολικά του Παρισιού.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (9/1)
9.30: Ξεκινά καταδίωξη των δραστών στην Νταμαρτέν. Οι δράστες εισβάλλουν σε τυπογραφείο έξω από την Νταμαρτέν και κρατούν έναν όμηρο.
13.30: Πυροβολισμοί και εισβολή ισλαμιστών σε εβραϊκό παντοπωλείο στην περιοχή Βενσέν στο νοτιοανατολικό Παρίσι. Κρατούνται πολλοί όμηροι, μεταξύ αυτών γυναίκες και παιδιά.
14.40: Δράστες η 26χρονη Χαγιάτ Μπουμεντιέν και ο 34χρονος Αμεντί Κουλιμπαλί, συνεργοί των μακελάρηδων του «Charlie Hebdo». Απειλούν να σκοτώσουν ομήρους αν δεν απελευθερωθούν οι αδελφοί Κουασί.
17.00-18.00: Οι γαλλικές δυνάμεις ξεκινούν διπλή, ταυτόχρονη επιχείρηση στις δύο τοποθεσίες ομηρίας. Οι τρεις άνδρες δράστες σκοτώθηκαν στην επιχείρηση των κομάντος. Τέσσερις από τους ομήρους στο παντοπωλείο έχασαν τη ζωή τους.



Για ποιους λόγους έγινε στόχος η Γαλλία

Η επίθεση στο σατιρικό έντυπο «Charlie Hebdo» άναψε τη σπίθα της καχυποψίας που επιμένουν να συντηρούν οι φανατικοί ανάμεσα στη Δύση και την αυξανόμενη μουσουλμανική κοινότητα της Ευρώπης. Από τη Γαλλία και τη Γερμανία μέχρι τη Σουηδία και τη Βρετανία, οι εξτρεμιστές προσπαθούν να πυροδοτήσουν εντάσεις που υποβόσκουν, εξηγεί ο Τζένιφερ Λόρενς, συγγραφέας του βιβλίου «Η ενσωμάτωση του Ισλάμ: Πολιτικές και θρησκευτικές προκλήσεις στη σύγχρονη Γαλλία».

Και οι ρήτορες του μίσους και της μισαλλοδοξίας και από τα δύο άκρα επωφελούνται και ενώνονται σε μία ανίερη συμμαχία: Οι τζιχαντιστές θέλουν να εκδικηθούν τους «άπιστους» και να επιβάλουν τη σαρία και οι ξενόφοβοι επιζητούν με τη σειρά τους εθνική, πολιτισμική και θρησκευτική ομοιογένεια.

Η Γαλλία, ειδικότερα, η χώρα με το μεγαλύτερο μουσουλμανικό πληθυσμό στην Ευρώπη, δεν χτυπήθηκε τυχαία από τους ακραίους ισλαμιστές, γράφει στο περιοδικό «Time» ο Τζόν Μπόουεν, καθηγητής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Washington στο Σεντ Λούις. Σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν είναι τόσο μεγάλες οι εντάσεις απ’ ό,τι στην κοσμική Γαλλία, με τα έξι εκατομμύρια των μουσουλμάνων, την οδυνηρή ιστορία της αποικιοκρατίας και την «τολμηρή» εξωτερική πολιτική. Το «μωσαϊκό» συμπληρώνουν τα οικονομικά προβλήματα της χώρας και η αδυναμία της να προβεί σε διαρθρωτικές, κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις.

Ο Μπόουεν παραθέτει τρεις βασικούς λόγους για τους οποίους η χώρα της «Ελευθερίας-Ισότητας-Αδελφότητας» έγινε στόχος της Τζιχάντ. Από το 1830, όταν κατέκτησε την Αλγερία, αλλά και μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ο Λίβανος και η Συρία πέρασαν υπό γαλλική εντολή και διοίκηση, θεωρεί κατά κάποιο τρόπο αυλή της μεγάλο μέρος της Αφρικής, λέει. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο, λοιπόν, Γάλλοι εγκαταστάθηκαν στη Βόρεια Αφρική και Βορειοαφρικανοί ήρθαν με τη σειρά τους στη Γαλλία για να δουλέψουν στα εργοστάσια και εγκαταστάθηκαν στις φτωχές συνοικίες του Παρισιού, στη Λιόν και το βιομηχανικό Βορρά. Στη μετα-βιομηχανική εποχή, τα εργοστάσια έκλεισαν, οι μετανάστες όμως έμειναν. Τα παιδιά και τα εγγόνια τους είναι που ξεσηκώθηκαν το 2005, οργισμένα για τον αποκλεισμό τους από τη γαλλική κοινωνία. Μετά από ένα μακρύ και αιματηρό πόλεμο (1954-1962), η Γαλλία εγκατέλειψε την Αλγερία. Σε αντίθεση με άλλες αποικιακές δυνάμεις της Ευρώπης, όμως, στην πραγματικότητα δεν εγκατέλειψε ποτέ τις πρώην αποικίες της, συνεχίζοντας να επεμβαίνει οικονομικά και στρατιωτικά για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της.

