Του Δρα Γιάννου Χαραλαμπίδη
- Ο ανταρτοπόλεμος του κυβερνοχώρου και το μοντέλο του Κεμάλ
- Η προστασία της Κύπρου και η νέα αποτρεπτική στρατηγική της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, οι διευκολύνσεις στους Βρετανούς χωρίς ανταλλάγματα και τα πισώπλατα μαχαιρώματα
- Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑ και η σημασία των μουσουλμάνων στον πόλεμο κατά της ISIS
Όταν η Αλ Κάιντα είχε κτυπήσει τις ΗΠΑ στο ίδιο τους το σπίτι, μετά το
πρώτο σοκ, είχε λεχθεί ότι ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας θα είναι
μακροχρόνιος. Και όταν αργότερα αποκεφαλίστηκε η Αλ Κάιντα, όταν δηλαδή
εκτελέστηκε ο Μπιν Λάντεν, η τρομοκρατία συνέχισε να δρα. Και ομοιάζει
με Λερναία Ύδρα. Της κόβεις ένα κεφάλι και ξεπηδούν δυο. Παλαιότερα ήταν
η Αλ Κάιντα και τα παρακλάδια της. Τώρα είναι η Αλ Κάιντα και η ISIS με
τα παρακλάδια τους.
Οι πύλες του παραδείσου
Βεβαίως, ο πόλεμος με την ISIS δεν έχει καθαρά συμβατικό χαρακτήρα, καθότι έχουμε να κάνουμε με έναν στρατό ανταρτών, ο οποίος έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
1. Τα μέλη τους έχουν ως ιδεολογία τη θρησκεία και ενεργούν στη λογική του ιερού πολέμου κατά των απίστων της Δύσης, που λυμαίνονται τον πλούτο του Ισλάμ και δη το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.
2. Οι εκτελέσεις και δολοφονίες απίστων δεν είναι έγκλημα, αλλά καθήκον που ανοίγει τις πύλες του παραδείσου.Η πρακτική αυτή στηρίζεται στην αντίληψη περί των δυο κόσμων. Του καλού, δηλαδή των πιστών μουσουλμάνων, και του κακού, δηλαδή των απίστων, οι οποίοι όταν δεν αλλάζουν στρατόπεδο με το καλό, θα πρέπει να αλλάξουν με τη βία. Δια πυρός και σιδήρου.
3. Η συγκρότηση των πυρήνων γίνεται με τις κλασικές μορφές του marketing και του προσηλυτισμού. Οι υποψήφιοι «πελάτες» είναι παντού, σε όλον τον κόσμο. Οι μάχιμες μονάδες της ISIS συγκροτήθηκαν από πυρήνες προερχόμενους απ' όλον τον κόσμο, ενώ ταυτοχρόνως χρησιμοποιήθηκαν οι γνωστές μέθοδοι των Βούλγαρων Κομιτατζήδων του παρελθόντος, όταν έκαιγαν τα μακεδονικά χωριά και τις πόλεις, και του Κεμάλ Ατατούρκ, όταν μάζευε τους Τσέτες. Με άλλα λόγια, όποιος δεν ακολουθεί τον στρατό της ISIS, αποκεφαλίζεται. Και είναι γνωστές οι εικόνες από πόλεις της Συρίας και του Ιράκ, όπου κεφάλια είναι καρφωμένα πάνω σε πασσάλους παραπέμποντας στον Δράκουλα των Καρπαθίων.
4. Είναι αυτοχρηματοδοτούμενη Οργάνωση. Τα έσοδά της προέρχονται από την πώληση πετρελαίου στη μαύρη αγορά. Μάλιστα, τόσο η Τουρκία όσο και το Κατάρ κατηγορούνται ότι συμμετέχουν σε αυτήν τη διαδικασία. Τα ποσά που κερδίζει το ISIS κυμαίνονται περί τα 2 με 3 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα.
Το Ισλάμ ως κοσμικό φαινόμενο
Πέραν τούτων, στόχος της ISIS είναι η δημιουργία ενός περιφερειακού και εν συνεχεία παγκόσμιου χαλιφάτου. Δηλαδή, ενός κράτους που θα στηρίζεται στη Sharia. Με άλλα λόγια, το Ισλάμ ξεπερνά τον θρησκευτικό του ρόλο και καθίσταται κοσμικό φαινόμενο. Η Κύπρος αποτελεί τμήμα του χαλιφάτου της ISIS και εν δυνάμει στόχο διότι, εκτός των άλλων, οι βρετανικές Βάσεις αποτελούν ορμητήριο για τις αεροπορικές επιδρομές.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η Κύπρος δεν θα έπρεπε να συνδράμει στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Άλλωστε, ακόμη και αραβικά μουσουλμανικά κράτη, όπως η Ιορδανία, το Μπαχρέιν και η Σαουδική Αραβία, συμμετέχουν μαζί με τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τη Γαλλία στη Διεθνή Συμμαχία.
