Το οτι δεν υπάρχει καμιά συνέχεια και καμιά συνέπεια αποτελεί αμελητέα ποσότητα. Ακόμα και σήμερα θυμόμαστε ότι είανι βολικό να θυμόμαστε, ξεχνάμε οτι ειναι ενοχλητικό ή άβολο, είμαστε οι εκλεκτοί του θεού και της Ελληνικής φυλής , είμαστε η εξαίρεση στον κανόνα,.Όσο καιν ενοχλεί η Ηθική αποτελεί την κάμινο που απομακρύνει τις ξένες ουσίες και μαζί με την σφυρηλάτηση παράγει το καθαρότερο μέταλλο.
Η Γέννηση του Ελληνικού Ανεξάρτητου κράτους αποτέλεσε προϊόν ξένης παρέμβασης, ήταν προϊόν γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών σχεδιασμών που επέβαλλαν να δοθεί αίσιο τέλος στην Ελληνική επανάσταση. Τα όσα επακολουθήσαν κατέδειξαν με τρόπο εμφατικό το πόσο ανέτοιμο ήταν το Εθνος , το πόσο διασπασμένο, το βάθος της απουσίας αξιακού υπόβαθρου. Η Μήτρα του Ελληνικού Προβλήματος αποτελεί το Έλλειμμα Παιδείας του και ο Φατριασμός. Βαρέθηκα να ακούω ποιοι Ελληνες θα μας σώσουν, οι Μωραιτες, οι Κρητικοί, οι Νησιώτες, οι Μακεδόνες, οι Πόντιοι, οι Στερεοελλαδίτες και πάει λέγοντας.Φτάσαμε τα όποια αλλα γεωγραφικά στοιχεία να περνούν την ιδιότητα του Ελληνα.
Η Ρωσία ασκεί εξωτερική πολιτική μέσω της οικονομικής ολιγαρχίας που διαθέτει. Πρίν απο λίγο καιό ο Κος Σαββίδης δέχτηκε τα πυρά του Κου Πούτιν. Υπάρχει επίσης ο Μπορίς Μουζενίδη που με τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, κυρίως στον βορειοελλαδικό χώρο, είναι ο άνθρωπος που φέρνει σήμερα σχεδόν τους μισούς Ρώσους τουρίστες στην Ελλάδα. Χρήσιμοι απόλυτα στο Ελληνικό Εθνος και στο Ελληνικό κράτος, όμως δεν μπορεί να αναγορεύουν ως και σωτήρες στο βαθμό που η Ελληνική Κοινωνία , ο Ελληνισμός της διασποράς, ο Ελληνισμός της Κύπρου διακατέχονται απο την ίδια καχεκτικότητα που μας έφερε στην σημερινή κατάσταση. Προσωπικά δεν κρίνω κανέναν , το τι επιδιώκουν οι όχι οι κάθε λογιού επιχειρηματίες μου είναι αδιάφορο, με ενδιαφέρει πρώτιστα να είναι εντασσόμενοι σε μια Εθνική στρατηγική σε ένα εθνικό σχέδιο οι όποιες δράσεις τους.
Τέλος έαν σχόλιο για τα ποδοσφαιρικά δρώμενα. Ο Κος Σαββίδης δεν γνωρίζει τον Χαράλαμπο Μπλιόνα, τον Κο Μαρινάκη, τους ιθυνοντες του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού τους βαρύνει αίμα νεκρών φιλάθλων και οπαδών, σε μια χώρα με διάτρητη την κοινωνική συνοχή και με ενα εκρηκτικό μείγμα αγανάκτησης και θυμού φρόνιμο είναι να μην επαναλάβουν τα λάθη του χτες που θα οδηγησουν σήμερασε εθνικές τραγωδίες αν θέλουν να λενε οτι Είναι Έλληνες οτι υπηρετούν την Ελλάδα , οτι αγαπούν τον Ελληνικό λαό.Αν όχι ας συνεχίσουν τα τρύκ σε συσκευασία δώρου.
