Η Ρωσία, τελευταία, στρέφεται και πάλι προς τη Μέση Ανατολή. Το γεγονός αυτό έχει να κάνει και με τον περιορισμό των ορίων ελιγμών της Ρωσίας στην Ευρώπη, λόγω των πρόσφατων εξελίξεων. Έτσι η Μόσχα αναζητά νέες πολιτικές και οικονομικές ευκαιρίες σε άλλες σημαντικές περιοχές, στις οποίες, ιστορικά, ασκεί επιρροή.
Η φιλοσοφία πίσω από τη νέα ρωσική μεσανατολική πολιτική εκδηλώνεται με μια σειρά τακτικών ελιγμών. Οι σχεδιαστές της ρωσικής πολιτικής δεν επιθυμούν να εμπλακούν πάντως σε επικίνδυνες καταστάσεις, όσον αφορά ειδικά τον τομέα της ασφάλειας και της πολιτικής, στη Μέση Ανατολή, αξιοποιώντας την σοβιετική εμπειρία.
Η Μόσχα όμως επιδεικνύει το ενδιαφέρον της κυρίως σε τρία επίπεδα, πρώτον, μετέχοντας στην ομάδα των 5+1 που διαπραγματεύεται το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, δεύτερον μετέχοντας στις διαπραγματεύσεις Ισραήλ- Παλαιστινίων και τέλος παρακολουθώντας τις εξελίξεις στην Συρία.
Είναι δε ιδιαίτερα σημαντικό για τη Μόσχα να κινείται και στο παρασκήνιο, έχοντας επαφές με τις βαρύνουσες για τις εξελίξεις περιφερειακές δυνάμεις, ώστε να είναι σε θέση να εξισορροπήσει την πίεση που της ασκείται από τις ΗΠΑ. Η Ρωσία φυσικά δεν είναι ξένη στη Μέση Ανατολή και διαθέτει τον μηχανισμό ελέγχου και ανάλυσης των πραγμάτων της περιοχής, όντας ικανή να εκμεταλλεύεται τις αμερικανικές αστοχίες. Έτσι προέκυψε η συνεργασία με την Αίγυπτο και το Μπαχρέιν.
Τα τελευταία χρόνια οι σχέσεις της Ρωσίας με τι δύο αυτές μη NATOϊκές συμμάχους των ΗΠΑ, έχουν ενισχυθεί. Όσον αφορά την Αίγυπτο οι καλές σχέσεις αποτελούν παλαιά παράδοση. Ήδη οι αμυντικές συμφωνίες ύψους 2 δισ. δολαρίων έχουν υπογραφεί και οι διμερείς σχέσεις έχουν ακόμα περισσότερο συσφιχθεί από την επίσκεψη Σίσι στη Μόσχα, τον Αύγουστο του 2014. Με την επίσκεψη εκείνη ο Σίσι έδωσε και το μήνυμα στις ΗΠΑ ότι η Αίγυπτος μπορεί να βρει και αλλού συμμάχους.
Η ανάπτυξη σχέσεων όμως με το Μπαχρέιν, μια χώρα πιστή σύμμαχο των ΗΠΑ και βάση του αμερικανικού 5ου Στόλου, αποτελεί μια ενδιαφέρουσα κίνηση, καθώς η Μόσχα θεωρεί πλέον το Μπαχρέιν σημαντικό της εταίρο στον Κόλπο. Στη διμερή ατζέντα κυριαρχούν τα θέματα της ενέργειας και των οικονομικών επενδύσεων. Στα τέλη Οκτωβρίου ο πρόεδρος Πούτιν και ο βασιλιάς αλ Χαλιφά, συναντήθηκαν στο Σότσι και αποφάσισαν να συσφίξουν περαιτέρω τις σχέσεις τους και να συνδέσουν, απευθείας, αεροπορικώς τις χώρες τους.
Είναι φυσικά πολύ πρώιμο να υποθέσουμε ότι η Ρωσία κερδίζει τη θέση των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, ωστόσο η δυνατότητά της να επενδύσει τόσο στον τομέα της οικονομίας, όσο και της τεχνογνωσίας, αποτελεί το δυνατό της χαρτί. Η Ρωσία θεωρείται από τους σουνίτες μουσουλμάνους ως προστάτης των σιιτών, λόγω των σχέσεων της με το Ιράν και την Συρία.
Ωστόσο, το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μουσουλμάνων της Ρωσίας είναι σουνίτες είναι ένα χαρτί που η Μόσχα θα εκμεταλλευτεί, σε συνδυασμό με τις καλές σχέσεις που διατηρεί με την Αίγυπτο, τους Παλαιστίνιους και τώρα το Μπαχρέιν. Αν και η ρωσική στρατηγική προσέγγιση στη Μέση Ανατολή έχει ως στόχο συγκεκριμένες χώρες, ο στόχος της είναι τελικά να επιτευχθεί ένα ευρύτερο συστημικό αποτέλεσμα στην περιοχή.
ΠΗΓΕΣ: http://www.al-monitor.com/, http://www.defence-point.gr/
http://mignatiou.com/2014/12/ti-krivi-i-rosiki-stratigiki-sti-mesi-anatoli/
