Τα
μειωμένα ποσοστά αποδοχής του Ομπάμα στις δημοσκοπήσεις θέτουν το
εύλογο ερώτημα κατά πόσο θα βοηθήσουν τους Ρεπουμπλικάνους που
απαξιώθηκαν ως υπεύθυνο κόμμα εξουσίας μετά την ακραία αντιπαράθεση με
τον Λευκό Οίκο υπό την πίεση του Tea Party που τραυμάτισε τη διεθνή
αξιοπιστία της χώρας.Ο Ομπάμα δεν μπορεί να
διεκδικήσει τρίτη θητεία, αλλά θα ήθελε να ανακτήσει το Δημοκρατικό
Κόμμα στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου τον έλεγχο της Βουλής των
Αντιπροσώπων για να ολοκληρώσει τις διορθωτικές παρεμβάσεις κοινωνικού
χαρακτήρα.Ακόμη όμως και αν δεν ελέγξουν τη νέα Βουλή, οι Δημοκρατικοί μπορούν να αντιμετωπίζουν με αισιοδοξία την προεδρική εκλογή του 2016, καθώς με τα σημερινά δεδομένα ο όποιος υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων θα είναι όμηρος του Tea Party και των φονταμενταλιστικών του προτάσεων που φοβίζουν τους κεντρώους ψηφοφόρους.Οι πολιτικές εξελίξεις στις ΗΠΑ κινούνται σε ένα σκηνικό ακραίας αντιπαράθεσης δύο διαφορετικών μοντέλων και οραμάτων για τις ισορροπίες Οικονομίας και Κοινωνίας σε μια βαθιά διχασμένη χώρα. Οι δύο ακτές, Ανατολική και Δυτική, από τη μια μεριά, μια κοινωνία ανοχής, πολυπολιτισμικότητας, που επιθυμεί τον ρυθμιστικό ρόλο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, και από την άλλη οι Μεσοδυτικές Πολιτείες και ο Νότος, μια κοινωνία που κυριαρχείται από φοβικά σύνδρομα, αναδιπλώνεται σε θρησκείες, αιρέσεις, και θεωρεί τον κρατικό παρεμβατισμό ως τον υπ' αριθμόν ένα κίνδυνο.
Το μεγάλο πρόβλημα του Ομπάμα είναι ότι έχει ταυτόχρονα ενισχύσει την αντίδραση των ακραίων Ρεπουμπλικάνων αλλά και έχει απογοητεύσει τον σκληρό πυρήνα των οπαδών του, που θεωρούν τις κοινωνικού χαρακτήρα παρεμβάσεις του ως ανεπαρκείς απέναντι στη μεγάλη πρόκληση των σαράντα εκατομμυρίων Αμερικανών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.Φθορά λοιπόν αλλά χωρίς αντίπαλο από την πλευρά των Ρεπουμπλικάνων, που δεν επιτρέπει όμως εφησυχασμό για τους Δημοκρατικούς και τον υποψήφιο ή την υποψήφια (βλέπε Χίλαρι Κλίντον) που θα επιλέξουν για τον Λευκό Οίκο. Η αποσυσπείρωση των απογοητευμένων οπαδών και ψηφοφόρων του Ομπάμα είναι ένας επίφοβος εντός των τειχών αντίπαλος.
Η αμερικανική κοινωνία επιβάλλει σαφείς διαχωριστικές γραμμές και διακριτή ιδεολογική και προγραμματική ταυτότητα στην πολιτική αντιπαράθεση των δύο κομμάτων εξουσίας, σε αντίθεση με τη βραχυκυκλωμένη σε μονόδρομες επιλογές Ευρωζώνη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣkapopoulos@pegasus.gr
