Τους «δρόμους» του λαθρεμπορίου των καυσίμων με έμφαση στις εικονικές εξαγωγές και τα ναυτιλιακά καύσιμα, αποκαλύπτει νέα μελέτη του καθηγητή Δ. Μάρδα για λογαριασμό της ΓΣΕΒΕΕ και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πρατηριούχων Εμπόρων Καυσίμων. Αποκαλύπτονται οι εικονικές εξαγωγές μέσα από στοιχεία του ΟΗΕ, όπου φαίνεται πως η Ελλάδα εξάγει περισσότερες ποσότητες στις γειτονικές της χώρες Τουρκία, Βουλγαρία και FYROM, όταν εκείνες δηλώνουν ότι εισήγαγαν λιγότερες ποσότητες από την Ελλάδα. Στη μελέτη περιγράφεται αναλυτικά το «παιχνίδι» με τα εικονικά τιμολόγια κατά τις εξαγωγές. Με πιο απλά λόγια τα βυτιοφόρα οχήματα δεν περνούν ποτέ τα σύνορα και το λαθραίο καύσιμο διατίθεται στην ελληνική αγορά.
Αποκαλυπτικές είναι και οι περιγραφές για το παράνομο εμπόριο των αφορολόγητων ναυτιλιακών καυσίμων. Η μελέτη ρίχνει φως... στο πώς τα «σλέπια» και οι «μπάρτζες» (δεξαμενόπλοια) από το Λαύριο μέχρι και την Ελευσίνα κάνουν ανεξέλεγκτα παράνομες μεταφορτώσεις πετρελαίου σε παράνομες εργαστήρια που αποχρωματίζουν το πετρέλαιο, και στη συνέχεια το δίνουν ως ντίζελ κίνησης ή θέρμανσης.
Τις εικονικές εξαγωγές καυσίμων προς την Τουρκία, τη FYROM και τη Βουλγαρία και τις παράνομες μεθόδους των λαθρεμπόρων προκειμένου να δρουν ανεξέλεγκτα, αποκαλύπτει η μελέτη του Δ. Μάρδα.Ο καθηγητής επικαλείται επίσημα στατιστικά στοιχεία του τμήματος του διεθνούς εμπορίου του ΟΗΕ, όπου εκεί οι χώρες δηλώνουν τις ποσότητες που εξάγουν και σε ποια κράτη. Αλλά και το ανάποδο. Δηλαδή οι χώρες γνωστοποιούν τις εισαγωγές τους.Από τη σύγκριση των στοιχείων του τμήματος του διεθνούς εμπορίου του ΟΗΕ, όπου εκεί οι χώρες δηλώνουν τις ποσότητες που εξάγουν και σε ποια κράτη και τις δηλώσεις των κρατών για τις εισαγωγές προκύπτουν διαφορές στις δηλωθείσες εξαγωγές ? εισαγωγές. Το? σύνηθες είναι οι ποσότητες της πρώτης κατηγορίας να είναι πλεονασματικές σε σχέση με εκείνες που δηλώνει η χώρα η οποία τις παρέλαβε.
Τα κόλπα
1. Ο Έλληνας οδηγός του βυτιοφόρου βενζινών δηλώνει το προς εξαγωγή ποσό στα σύνορα και κατόπιν αντί να βρεθεί στα απέναντι φυλάκια της γειτονικής χώρας, κάνει μια στροφή 180 μοιρών και επιστρέφει στη βάση του στην Ελλάδα με ένα φορτίο που δήθεν εξάχθηκε.
2. Ένα απλό επιβατικό αυτοκίνητο σταματά στα σύνορα, σφραγίζει τα τιμολόγια του εικονικού φορτίου των καυσίμων που δήθεν εξάγονται και αφού ο οδηγός κεράσει ένα καφέ (ολίγον ακριβό φυσικά) στις εκεί εποπτικές, αρχές επιστρέφει στο σπίτι του.
3. Το βυτιοφόρο δηλώνει στα ελληνικά σύνορα την αξία των καυσίμων προς εξαγωγή που αντιστοιχούν σε ένα πλήρες φορτίο, ενώ μεταφέρει τη μισή ποσότητα, η οποία δηλώνεται ακολούθως στο απέναντι φυλάκιο. (Συνήθης πολιτική των διπλών τιμολογίων στο διακοινοτικό εμπόριο κυρίως).
4. Το βυτιοφόρο δηλώνει την αξία των καυσίμων προς εξαγωγή που πράγματι φέρει και κατόπιν ο οδηγός κατευθύνεται στο γειτονικό τελωνείο. Στο ενδιάμεσο το βυτιοφόρο... εξαφανίζεται, όπως εξαφανίζονται διάφορα πλοία στο τρίγωνο των Βερμούδων?
5. Δεν πρέπει να υποβαθμίζεται και η μεταφορά καυσίμων transit από την Ελλάδα προς άλλες χώρες (π.χ. Μαυροβούνιο), που ερμηνεύει μέρος μιας τέτοιας διαφοράς. Μια μεταφορά transit καυσίμων προς το Μαυροβούνιο δηλώνεται σε εμάς ως «εξαγωγή», ενώ στη FYROM δηλώνεται ως «transit» και όχι ως εισαγωγή. Η μεγάλη όμως διαφορά στα δυο υπό εξέταση νούμερα, τόσο σε αξία όσο και σε ποσότητα δεν μπορεί να ερμηνευθεί επαρκώς μόνο από τις ποσότητες transit.
Είναι χαρακτηριστική η διαφορά που αποδεικνύει τις εικονικές εξαγωγές: Δηλώσαμε το 2010 ότι εξαγάγαμε στην Τουρκία 116 εκατ. δολάρια βενζίνες, ενώ οι τουρκικές αρχές δήλωσαν ότι εισήγαγαν 573 εκατ. δολάρια βενζίνες από την Ελλάδα!Ο λόγος που το προϊόν είναι «δελεαστικό» για τους παράνομους διακινητές σύμφωνα με τη μελέτη είναι: «Με 713.000 κυβικά, το ναυτιλιακό καύσιμο με τζίρο της τάξης των 72 εκατ. ευρώ, που αντιστοιχεί στο 20% των διακινούμενων ποσοτήτων ετησίως προκαλεί το ενδιαφέρον κάθε εμπλεκόμενου».
Οι λαθρέμποροι ναυτιλιακού καυσίμου επωφελούνται του συνόλου της φορολογίας, αφού το εν λόγω καύσιμο διατίθεται στα πλοία ατελώς. H όλη διαδικασία στηρίζεται στα περίφημα «σλέπια» ή «μπάρτζες», δηλαδή τα μικρά δεξαμενόπλοια που φορτώνουν το ναυτιλιακό καύσιμο από τα διυλιστήρια, παρουσία τελωνειακών και του ΣΔOE, δηλώνοντας ότι οι ποσότητες προορίζονται για τον ανεφοδιασμό των πλοίων.
Το κύκλωμα
Η μελέτη εντοπίζει τους συνένοχους: «Παραγγελιοδόχοι που είναι υπεύθυνοι για τον ανεφοδιασμό των πλοίων εμφανίζουν, πολλές φορές εν αγνοία πλοιάρχου και μηχανικού, εικονική αίτηση αγοράς, την οποία καταθέτουν στο τελωνείο. Προμηθεύονται την αναγραφόμενη ποσότητα, αντί όμως αυτή να καταλήξει στο σύνολό της στο πλοίο ένα μεγάλο μέρος ξεφορτώνεται σε βυτία τα οποία τη μεταφέρουν σε παράνομες δεξαμενές του Aσπρόπυργου και της Eλευσίνας. Στο τελωνείο κατατίθεται έγγραφο που βεβαιώνει ότι η ποσότητα παραδόθηκε, χωρίς να είναι δυνατόν να ελεγχθεί από τις αρχές εάν πράγματι παραδόθηκε στον νόμιμο αποδέκτη. Στις δεξαμενές το καύσιμο αποχρωματίζεται και τη χειμερινή περίοδο διατίθεται στην αγορά ως πετρέλαιο θέρμανσης, ενώ τη θερινή ως πετρέλαιο κίνησης».