Ο δεύτερος λόγος της στοχοποίησης της Γαλλίας έχει να κάνει, σύμφωνα πάντα με τον Μπόουεν, με την «κόντρα» που εξέθρεψε η Γαλλική Δημοκρατία με τη θρησκεία κάθε είδους και την οικοδόμηση του κοσμικού κράτους, από το τέλος του 19ου κιόλας αιώνα. Στη σύγχρονη Γαλλία, η απαγόρευση της ισλαμικής μαντίλας και του σταυρού σε δημόσιους χώρους και η σάτιρα της οργανωμένης θρησκείας και των συμβόλων της έχουν μακρά παράδοση. Το «Charlie Hebdo» ακολουθεί μια μακρά ιστορία σατιρικών εντύπων που γελοιοποιούσαν χριστιανούς, εβραίους, μουσουλμάνους και καθολικούς.


Ο αντίκτυπος στον τουρισμό
«Είναι το Παρίσι ασφαλές για τους τουρίστες;», αναρωτιούνται δεκάδες ταξιδιωτικές ιστοσελίδες, πρακτορεία, αλλά και ανήσυχοι τουρίστες που είχαν προγραμματίσει να επισκεφθούν τη γαλλική πρωτεύουσα την επομένη των αιματηρών περιστατικών που βύθισαν στο πένθος τη χώρα. Η Πόλη του Φωτός αύξησε το επίπεδο συναγερμού της και εξέδωσε ανακοινώσεις για επιπλέον μέτρα ασφαλείας σε δεκάδες δημόσιους χώρους, σχολεία, αξιοθέατα και συγκοινωνιακούς κόμβους, ενώ το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κάλεσαν τους πολίτες τους σε «αυξημένη επαγρύπνηση».Οι προειδοποιήσεις και ο φόβος αναμένεται να επηρεάσουν βραχυπρόθεσμα τον τουρισμό, τη «βαριά» βιομηχανία της χώρας, σύμφωνα με τις αρχικές εκτιμήσεις, δεν πρόκειται ωστόσο να προκαλέσουν μεγάλο πλήγμα στον κλάδο, συμφωνούν οι αναλυτές.

Η Γαλλία δέχεται κατά μέσο όρο 83 εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο που αποφέρουν περί τα 36 δισεκατομμύρια ευρώ (2012), ποσό που αντιστοιχεί στο 7,12% του ΑΕΠ της. «Δεν είναι εύκολο να προβλέψει κανείς τόσο γρήγορα τις συνέπειες μιας τέτοιας επίθεσης», λέει η Αν-Λορ Τουνσέ, υπεύθυνη του Atout France, της Γαλλικής Υπηρεσίας Τουριστικής Ανάπτυξης. «Μιλώντας όμως με όλους τους συνεργάτες μας, την Air France, τη Rail Europe και τους ταξιδιωτικούς πράκτορες, δεν υπάρχουν αναφορές για ακυρώσεις. Το μόνο που λάβαμε ήταν μηνύματα υποστήριξης και αλληλεγγύης», λέει.Οι υπεύθυνοι των μεγάλων τουριστικών πρακτορείων στην Ευρώπη και την Αμερική συμφωνούν. Και τονίζουν ότι απλά θα παρακολουθούν τις εξελίξεις στη Γαλλία, όπως ακριβώς τις παρακολουθούν σε όλες τις χώρες του κόσμου στις οποίες δραστηριοποιούνται.


ΑΛΙΚΗ ΚΟΤΖΙΑ
akotzia@e-typos.com

ΝΑΤΑΣΑ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
npavlopoulou@e-typos.com

Δημοσιεύεται στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής