Οι Τοίχοι, οι άσπροι τοίχοι πολλές φορές κρατούν καλά κρυμμένο το δράμα που εκτυλίσσεται εντός τους. Τα παραγόμενα της οικονομικής δυσπραγίας μπροστά σε αυτά της Ηθικής Εξαχρείωσης και της Πνευματικής εξαθλίωσης ωχριούν. Είναι φορές όμως που το αίσθημα Περηφάνιας και Αξιοπρέπειας δεν είναι και ο καλύτερος σύμμαχος. Το άδικο φορές σε κάνει δύο φορές πληγωμένο θεριό και είναι που δεν το συναντάς στο διάβα της ζωής αλλά που το κουβαλάς απο γεννησιμιού σου και εκεί εγκλωβίζεσαι. Βλέπεις στις μέρες μας η ανθρωπιά η συμπόνια , η έγνοια για τον δίπλα μας όποιο χρώμα καιν έχει όποιον θεό κιαν λατρεύει ότι εθνότητας κι αν είναι, ανύπαρκτη. Άνθρωποι τίμιοι εργατικοί και έντιμοι εξισώνονται με όσους αναπτύσσουν παραβατική συμπεριφορά και ζουν και διαβιούν παρασιτικά. Τώρα θα μου πεις και δίκηο θα χεις Έλληνες πόσες φορές αντιμετώπισαν ανθρώπινα δράμα Ελλήνων της διπλανής πόρτας;
Αυτή την κομβικής σημασίας παράμετρο δεν την γνώριζε η Σάρα ίσως και να μην έμαθε ούτε στο σχολείο. Το πλέον πιθανό να μην την έμαθε και η Ζωή η μητέρα της. Είχε δίκηο να είναι περήφανη στην ζωή της γιατί δεν αξίζει στο όνομα καμιάς λογικής το πλέον ύψιστο ανθρώπινο δικαίωμα αυτό της ζωής να γίνεται συνώνυμο του οίκτου .
Η οικονομική κρίση φανέρωσε σε όλο το μεγαλείο του το έλλειμμα παιδείας του Ελληνικού λαού. Ένα έλλειμμα που το κρύβουν άπαντες ,που έχει παράγει εθνικές τραγωδίες και που ελάχιστοι το επισημαίνουν.Ενα έλλειμα παιδείας που βαραίνει όλους μα πιότερο τα Ιδεολογικά σκουπίδια της προοδευτικής Αριστεράς , τους κατ' ευφημισμόν προοδευτικούς Αριστερούς και επι τους ουσίας εμετικούς Μπακαλιάρους Είθε η ζωή να τους το ανταποδώσει ως μάθημα να γευτούν ανθρωπους με δύναμη ίση με τα πάθη τους για να αντιληφθούν την αθλιότητα της ύπαρξης τους κα ιτα παράγωγα αυτής.
Δεν μπορείς να διδάξεις τίποτα στον άνθρωπο. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τον βοηθήσεις να ανακαλύψει αυτό που έχει μέσα του.Δύο γυναίκες απ οτην Σερβία μας το υπενθυμισαν με τον πλεόν εμφατικό τρόπο.Δυστυχώς πάντα η μνήμη ειδικά όταν δεν ήταν βολική είχε κοντά πόδια σε τούτον το τόπο. Το βέβαιο είναι οτι παροδικά θα αφυπνίσει πολλούς , κράτος, κοινωνία, φορείς, πολιτικούς μετά θα ξεχαστεί ,Μέχρι την επόμενη Σάρα , την επόμενη Ζωή που θα μας βοηθήσει να αναλαλύψουμε το είναι μας ,έτσι συμβαίνει πάντα σε τούτο τον πολιτισμένο τόπο..