Απάντηση δίνεται και γιατί υπάρχει αδυναμία σύλληψης των λαθρεμπόρων: «Η πράξη μάς δείχνει την αδυναμία της πολιτείας να ελέγξει τον ανεφοδιασμό των πλοίων, που γίνεται μέσω των συνολικά 50 πλωτών δεξαμενόπλοιων, διότι τα Τελωνεία δεν έχουν στη διάθεσή τους ταχύπλοα σκάφη κατά πολλούς. Αυτό όμως ηχεί περισσότερο πρόφαση, παρά πραγματική αιτία. Έτσι, από το Λαύριο μέχρι την Eλευσίνα, τα «σλέπια» κινούνται ανεξέλεγκτα. Για να προβούν οι τελωνειακοί σε έλεγχο, θα πρέπει να καταθέσουν αίτημα στο Λιμενικό. Αν πράγματι αυτό συμβαίνει, τότε, η πληροφορία διαρρέει, με αποτέλεσμα να χάνεται το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Επιπλέον η εμπλοκή πολλών φορέων, μπορεί να οδηγήσει σε προστριβές με αποτέλεσμα τη δημιουργία του γνωστού χάους που προκαλεί η γραφειοκρατία».
Τελικά οι λαθραίες ποσότητες καταλήγουν στη στεριά: «Oι παράνομες δεξαμενές που είναι διάσπαρτες στο Λεκανοπέδιο και υπολογίζονται σε πάνω από 200, ανήκουν σε πρόσωπα που τις νοικιάζουν σε λαθρέμπορους, για να αποθηκεύουν το ναυτιλιακό καύσιμο που εξασφαλίζουν με τη συνεργασία ναυτιλιακής εταιρείας και τελωνειακών».
ΑΤΤΙΚΗ
Νοθευμένο το 10% της βενζίνης και του πετρελαίου
Στην Αττική διατίθεται νοθευμένη βενζίνη από το 5,2% των πρατηρίων που ελέγχθηκαν. Ειδικά, όμως, στη σούπερ - αμόλυβδη (100 οκτανίων) το ποσοστό νοθείας ανέρχεται κοντά στο 10%. Υψηλότερα είναι τα ποσοστά της νοθείας στο πετρέλαιο και συγκεκριμένα η έρευνα το προσδιορίζει στο 10,3% για το Λεκανοπέδιο της Αττικής. Το ποσοστό νοθείας βενζίνης και ντίζελ στην επαρχία βρίσκεται σε ποσοστά αρκετά πολλαπλάσια σε σχέση με την Αθήνα, ίσως κοντά στο 20. Οι τρόποι νόθευσης των υγρών καυσίμων είναι οι ακόλουθοι:
- Απλή αμόλυβδη 95 οκτανίων: Νοθεύεται με προσθήκη άλλων χημικών ουσιών, όπως τολουόλιο ή αλκοόλες. Είναι το πιο επικίνδυνο είδος νοθείας. Το τολουόλιο μπορεί να προκαλέσει πολύ σημαντικές ζημιές, καθώς είναι διαβρωτικό και αποσυνθέτει όλα τα ελαστομερή του κινητήρα, όπως τσιμούχες, φλάτζες, σωληνάκια κ.λπ.
- Σούπερ LRP: Η συνήθης νοθεία είναι η προσθήκη απλής αμόλυβδης βενζίνης στη σούπερ. Η χρήση απλής αμόλυβδης από αυτοκίνητα παλιάς τεχνολογίας φθείρει σταδιακά τα έδρανα των βαλβίδων του κινητήρα και οδηγεί τελικά στη σοβαρή φθορά του ίδιου του μπλοκ του κινητήρα. Λόγω της μικρής κατανάλωσης της εν λόγω βενζίνης και της μικρής διαφοράς τιμής με την αμόλυβδη 95 οκτανίων, η νοθεία αυτής της μορφής, υποστηρίζεται από τους βενζινοπώλες, ότι δεν αποφέρει μεγάλα κέρδη εδώ.
- Σούπερ αμόλυβδη 100 οκτανίων: Νοθεύεται με απλή αμόλυβδη. Σε ΙΧ που απαιτούν υψηλό αριθμό οκτανίων, η χρήση απλής αμόλυβδης μειώνει σημαντικά την απόδοση, αυξάνει τα επικίνδυνα καυσαέρια και τις επικαθίσεις στον κινητήρα, με αποτέλεσμα την πρόωρη φθορά του.
- Diesel κίνησης: Νοθεύεται με diesel θέρμανσης ή diesel ναυτιλίας και σπανιότερα με white spirit. Η νοθεία με diesel θέρμανσης ή ναυτιλίας μπορεί να επιφέρει φθορές στους σύγχρονους κινητήρες που είναι σχεδιασμένοι να λειτουργούν με πετρέλαιο καλής ποιότητας. Το πρόβλημα είναι πολύ πιο έντονο, όταν γίνεται νοθεία με πετρέλαιο ναυτιλίας.
- http://www.imerisia.gr/
