Η κυβέρνηση δίνει εγγυήσεις
για το οριστικό τέλος των δύσκολων οικονομικών μέτρων και ο ΣΥΡΙΖΑ
υποστηρίζει ότι είναι σε θέση να οργανώσει επιλεκτικές παροχές, σε
περίπτωση που έρθει στην εξουσία στο άμεσο μέλλον.
Περιορισμένη η πρόοδος
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι πολύ καλύτερη από ό,τι το 2012 και πως φτάσαμε στο τέλος της οικονομικής ύφεσης που ξεκίνησε το 2008. Παρά τις θετικές εξελίξεις και τις πρώτες επιτυχίες, η πρόοδος στη δημοσιονομική εξυγίανση, τις διαρθρωτικές αλλαγές και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας είναι πολύ περιορισμένη σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ, που υποχρεώθηκαν και αυτές σε δύσκολα προγράμματα προσαρμογής.
Ιρλανδία και Πορτογαλία μπήκαν στα δικά τους μνημόνια μετά από εμάς και βγήκαν πριν από εμάς. Ιδιαίτερα η Ιρλανδία βαθμολογείται με άριστα από τις διεθνείς αγορές, εφόσον διαθέτει τα δεκαετή ομόλογα του Δημοσίου με ένα επιτόκιο της τάξης του 1,6%. Εντυπωσιακή είναι η πρόοδος χωρών όπως η Λετονία και η Λιθουανία, οι οποίες πέρασαν από μία δύσκολη μετακομμουνιστική περίοδο στο ευρώ, καλύπτοντας με εντυπωσιακό ρυθμό την πτώση του ΑΕΠ που σημειώθηκε κατά την περίοδο του προγράμματος προσαρμογής.
Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, κινδυνεύουμε να μείνουμε μόνοι στο μνημόνιο ή σε κάποια μορφή επιτήρησης που θα αναδεικνύει το γεγονός ότι είμαστε πολύ πίσω στον ενδοευρωπαϊκό οικονομικό ανταγωνισμό.
Οι μεγάλες εκκρεμότητες
Αποκλείεται να καλύψουμε το χαμένο έδαφος και να εξασφαλίσουμε δυναμική και σταθερή ανάπτυξη εάν δεν αντιμετωπίσουμε βασικές οικονομικές εκκρεμότητες.
Δεν υπάρχει η δυνατότητα σημαντικών πρωτογενών πλεονασμάτων και αξιόπιστης διαχείρισης του χρέους σε βάθος χρόνου χωρίς τη μείωση του διαρθρωτικού ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού ελλείμματος κατά 2,5-3 δισ. ευρώ το χρόνο, στη βάση της στοχευμένης μείωσης επικουρικών και κύριων συντάξεων.
Η μείωση της φορολογίας και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας προϋποθέτει τη μείωση των δημοσίων δαπανών και του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων πέρα από τις 15.000 απολύσεις που έχουν συμφωνηθεί με την τρόικα και δεν πραγματοποιούνται. Πρέπει επίσης να εγκαταλειφθεί η τακτική των αναδρομικών αυξήσεων στη βάση δικαστικών αποφάσεων.
Οι πρωτοβουλίες για δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών είναι αναγκαίο να συνδυαστούν με φορολογικές, ασφαλιστικές ρυθμίσεις που θα επιτρέψουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες που το επιθυμούν, να συνεχίσουν την προσπάθεια σε νέα οικονομική βάση.
Οι διευκολύνσεις προς τον υπερχρεωμένο ιδιωτικό τομέα πρέπει να συνδυαστούν με τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, η οποία έχει πάρει διαστάσεις κοινωνικού φαινομένου. Η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση από 23% σε 13% ελάχιστα επηρέασε τις κακές φορολογικές συνήθειες των επαγγελματιών του κλάδου, παρά τα τουριστικά ρεκόρ του καλοκαιριού που αύξησαν τον κύκλο εργασιών πολλών επιχειρήσεων.