Το πρόβλημα με την Κύπρο είναι άλλο: Ότι έχει στο κομματικό της σύστημα δυο ακραίες τάσεις, που δεν της επιτρέπουν να εισπράξει πολιτικά ανταλλάγματα από τη συμμετοχή της σε τέτοιες κρίσεις και πολέμους, παρότι προσφέρει έδαφος, θάλασσα και αέρα, καθώς και άλλες διευκολύνσεις.
Η μία τάση είναι της Αριστεράς, που δεν είναι αντίθετη μόνο με τη συμμετοχή της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, αλλά και με οποιαδήποτε συνεργασία μαζί με τις ΗΠΑ και γενικότερα με τη Δύση. Η άλλη είναι της Δεξιάς, που προσφέρει τις πλείστες των περιπτώσεων βοήθεια χωρίς ανταλλάγματα.
Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Και το όλο σκηνικό οφείλεται στην έλλειψη ισορροπιών και στρατηγικών επιλογών. Για παράδειγμα, οι Βάσεις είναι ή δεν είναι ΝΑΤΟ; Γιατί η Βρετανία να καρπούται τα οφέλη αντί ημών; Το Λονδίνο, όπως και η Άγκυρα, τρίβουν τα χέρια τους επειδή είμαστε εκτός ΝΑΤΟ. Είμαστε, όμως, εντός Ε.Ε. Και αν διαβάσει προσεκτικά κάποιος τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 19ης και 20ής Δεκεμβρίου του 2013, θα διαπιστώσει ότι η κοινή άμυνα και εξωτερική πολιτική της Ε.Ε. είναι αρρήκτως συνδεδεμένη με το ΝΑΤΟ.
Το ίδιο συμβαίνει τώρα με την κρίση στην Ουκρανία και την ISIS. Άλλωστε, παρά τις τεταμένες σχέσεις ΗΠΑ και Ευρώπης από τη μια και Ρωσίας από την άλλη, τα δυο στρατόπεδα συνεργάζονται στο θέμα του πολέμου κατά της ISIS, αφού αυτό επιβάλλουν τα εθνικά τους συμφέροντα. Σημειώνουμε ότι η πρώτη χώρα που έστειλε στρατιωτική βοήθεια στο Ιράκ με τις ευλογίες των ΗΠΑ ήταν η Ρωσία.
Μεταφορά πολέμου σε Ευρώπη και ΗΠΑ
ΣΤΗΝ παρούσα φάση, μετά τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ για τη νέα στρατηγική, γίνεται συζήτηση εντός της Ε.Ε. για τα νέα αμυντικά δόγματα με δεδομένες τις εκ της Ρωσίας απειλές και εκείνες που προέρχονται από την ISIS. Και είναι πρόδηλο ότι η Ευρώπη, σε συνδυασμό με το ΝΑΤΟ, θα πρέπει να εξετάσει νέες αποτρεπτικές στρατηγικές.
Υπό αυτές, λοιπόν, τις συνθήκες, είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία για να ενταχθεί και η περιοχή της Κύπρου κάτω από τα όποια νέα αμυντικά δόγματα ενδέχεται να αποφασιστούν. Η αχίλλειος πτέρνα μας είναι το γεγονός ότι είμαστε και εκτός ΝΑΤΟ και εκτός Συνεταιρισμού για την Ειρήνη.
Μας δημιουργεί προβλήματα στους κοινούς σχεδιασμούς και προσφέρει ταυτοχρόνως πλεονεκτήματα στους Βρετανούς και τους Τούρκους. Ούτως ή άλλως οφείλουμε να ζητήσουμε την προστασία των εταίρων μας από τη συμμετοχή μας στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας στην εξής βάση:
1. Ανταλλαγή πληροφοριών μέσω των διαφόρων Υπηρεσιών των κρατών-μελών και των ΗΠΑ. Ο τομέας αυτός είναι ιδιαιτέρως σημαντικός υπό την έννοια ότι ένας από τους κύριους στόχους της ISIS είναι η μεταφορά του πολέμου σε ευρωπαϊκό έδαφος. Δηλαδή η χρήση υφιστάμενων πυρήνων στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ ή η αποστολή τους από τη Μέση Ανατολή προκειμένου να αρχίσουν κτυπήματα με απώτερο στόχο να φέρουν σε σύγκρουση τους μουσουλμανικούς με τους χριστιανικούς πληθυσμούς της Ευρώπης και των ΗΠΑ (Spill over).
