13 Νοεμβρίου 2014

Αβεβαιότητα είναι η μόνη... βεβαιότητα

Δύσκολα, πολύ δύσκολα θα προλάβει η κυβέρνηση να έχει στα χέρια της τη θετική αξιολόγηση της τρόικας μέχρι το κρίσιμο Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου, το τελευταίο της χρονιάς, ώστε στο επόμενο και τελευταίο για το 2014 Συμβούλιο Κορυφής να επισημοποιηθεί η λήξη του ευρωπαϊκού Μνημονίου και η αναγγελία «της νέας σχέσης» των δανειστών με την Ελλάδα.
Η τρόικα δεν κρατά απλώς καθυστερήσεις στο ματς με την Αθήνα. Δείχνει μάλλον διαθέσεις... να επαναληφθεί το παιχνίδι και στην αρχή του 2015.

Κατ' αυτόν τον τρόπο, η Αθήνα θα είναι εντελώς ακάλυπτη και επομένως πιο τρωτή σε πιέσεις για εφαρμογή υπεσχημένων και αποτροπή μέτρων ρύθμισης του τεράστιου πλέον εσωτερικού χρέους σε εφορίες και Ταμεία και άλλων μέτρων φοροελαφρύνσεων. Και επομένως θα βρεθεί σε ακόμα δυσχερέστερη θέση για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και την αποφυγή εκλογών.
Κατά την τρόικα, αν η κυβέρνηση δεν θέλει μια τέτοια εξέλιξη με παράταση της πολιτικής αβεβαιότητας που στρέφεται κυρίως εναντίον των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης, τότε θα υποκύψει στα κελεύσματα των δανειστών, που φοβούνται ότι το δημοσιονομικό κενό για το 2015 θα εκτιναχθεί στα 2,5 δισ., δίνοντας φτερά στους πλέον σκληρούς της παρέας, όπως η Φινλανδία, η Ολλανδία και όσους τους ακολουθήσουν, να επιβάλουν σκληρούς όρους και στη νέα σχέση με την Ελλάδα, που θα ισοδυναμεί με τρίτο εξίσου σκληρό Μνημόνιο.

Η κυβέρνηση έδειξε χθες να παίρνει πολύ σοβαρά υπόψη της την εμμονή της τρόικας στο δημοσιονομικό κενό 2,5 δισ. για το 2015. Ετσι καταπίνοντας τη γλώσσα της πήρε πίσω τη γενναιόδωρη ενσωμάτωση των δόσεων του ΕΝΦΙΑ και του φόρου εισοδήματος, που δεν έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες, στο σύστημα των 100 δόσεων. Το «μυστικό» είναι το περίπου 1,5 δισ. ευρώ που απομένει να καταβληθεί από τον ΕΝΦΙΑ 2014 και το οποίο οι τροϊκανοί δεν θέλουν να δουν να «διαχέεται» στους προϋπολογισμούς των επόμενων ετών.

Είναι άγνωστο ακόμα αν η κυβέρνηση, υπό την πίεση του χρόνου, θα δεχθεί να κάνει και άλλες υποχωρήσεις-συμβιβασμούς σε καυτά θέματα, που θα ήθελε να τα στείλει... στο πυρ το εξώτερον, ή τουλάχιστον από το 2016 και μετά, όπως το Ασφαλιστικό και τα εργασιακά.

Αλλά ακόμα και αν προχωρήσει σε επώδυνες υποχωρήσεις, είναι πολύ αμφίβολο αν βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού θα δεχθούν να τα ψηφίσουν στη Βουλή, στέλνοντας έτσι τη χώρα μια ώρα αρχύτερα στις κάλπες.

Η κυβέρνηση εξακολουθεί να εμφανίζει προς τα έξω τη βεβαιότητά (;) της ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι δανειστές στο τέλος της ημέρας, δηλαδή στο τέλος αυτού του χρόνου, θα συμφωνήσουν τελικώς να διευκολύνουν την κυβέρνηση Σαμαρά να παραμείνει στην εξουσία, έναντι ενός «φουριόζου» ΣΥΡΙΖΑ, που θέλει όχι μόνον να πάρει ταχύτατα την εξουσία, αλλά και να διαγράψει όλες τις προηγούμενες συμφωνίες και δεσμεύσεις της χώρας.

Ομως αυτή η κυβερνητική βεβαιότητα μπορεί να αποδειχθεί μεγάλη... αβεβαιότητα, καθώς οι δανειστές δείχνουν περισσότερο ενδιαφέρον για την πορεία του δημοσιονομικού κενού της χώρας και την εξακολούθηση των δομικών μεταρρυθμίσεων, από το ποιος θα κυβερνά «κατά τ' άλλα» τη χώρα αυτή...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