Η δυναμική οικονομική ανάπτυξη και η σταδιακή μείωση της ανεργίας προϋποθέτουν τη βελτίωση των εξαγωγικών επιδόσεων των ελληνικών επιχειρήσεων. Τον περασμένο Οκτώβριο οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 7% σε σχέση με τον Οκτώβριο του 2013, ύστερα από μια πολύμηνη περίοδο κάμψης. Όσο καλύτερα πάμε στις εξαγωγές, τόσο πιο γρήγορα θα αφήσουμε πίσω μας τις μνημονιακές καταστάσεις και τις κοινωνικές δυσκολίες. Θα πρέπει μεταξύ των άλλων να ελεγχθεί το ενεργειακό κόστος, το οποίο διαμορφώνεται σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα στην Ελλάδα και στο σύνολο της ΕΕ.
Για να λειτουργήσει καλύτερα η οικονομία και να συμφιλιωθούν πολλοί συμπολίτες μας με τις επιλογές του συστήματος εξουσίας χρειάζεται να εφαρμοστεί πρόγραμμα σταδιακής ανάκτησης των 40 δισ. ευρώ δημόσιου χρήματος που τοποθετήθηκε στις ιδιωτικές τράπεζες και να περιοριστούν δραστικά οι ευκολίες προς συγκεκριμένα συμφέροντα, ιδιαίτερα εργολαβικά, που έγιναν στο όνομα της προώθησης της κατασκευής έργων υποδομής με τη βοήθεια «φιλικών διακανονισμών» αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ.
Τέλος, δεν μπορεί να υπάρξει οριστική έξοδος από την κρίση χωρίς επιτυχημένη διαπραγμάτευση της αναδιάρθρωσης του χρέους του ελληνικού Δημοσίου, ώστε να παραταθεί ο χρόνος αποπληρωμής από τα 30 στα 50 χρόνια και να υπάρξει μείωση των ετήσιων τοκοχρεολυσίων που θα επιτρέψει την προσεκτική αύξηση των επενδυτικών δαπανών.
Ξανά στον ανταγωνισμό
Εάν κινηθούμε αποτελεσματικά σε αυτές τις κατευθύνσεις θα βγούμε από την ειδική κατηγορία στην οποία έχουμε εγκλωβιστεί και θα μπούμε ξανά με αξιώσεις στο παιχνίδι του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου ανταγωνισμού.Αυτοί που προπαγανδίζουν τη χαλάρωση ή και την εγκατάλειψη της προσπάθειας στον οικονομικό, δημοσιονομικό τομέα μπερδεύουν τις πολιτικές τους επιδιώξεις με την οικονομική πραγματικότητα.
Περιορισμένη η πρόοδοςΔεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι πολύ καλύτερη από ό,τι το 2012 και πως φτάσαμε στο τέλος της οικονομικής ύφεσης που ξεκίνησε το 2008. Παρά τις θετικές εξελίξεις και τις πρώτες επιτυχίες, η πρόοδος στη δημοσιονομική εξυγίανση, τις διαρθρωτικές αλλαγές και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας είναι πολύ περιορισμένη σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ, που υποχρεώθηκαν και αυτές σε δύσκολα προγράμματα προσαρμογής.
Ιρλανδία και Πορτογαλία μπήκαν στα δικά τους μνημόνια μετά από εμάς και βγήκαν πριν από εμάς. Ιδιαίτερα η Ιρλανδία βαθμολογείται με άριστα από τις διεθνείς αγορές, εφόσον διαθέτει τα δεκαετή ομόλογα του Δημοσίου με ένα επιτόκιο της τάξης του 1,6%. Εντυπωσιακή είναι η πρόοδος χωρών όπως η Λετονία και η Λιθουανία, οι οποίες πέρασαν από μία δύσκολη μετακομμουνιστική περίοδο στο ευρώ, καλύπτοντας με εντυπωσιακό ρυθμό την πτώση του ΑΕΠ που σημειώθηκε κατά την περίοδο του προγράμματος προσαρμογής.
Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, κινδυνεύουμε να μείνουμε μόνοι στο μνημόνιο ή σε κάποια μορφή επιτήρησης που θα αναδεικνύει το γεγονός ότι είμαστε πολύ πίσω στον ενδοευρωπαϊκό οικονομικό ανταγωνισμό.
Οι μεγάλες εκκρεμότητες
Αποκλείεται να καλύψουμε το χαμένο έδαφος και να εξασφαλίσουμε δυναμική και σταθερή ανάπτυξη εάν δεν αντιμετωπίσουμε βασικές οικονομικές εκκρεμότητες.