Η Ρωσία ασκεί εξωτερική πολιτική μέσω της οικονομικής ολιγαρχίας που διαθέτει. Πρίν απο λίγο καιό ο Κος Σαββίδης δέχτηκε τα πυρά του Κου Πούτιν. Υπάρχει επίσης ο Μπορίς Μουζενίδη που με τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, κυρίως στον βορειοελλαδικό χώρο, είναι ο άνθρωπος που φέρνει σήμερα σχεδόν τους μισούς Ρώσους τουρίστες στην Ελλάδα. Χρήσιμοι απόλυτα στο Ελληνικό Εθνος και στο Ελληνικό κράτος, όμως δεν μπορεί να αναγορεύουν ως και σωτήρες στο βαθμό που η Ελληνική Κοινωνία , ο Ελληνισμός της διασποράς, ο Ελληνισμός της Κύπρου διακατέχονται απο την ίδια καχεκτικότητα που μας έφερε στην σημερινή κατάσταση. Προσωπικά δεν κρίνω κανέναν , το τι επιδιώκουν οι όχι οι κάθε λογιού επιχειρηματίες μου είναι αδιάφορο, με ενδιαφέρει πρώτιστα να είναι εντασσόμενοι σε μια Εθνική στρατηγική σε ένα εθνικό σχέδιο οι όποιες δράσεις τους.
Τέλος έαν σχόλιο για τα ποδοσφαιρικά δρώμενα. Ο Κος Σαββίδης δεν γνωρίζει τον Χαράλαμπο Μπλιόνα, τον Κο Μαρινάκη, τους ιθυνοντες του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού τους βαρύνει αίμα νεκρών φιλάθλων και οπαδών, σε μια χώρα με διάτρητη την κοινωνική συνοχή και με ενα εκρηκτικό μείγμα αγανάκτησης και θυμού φρόνιμο είναι να μην επαναλάβουν τα λάθη του χτες που θα οδηγησουν σήμερασε εθνικές τραγωδίες αν θέλουν να λενε οτι Είναι Έλληνες οτι υπηρετούν την Ελλάδα , οτι αγαπούν τον Ελληνικό λαό.Αν όχι ας συνεχίσουν τα τρύκ σε συσκευασία δώρου.
Και μετά το σήμερα θα πάμε πού; Τα αηδόνια που δεν σε αφήνανε να κοιμηθείς στις Πλάτρες δεν τραγουδάνε πια. Τα διώξαμε εμείς με κρόταλα και σκιάχτρα, γιατί μας έπεισαν «δικοί» μας ότι ο άνθρωπος ήρθε σε αυτή εδώ τη ζωή για να υποφέρει. Σταχνοβίτικοι χρησμοί σε παράφωνο τέμπο με φωνές στριγγές, γεμάτες βεβαιότητες, αμάθεια και σύνδρομο του Μεσσία. Τι αξίζει σε αυτόν τον λαό που δεν ακούει τους χρησμούς, που δεν «χτίζει» τα ξύλινα τείχη του και που με το χέρι απλωμένο περιμένει μετέωρος στους προθαλάμους των καιρών. Καμιά δόξα δεν υπάρχει για τον επαίτη. Καμιά σωτηρία. Δεν έμαθες ακόμα τη διδαχή του Θουκυδίδη; Δεν τη διάβασες ποτέ;Τη δόξα που σου κληροδότησαν την έπλεξες στεφάνια· τα κρέμασες έξω από την πόρτα και τα ξέχασες να μαραθούν από την οξείδωση των λόγων και των πράξεων μιας καθημερινότητας ασήμαντης. Μονάχα το μουρμουρητό των «φρόνιμων λόγων» και ο αποτρόπαιος ήχος από το αυγό του φιδιού που σπάει. Γη των γενναίων, ψυχές αθάνατες που μονάχα η λευτεριά σάς έπρεπε και γι’ αυτήν παλέψατε, δεν σας αρμόζει ο χειμώνας αυτός. Θνητοί και πρόσκαιροι εμείς απέναντι σ’ «ενδιαφέροντες καιρούς», απέναντι σε «αειθαλείς προγόνους».(Απόσπασμα απο άρθρο του Σπύρου Λίτσα στην Δημοκρατία)
