Οι επιθέσεις -οι οποίες, σε ουκ ολίγες περιπτώσεις, είναι προσωπικές,
ανοίκειες και προσβλητικές- έχουν γίνει όλο και πιο συνήθεις στην
αχαλίνωτη, δήθεν μαχητική αρθρογραφία, που φιλοξενεί όλο και πιο συχνά
τον τελευταίο καιρό η «Αυγή».
Ωστόσο, η εφημερίδα που κάποτε εξέφραζε το ήθος, την ηπιότητα και την
πνευματικότητα της δημοκρατικής Αριστεράς, δείχνει να εκτροχιάζεται
πλέον, με πιο πρόσφατο «θύμα» της, χθες, δύο από τα πλέον δημοφιλή free
press έντυπα...
Στο στόχαστρο «Athens Voice» και «Lifο»
Ο λόγος για την «Athens Voice» και τη «Lifo», που, για μια μακρά περίοδο και σε δύσκολες συνθήκες, με όλες τις ενστάσεις που υπάρχουν, δίνουν «εξετάσεις» και κρίνονται από το αθηναϊκό και όχι μόνο κοινό. Δυστυχώς, η «Αυγή» αποφάσισε χθες να κάνει δίκη προθέσεων και να αφήσει υπονοούμενα για την πολιτική στάση των δύο εντύπων, «αποκαλύπτοντας» με πρωτοσέλιδο άρθρο της (και με ύφος μάλλον γκεμπελικό), «Τι ψηφίζει η Lifo Voice»...(http://www.avgi.gr/article/2516184/ti-psifizei-i-lifo-voice-)
Περί... στράτευσης!
Βέβαια, είναι παραλογισμός ένα κατεξοχήν κομματικό έντυπο να κατηγορεί τα free press για «στράτευση», κάνοντας μάλιστα παραλληλισμούς με την ΚΝΕ και τον ακροδεξιό «Στόχο», και να υπαινίσσεται ότι οι εν λόγω εφημερίδες άλλοτε «εξαγοράζονται» από τον Γ. Καμίνη, άλλοτε από τον Ν. Κακλαμάνη, άλλοτε από τον Αντ. Σαμαρά και άλλοτε από τους εθνικιστές που δεν θέλουν το τζαμί στην Αθήνα...
«Μαύρες» αντιλήψεις
Προφανώς, για την «Αυγή», το «θανάσιμο αμάρτημα» της «Athens Voice» και της «Lifo» είναι ότι δεν έσπευσαν να στρατευθούν με τη δική της κομματική ορθοδοξία και δεν συμπράττουν στην επικοινωνιακή εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, αυτή η αντίληψη για την ελευθερία της έκφρασης και του Τύπου παραπέμπει σε άλλες μαύρες εποχές της Αριστεράς - και όχι μόνο. Και είναι συνταρακτικό το γεγονός και μόνο ότι μια τέτοια αντίληψη προβάλλεται από μια εφημερίδα όπως αυτή που υπήρξε κάποτε η «Αυγή»...
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=64003468
Στο στόχαστρο «Athens Voice» και «Lifο»
Ο λόγος για την «Athens Voice» και τη «Lifo», που, για μια μακρά περίοδο και σε δύσκολες συνθήκες, με όλες τις ενστάσεις που υπάρχουν, δίνουν «εξετάσεις» και κρίνονται από το αθηναϊκό και όχι μόνο κοινό. Δυστυχώς, η «Αυγή» αποφάσισε χθες να κάνει δίκη προθέσεων και να αφήσει υπονοούμενα για την πολιτική στάση των δύο εντύπων, «αποκαλύπτοντας» με πρωτοσέλιδο άρθρο της (και με ύφος μάλλον γκεμπελικό), «Τι ψηφίζει η Lifo Voice»...(http://www.avgi.gr/article/2516184/ti-psifizei-i-lifo-voice-)
Περί... στράτευσης!
Βέβαια, είναι παραλογισμός ένα κατεξοχήν κομματικό έντυπο να κατηγορεί τα free press για «στράτευση», κάνοντας μάλιστα παραλληλισμούς με την ΚΝΕ και τον ακροδεξιό «Στόχο», και να υπαινίσσεται ότι οι εν λόγω εφημερίδες άλλοτε «εξαγοράζονται» από τον Γ. Καμίνη, άλλοτε από τον Ν. Κακλαμάνη, άλλοτε από τον Αντ. Σαμαρά και άλλοτε από τους εθνικιστές που δεν θέλουν το τζαμί στην Αθήνα...
«Μαύρες» αντιλήψεις
Προφανώς, για την «Αυγή», το «θανάσιμο αμάρτημα» της «Athens Voice» και της «Lifo» είναι ότι δεν έσπευσαν να στρατευθούν με τη δική της κομματική ορθοδοξία και δεν συμπράττουν στην επικοινωνιακή εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, αυτή η αντίληψη για την ελευθερία της έκφρασης και του Τύπου παραπέμπει σε άλλες μαύρες εποχές της Αριστεράς - και όχι μόνο. Και είναι συνταρακτικό το γεγονός και μόνο ότι μια τέτοια αντίληψη προβάλλεται από μια εφημερίδα όπως αυτή που υπήρξε κάποτε η «Αυγή»...
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=64003468