Δεν υπάρχει η δυνατότητα σημαντικών πρωτογενών πλεονασμάτων και αξιόπιστης διαχείρισης του χρέους σε βάθος χρόνου χωρίς τη μείωση του διαρθρωτικού ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού ελλείμματος κατά 2,5-3 δισ. ευρώ το χρόνο, στη βάση της στοχευμένης μείωσης επικουρικών και κύριων συντάξεων.
Η μείωση της φορολογίας και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας προϋποθέτει τη μείωση των δημοσίων δαπανών και του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων πέρα από τις 15.000 απολύσεις που έχουν συμφωνηθεί με την τρόικα και δεν πραγματοποιούνται. Πρέπει επίσης να εγκαταλειφθεί η τακτική των αναδρομικών αυξήσεων στη βάση δικαστικών αποφάσεων.
Οι πρωτοβουλίες για δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών είναι αναγκαίο να συνδυαστούν με φορολογικές, ασφαλιστικές ρυθμίσεις που θα επιτρέψουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες που το επιθυμούν, να συνεχίσουν την προσπάθεια σε νέα οικονομική βάση.
Οι διευκολύνσεις προς τον υπερχρεωμένο ιδιωτικό τομέα πρέπει να συνδυαστούν με τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, η οποία έχει πάρει διαστάσεις κοινωνικού φαινομένου. Η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση από 23% σε 13% ελάχιστα επηρέασε τις κακές φορολογικές συνήθειες των επαγγελματιών του κλάδου, παρά τα τουριστικά ρεκόρ του καλοκαιριού που αύξησαν τον κύκλο εργασιών πολλών επιχειρήσεων.
Η δυναμική οικονομική ανάπτυξη και η σταδιακή μείωση της ανεργίας προϋποθέτουν τη βελτίωση των εξαγωγικών επιδόσεων των ελληνικών επιχειρήσεων. Τον περασμένο Οκτώβριο οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 7% σε σχέση με τον Οκτώβριο του 2013, ύστερα από μια πολύμηνη περίοδο κάμψης. Όσο καλύτερα πάμε στις εξαγωγές, τόσο πιο γρήγορα θα αφήσουμε πίσω μας τις μνημονιακές καταστάσεις και τις κοινωνικές δυσκολίες. Θα πρέπει μεταξύ των άλλων να ελεγχθεί το ενεργειακό κόστος, το οποίο διαμορφώνεται σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα στην Ελλάδα και στο σύνολο της ΕΕ.
Για να λειτουργήσει καλύτερα η οικονομία και να συμφιλιωθούν πολλοί συμπολίτες μας με τις επιλογές του συστήματος εξουσίας χρειάζεται να εφαρμοστεί πρόγραμμα σταδιακής ανάκτησης των 40 δισ. ευρώ δημόσιου χρήματος που τοποθετήθηκε στις ιδιωτικές τράπεζες και να περιοριστούν δραστικά οι ευκολίες προς συγκεκριμένα συμφέροντα, ιδιαίτερα εργολαβικά, που έγιναν στο όνομα της προώθησης της κατασκευής έργων υποδομής με τη βοήθεια «φιλικών διακανονισμών» αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ.
Τέλος, δεν μπορεί να υπάρξει οριστική έξοδος από την κρίση χωρίς επιτυχημένη διαπραγμάτευση της αναδιάρθρωσης του χρέους του ελληνικού Δημοσίου, ώστε να παραταθεί ο χρόνος αποπληρωμής από τα 30 στα 50 χρόνια και να υπάρξει μείωση των ετήσιων τοκοχρεολυσίων που θα επιτρέψει την προσεκτική αύξηση των επενδυτικών δαπανών.
Ξανά στον ανταγωνισμό
Εάν κινηθούμε αποτελεσματικά σε αυτές τις κατευθύνσεις θα βγούμε από την ειδική κατηγορία στην οποία έχουμε εγκλωβιστεί και θα μπούμε ξανά με αξιώσεις στο παιχνίδι του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου ανταγωνισμού.Αυτοί που προπαγανδίζουν τη χαλάρωση ή και την εγκατάλειψη της προσπάθειας στον οικονομικό, δημοσιονομικό τομέα μπερδεύουν τις πολιτικές τους επιδιώξεις με την οικονομική πραγματικότητα.
