Καθημερινό φαινόμενο είναι πλέον οι εντάσεις και οι βίαιες
αντιπαραθέσεις στην Ιερουσαλήμ. Η δολοφονική επίθεση από δύο
Παλαιστινίους στη συναγωγή τις προηγούμενες ημέρες έδωσε το πάτημα στο
υπουργικό συμβούλιο του Ισραήλ να επιβάλει νέους περιοριστικούς όρους
στα Ανατολικά Ιεροσόλυμα. Οι μετακινήσεις των Παλαιστινίων πολιτών
γίνονται ολοένα και πιο δύσκολες μέρα με τη μέρα. Οι επιλογές της
κυβέρνησης Νετανιάχου, αν και αμφισβητούνται ακόμα και από τη
στρατιωτική ηγεσία της χώρας, κλιμακώνουν επικίνδυνα το τοπίο και
περιορίζουν σημαντικά κάθε πιθανότητα διαλόγου και λογικής προσέγγισης
με την άλλη πλευρά.
Η αδυναμία παρέμβασης ή έστω επιρροής από ξένες δυνάμεις στις εξελίξεις
και στην πολιτική του Ισραήλ έναντι του Παλαιστινιακού συμβάλλει σε
μεγάλο βαθμό στην αδιαλλαξία και την επιμονή για ακραίες επιλογές από
τον πρωθυπουργό του Ισραήλ. Το περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί στην
ευρύτερη περιοχή, με κυρίαρχο στοιχείο τη δράση του Ισλαμικού Χαλιφάτου,
έχει στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας μακριά από το παλαιστινιακό
ζήτημα. Επίσης οι όποιες διπλωματικές προσπάθειες ή πρωτοβουλίες περιορίζονται από τον δυτικό παράγοντα στη Συρία και στο Ιράκ. Την ίδια στιγμή, οι συνομιλίες που βρίσκονται σε εξέλιξη για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και η έντονη αντίθεση του Ισραήλ σε αυτές δεν αφήνουν περιθώρια πιέσεων προς το Τελ Αβίβ ως προς την πολιτική που εφαρμόζει στη Δυτική Όχθη, τη Γάζα και στα Ανατολικά Ιεροσόλυμα.
Μόλις τις τελευταίες είκοσι μέρες έχουν συλληφθεί περισσότεροι από 380 Παλαιστίνιοι πολίτες, έχουν ανακοινωθεί εκατοντάδες νέοι οικισμοί εποίκων στα κατεχόμενα, έχουν στηθεί οδοφράγματα στα οποία οι κάτοικοι των Ανατολικών Ιεροσολύμων ελέγχονται από στρατιώτες ή συνοροφύλακες. Ακόμα και η ηγεσία του υπουργείου Άμυνας του Ισραήλ δήλωσε αντίθετη στην ανάπτυξη στρατιωτικών τμημάτων στα Ανατολικά Ιεροσόλυμα, επισημαίνοντας πως μόνο τα χειρότερα θα μπορούσαν να προκύψουν από μια τέτοια ενέργεια.
Αποκλεισμός
Νιώθοντας μόνοι, οι κάτοικοι των Ανατολικών Ιεροσολύμων, περιοχής που η παλαιστινιακή αρχή έχει οριοθετήσει ως πρωτεύουσα ενός μελλοντικού κράτους, παρακολουθούν τον Μαχμούντ Αμπάς να αδυνατεί να κινήσει, έστω και στο ελάχιστο, ένα μηχανισμό αντίδρασης ικανό να αλλάξει τα δεδομένα.Δέκα χρόνια μετά τον θάνατο του Γιάσερ Αραφάτ, στον οποίο αρκετοί Παλαιστίνιοι είχαν απωλέσει την εμπιστοσύνη τους λόγω του βαθμού διαφθοράς που χαρακτήριζε τα κυβερνητικά στελέχη του, δείχνουν να νοσταλγούν την προσωπικότητα και τις πολιτικές του. Χαρακτηριστικό των περιορισμένων δυνατοτήτων της σημερινής παλαιστινιακής αρχής είναι το γεγονός πως ακόμα κι όταν ο κ. Αμπάς απευθύνθηκε μέσω του περιβάλλοντός του σε ξένους διπλωμάτες και ζήτησε να υπάρξει καταδικαστική απόφαση για τις κατεδαφίσεις των κατοικιών των οικογενειών όσων Παλαιστινίων εμπλέκονται σε επιθέσεις κατά του Ισραήλ, αυτό είχε τη μικρότερη δυνατή ανταπόκριση. Ακόμα και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν το υιοθέτησε στο σύνολο των κρατών - μελών της.
Από πλευράς Ισραήλ και με δεδομένο ότι ο μουσουλμανικός φονταμενταλισμός κερδίζει έδαφος από τη Λιβύη μέχρι το Ιράκ, θα ήταν απόλυτα λογικό να επιλέξει μια πιο διαλλακτική στάση απέναντι στο Παλαιστινιακό. Με εξαίρεση την Ιορδανία, σε όλο το υπόλοιπο τμήμα των συνόρων του επικρατούν ομάδες ή οργανώσεις που απειλούν διαρκώς τη σταθερότητα και την ασφάλειά του.
Στη Συρία είναι θέμα χρόνου η ανάπτυξη των ενόπλων του Χαλιφάτου στα υψίπεδα του Γκολάν. Στη Χερσόνησο του Σινά η οργάνωση έχει ήδη ικανό αριθμό ενόπλων και ενισχύονται καθημερινά, ενώ ο αιγυπτιακός στρατός αδυνατεί να ελέγξει την κατάσταση. Στο νότιο Λίβανο η Χεζμπολάχ, αν και απασχολημένη για την ώρα στο συριακό μέτωπο, έχει ενισχύσει σημαντικά το οπλοστάσιό της. Κι όμως, η πολιτική του Ισραήλ δείχνει να αδιαφορεί παντελώς για το πώς οι εξελίξεις αυτές θα επηρεάσουν στο άμεσο μέλλον τη δική του καθημερινότητα. Με την Αριστερά στη χώρα ανύπαρκτη, το Εργατικό Κόμμα να βιώνει τη χειρότερη περίοδό του και την πεποίθηση της κοινής γνώμης πως μόνο μια επιθετική και αδιαπραγμάτευτη πολιτική έναντι των Παλαιστινίων, προερχόμενη μάλιστα από ακραίες προσωπικότητες της Άκρας Δεξιάς, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για το τι θα πρέπει να περιμένουμε σε επίπεδο εξελίξεων.
Χαρίτος Πάνος
