Η συρρίκνωση του μαθητικού πληθυσμού
της Ελληνικής Μειονότητας οφείλεται στη μετανάστευση στην Ελλάδα, στις
ταραχές του 1997, λόγω της κατάρρευσης των «πυραμίδων», στο επίπεδο της
παρεχόμενης εκπαίδευσης, στα σχολικά εγχειρίδια
Οι μαθητές που προέρχονται από την
Ελληνική Μειονότητα φοιτούν σε κοινά αλβανικά σχολεία (συνήθως σε
περιοχές εκτός μειονοτικών ζωνών) ή σε ελληνόφωνα δημόσια μειονοτικά
σχολεία (εντός των μειονοτικών ζωνών) ή σε ιδιωτικά σχολεία (Αρσάκειο
Τιράνων, Ορθόδοξης Εκκλησίας), ενώ σε ορισμένα σχολεία συνυπάρχουν
τάξεις όπου διδάσκονται μειονοτικοί μαθητές το ελληνόφωνο πρόγραμμα και
παράλληλα διδάσκεται σε άλλους το αλβανόφωνο (στις μειονοτικές ζώνες).
Η συρρίκνωση του μαθητικού πληθυσμού της Ελληνικής Μειονότητας οφείλεται στη μετανάστευση στην Ελλάδα, στις ταραχές του 1997, λόγω της κατάρρευσης των "πυραμίδων", στο επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης, στα σχολικά εγχειρίδια Τα δημόσια μειονοτικά σχολεία που λειτουργούν είναι εντός των μειονοτικών ζωνών και μόνο στους Νομούς Αργυροκάστρου, Αγίων Σαράντα, Δελβίνου και Πρεμετής στις οποίες αναγνωρίζονται ως μειονοτικά συνολικά 99 χωριά.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 λειτουργούσαν 108 μειονοτικά σχολεία με 700 εκπαιδευτικούς. Το 1994 τα σχολεία έγιναν 86. Ενδεικτικά, η φθίνουσα πορεία του αριθμού των μαθητών από το 1992 μέχρι το σχολικό έτος 2008-2009 είναι πάνω από 85%. Ωστόσο, τη διετία 2008-2010 υπήρξε αύξηση κατά περίπου 10% σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, ο μαθητικός πληθυσμός το έτος 2009-2010 (στα μειονοτικά 9τάξια και λύκεια) στις Περιφέρειες Αργυροκάστρου, Αγ. Σαράντα και Δελβίνου προσέγγιζε τους 900. Αντίστοιχα, οι εκπαιδευτικοί ήταν περίπου 140.
Η συρρίκνωση του μαθητικού πληθυσμού της Ελληνικής Μειονότητας οφείλεται στη μετανάστευση στην Ελλάδα, στις ταραχές του 1997, λόγω της κατάρρευσης των "πυραμίδων", στο επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης, στα σχολικά εγχειρίδια. Ενώ η τελευταία αύξηση οφείλεται στην επιστροφή των ομογενών από την Ελλάδα λόγω κρίσης και πάλι στις πατρογονικές εστίες.
Σχετικά με την εκπαίδευση, δάσκαλοι μας είπαν ότι «όλα τα μειονοτικά σχολεία ακολουθούν το αλβανικό εκπαιδευτικό σύστημα μέσα στο οποίο η εκπαίδευση χωρίζεται σε πρωτοβάθμια (1η-8η τάξη) και σε δευτεροβάθμια (9η-12η τάξη). Η ελληνική γλώσσα διδάσκεται ως γλωσσικό μάθημα ή ως γλώσσα διδασκαλίας ορισμένων μαθημάτων, ενώ μπορεί να εισαχθεί σε οποιοδήποτε δημόσιο σχολείο ως δεύτερη γλώσσα έπειτα από υποβολή αίτησης 32 μαθητών.
Τα σχολεία είναι δύο ειδών:
1) Εννιάχρονα δημόσια αλβανικά σχολεία όπου υπάρχουν ελληνικά μαθήματα που διδάσκονται στην ελληνική γλώσσα, ενώ η αλβανική γλώσσα θεωρείται δεύτερη. Παρόμοια σχολεία υπάρχουν 22 τον αριθμό, με περίπου 1.000 μαθητές και 130 Ελληνες εκπαιδευτικούς.
Υπάρχουν όμως και 3 σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στη Δερβιτσάνη, στη Λιβαδειά και στο Βουλιαράτι, όπου φοιτούν μειονοτικοί μαθητές στην αλβανική γλώσσα τα κυρίως μαθήματα του κορμού και στην ελληνική γλώσσα, τα μαθήματα της γλώσσας, την ιστορία και τη γεωγραφία. Τέλος, υπάρχει και το «Γλωσσικό Λύκειο «Παντελής Σωτήρης» στο Αργυρόκαστρο, όπου τα μαθήματα του κορμού διδάσκονται στην ελληνική γλώσσα και η αλβανική γλώσσα διδάσκεται ως ξένη γλώσσα.
2) Τα σχολεία της Εκκλησίας και κάποια άλλα ιδιωτικά, όπως τα εκπαιδευτήρια «Ομηρος» που λειτουργούν στη Χιμάρα και Κορυτσά.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