Εξ ου και το γεγονός ότι οι Αμερικανοί δεν ανέλαβαν μόνοι τούς βομβαρδισμούς στη Συρία και στο Ιράκ, αλλά μαζί με αραβικά μουσουλμανικά κράτη, για να σταλεί το μήνυμα ότι δεν πρόκειται για θρησκευτικό πόλεμο, αλλά για πόλεμο κατά της τρομοκρατίας που απειλεί εξίσου χριστιανούς και μουσουλμάνους. Το ίδιο ισχύει και στον λεγόμενο ανταρτοπόλεμο του κυβερνοχώρου (guerrilla cyber-war). Από τη μια οι τζιχαντιστές με τους αποκεφαλισμούς και τις βίαιες εικόνες επιδιώκουν να σπείρουν τον πανικό και από την άλλη, με διαφορά βίντεο, στα οποία εμφανίζονται μουσουλμάνοι να μιλούν εναντίον της ISIS, οι Δυτικοί θέλουν να προβάλουν την άλλη άποψη: Ότι ο πόλεμος είναι κοινός κατά της τρομοκρατίας.
2. Τη συμπερίληψη της Κύπρου στις χώρες που βρίσκονται κάτω από το στόχαστρο των νέων απειλών. Και επί τούτου μπορούμε να στηριχθούμε στα παραδείγματα της Πολωνίας και άλλων ανατολικών και Βαλτικών χωρών. Όπως αυτές οι χώρες ζητούν την προστασία της Δύσης επικαλούμενες τη νέα ρωσική απειλή και τους προσφέρεται, κατά ανάλογο τρόπο θα πρέπει να εγείρουμε και εμείς ζήτημα προστασίας από την τρομοκρατία, που έχει ως κύριο μέτωπο της γειτονιά μας και τα μαχητικά της Διεθνούς Συμμαχίας επιχειρούν από το σπίτι μας.
Βεβαίως, ειδικότερα η Πολωνία, είναι κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ και εισπράττει τη βοήθεια των ΗΠΑ, με το αζημίωτο φυσικά. Πληρώνει. Εμείς και να θέλαμε να πληρώσουμε, τελούμε υπό καθεστώς εμπάργκο, που δεν θα υπήρχε υπό άλλες συνθήκες και δη με τη συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ.
3. Την ενεργό συμμετοχή μας στους διάφορους αμυντικούς πυλώνες της Ε.Ε. όπως: Α. Πλαίσιο Πολιτικής για τον Κυβερνοχώρο 2014. Β. Ναυτική Στρατηγική Ασφάλειας από το 2014. Γ. Πολιτική στήριξης της Ε.Ε. για τα τρίτα κράτη και Πολιτική κατά της Τρομοκρατίας, όπως συμβαίνει σήμερα με τον πόλεμο κατά της ISIS. Δ. Πολιτική Συνεργασίας που αφορά την αντιμετώπιση των προκλήσεων για την ενέργεια και μας αφορά άμεσα.
Το ξύπνημα της απειλής
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν πρόκειται να εξαλειφθεί εν μιά νυχτί. Μάλλον πρόκειται για φαινόμενο που συνυπάρχει με τις κοινωνίες μας. Ειδικότερα όπως εξελίσσεται ο σύγχρονος κόσμος, μάλλον τα πράγματα θα γίνονται πιο δύσκολα. Συνεπώς, η Κύπρος ουδόλως δικαιούται να υποτιμήσει την απειλή της τρομοκρατίας, η οποία συνυπάρχει με εκείνην της τουρκικής κατοχής. Και αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πόσο σημαντικές είναι οι ένοπλες δυνάμεις για ένα κράτος, καθώς και οι συμμαχίες. Δεν αρκεί μόνο να προσφέρεις γην, ύδωρ και αέρα στους συμμάχους.
Πρέπει να ξέρεις να παίρνεις και ανταλλάγματα, εφόσον βεβαίως έχεις αξιόπιστο σύστημα ασφάλειας. Εμείς δεν έχουμε. Και επί σειράν ετών δεν υπάρχει πολιτική βούληση για κάτι τέτοιο, δυστυχώς. Και είναι γι' αυτό, εκτός των άλλων, που επιχειρούν από το έδαφός μας οι Βρετανοί, οι οποίοι όχι ανταλλάγματα δεν μας δίδουν, αλλά μας καρφώνουν, όποτε βρουν ευκαιρία, πισώπλατα. Επειδή, δε, περί βομβαρδισμών ο λόγος, οι από αέρος επιδρομές θα επιφέρουν μεν κτυπήματα στην ISIS, όμως η δουλειά θα πρέπει να γίνει επί του εδάφους.
Και οι δυτικές χώρες δεν έχουν πολιτική πρόθεση για χερσαίες επιχειρήσεις, οπότε η «βρόμικη δουλειά» θα πρέπει να γίνει από Ιρακινούς, Σύρους, Κούρδους και λοιπούς γηγενείς πληθυσμούς. Η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας δεν έχει μαγικές συνταγές. Μέγιστη προτεραιότητα είναι η αποτροπή και το κλείσιμο των διόδων για τη διοχέτευση πετρελαίου στη μαύρη αγορά. Στην περίπτωση της ISIS η απειλή υποτιμήθηκε και ξύπνησε η Λερναία Ύδρα της τρομοκρατίας. Και τώρα αναζητείται ο Ηρακλής με το ξίφος, τους δαυλούς και το ρόπαλό του για να επιβάλει την τάξη.
