Ο έλεγχος των
ΗΠΑ στους παγκόσμιους χρηματοπιστωτικούς μηχανισμούς και η ευθυγράμμιση
της Γερμανίας και της ΕΕ μέσω των κυρώσεων με τη σκληρή γραμμή της
Ουάσιγκτον είχαν ήδη συμπιέσει τη Ρωσία. Η κατάρρευση της τιμής του
πετρελαίου θέτει εύλογα ερωτήματα για το κατά πόσον πλέον η κρίση είναι
διαχειρίσιμη για τη Μόσχα.Ταυτόχρονα όμως
τίθεται ένα άλλο ερώτημα που αφορά τη Δύση, ΗΠΑ και ΕΕ: Σε μια συγκυρία
οριακών παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών ισορροπιών, με την επιστροφή στην
ανάπτυξη των ΗΠΑ εύθραυστη και αναιμική, δεν υπάρχει κίνδυνος ενός
ντόμινο παγκόσμιων παρενεργειών από την πολιορκία του Κρεμλίνου;
Η κατάρρευση του ρουβλίου και η συρρίκνωση της ρωσικής αγοράς πιέζει ασφυκτικά τις ήδη συμπιεσμένες αναδυόμενες αγορές και κυρίως τις χώρες BRICS, καθώς πριμοδοτεί την ανασφάλεια στους επενδυτές που αναζητούν γεωπολιτική σταθερότητα κατά κύριο λόγο και δευτερευόντως υψηλές αποδόσεις.
Σε ό,τι αφορά την πτώση της τιμής του πετρελαίου, που πλήττει κυρίως τη Ρωσία, τη Βενεζουέλα και το Ιράν, είναι ζητούμενο αν είναι πλέον μια ελέγξιμη δυναμική, καθώς τον πρώτο λόγο έχει η προεξοφλητική λογική των αγορών η οποία, σύμφωνα με τους ειδήμονες της αγοράς του «μαύρου χρυσού», έχει ήδη δημιουργήσει καθοδική φούσκα περαιτέρω μείωσης, η οποία θα πλήξει καίρια τη Βρετανία, τη Νορβηγία και κυρίως τις ίδιες τις ΗΠΑ, που μέχρι πριν από έναν χρόνο διακήρυτταν ότι σε ορίζοντα δεκαετίας θα είναι από αυτάρκεις έως εξαγωγείς λόγω της αξιοποίησης των σχιστολιθικών κοιτασμάτων.
Η σύνθλιψη της Ρωσίας αλλά και οι παρενέργειες στις αναδυόμενες αγορές είναι και ένα καίριο πλήγμα στη στρατηγική της Γερμανίας, που είχε επενδύσει στο διμερές εμπόριο με τη Ρωσία αλλά και την Κίνα και την Ινδία ως στρατηγική εξισορρόπησης της αποκλειστικής εξάρτησής της από την Ευρωζώνη και σε περίπτωση βραχυκύκλωσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ως εναλλακτική λύση.
Το πρόβλημα πλέον για το Κρεμλίνο δεν είναι οι κυρώσεις, καθώς η πτώση της τιμής του πετρελαίου δεν ελέγχεται ούτε από τις Βρυξέλλες ούτε από την Ουάσιγκτον, καθώς η Σαουδική Αραβία δύσκολο να εγκαταλείψει την ηγεμονική θέση που κατοχύρωσε ως πρώτος εξαγωγέας και προμηθευτής σε μια στιγμή ευρύτερης αστάθειας στη Μέση Ανατολή.
Το παιχνίδι με το πετρέλαιο που παρασύρει το ρούβλι σε κατάρρευση έχει πλέον τη δική του δυναμική, είτε ο Πούτιν περιχαρακωθεί είτε υποχωρήσει.
kapopoulos@pegasus.gr
Η κατάρρευση του ρουβλίου και η συρρίκνωση της ρωσικής αγοράς πιέζει ασφυκτικά τις ήδη συμπιεσμένες αναδυόμενες αγορές και κυρίως τις χώρες BRICS, καθώς πριμοδοτεί την ανασφάλεια στους επενδυτές που αναζητούν γεωπολιτική σταθερότητα κατά κύριο λόγο και δευτερευόντως υψηλές αποδόσεις.
Σε ό,τι αφορά την πτώση της τιμής του πετρελαίου, που πλήττει κυρίως τη Ρωσία, τη Βενεζουέλα και το Ιράν, είναι ζητούμενο αν είναι πλέον μια ελέγξιμη δυναμική, καθώς τον πρώτο λόγο έχει η προεξοφλητική λογική των αγορών η οποία, σύμφωνα με τους ειδήμονες της αγοράς του «μαύρου χρυσού», έχει ήδη δημιουργήσει καθοδική φούσκα περαιτέρω μείωσης, η οποία θα πλήξει καίρια τη Βρετανία, τη Νορβηγία και κυρίως τις ίδιες τις ΗΠΑ, που μέχρι πριν από έναν χρόνο διακήρυτταν ότι σε ορίζοντα δεκαετίας θα είναι από αυτάρκεις έως εξαγωγείς λόγω της αξιοποίησης των σχιστολιθικών κοιτασμάτων.
Η σύνθλιψη της Ρωσίας αλλά και οι παρενέργειες στις αναδυόμενες αγορές είναι και ένα καίριο πλήγμα στη στρατηγική της Γερμανίας, που είχε επενδύσει στο διμερές εμπόριο με τη Ρωσία αλλά και την Κίνα και την Ινδία ως στρατηγική εξισορρόπησης της αποκλειστικής εξάρτησής της από την Ευρωζώνη και σε περίπτωση βραχυκύκλωσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ως εναλλακτική λύση.
Το πρόβλημα πλέον για το Κρεμλίνο δεν είναι οι κυρώσεις, καθώς η πτώση της τιμής του πετρελαίου δεν ελέγχεται ούτε από τις Βρυξέλλες ούτε από την Ουάσιγκτον, καθώς η Σαουδική Αραβία δύσκολο να εγκαταλείψει την ηγεμονική θέση που κατοχύρωσε ως πρώτος εξαγωγέας και προμηθευτής σε μια στιγμή ευρύτερης αστάθειας στη Μέση Ανατολή.
Το παιχνίδι με το πετρέλαιο που παρασύρει το ρούβλι σε κατάρρευση έχει πλέον τη δική του δυναμική, είτε ο Πούτιν περιχαρακωθεί είτε υποχωρήσει.
kapopoulos@pegasus.gr