Η Δεξιά της διαμαρτυρίας

Το 1947 ο Γεώργιος Βλάχος σε άρθρο του με τίτλο «Δεξιά» προέβλεψε ότι η έναρξη του Ψυχρού Πολέμου θα πριμοδοτήσει πολιτικά τα συντηρητικά πολιτικά κόμματα στη Δυτική Ευρώπη.
Σήμερα, την ώρα που υπάρχουν όλες οι κοινωνικές προϋποθέσεις για ενίσχυση της Αριστεράς - Κεντροαριστεράς, στην Ευρωζώνη και την ΕΕ όλα δείχνουν ότι στις περισσότερες χώρες η ψήφος διαμαρτυρίας για την πολιτική λιτότητας που έχει επιβάλει η Γερμανία θα ενισχύσει τη Λαϊκιστική Δεξιά σε όλες της τις εκφάνσεις.Η εξέλιξη αυτή δεν ήταν μοιραία και νομοτελειακή, καθώς σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στη στάση της Σοσιαλδημοκρατίας - Κεντροαριστεράς:

• Στη Γαλλία οι Σοσιαλιστές κυβερνούν εδώ και ενάμιση χρόνο και εφαρμόζουν πιο σκληρή περιοριστική πολιτική από ό,τι ο Σαρκοζί, χωρίς να ικανοποιούν ταυτόχρονα ούτε το Βερολίνο, ούτε τις αγορές.
• Στην Ιταλία το Δημοκρατικό Κόμμα, μετεξέλιξη του ΙΚΚ, μαζί με μία ομάδα αποστατών που αποσπάστηκε από τη Φόρτσα Ιτάλια, συνεχίζει τη σκληρή λιτότητα του τεχνοκράτη Μόντι.
• Στην Ισπανία, παρά τη δημοσκοπική κατρακύλα του Ραχόι, οι Σοσιαλιστές εισπράττουν πολύ μικρό ποσοστό από τη φθορά του, καθώς είναι νωπές οι μνήμες της λιτότητας των τελευταίων μηνών της κυβέρνησης Θαπατέρο.
• Τέλος, στη Γερμανία η προσυπογραφή της ευρωπαϊκής πολιτικής της Μέρκελ από τους Σοσιαλδημοκράτες αφήνει άφωνη και αμήχανη την Αριστερά (Die Linke) και πριμοδοτεί την Εναλλακτική για τη Γερμανία ως μόνη δυνατή ψήφο διαμαρτυρίας.

Ετσι το Ευρωκοινοβούλιο θα είναι μάλλον αγνώριστο μετά τις ευρωεκλογές της άνοιξης και τίποτε δεν εγγυάται ότι οι σχεδιασμοί του Βερολίνου, που θέλει τον νυν πρόεδρο του Σώματος Γερμανό Σοσιαλδημοκράτη Σουλτς ως διάδοχο του Μπαρόζο στην προεδρία της Επιτροπής, θα υλοποιηθούν απρόσκοπτα.
Η πρωτοκαθεδρία της Δεξιάς της Διαμαρτυρίας σε Βορρά και Νότο της ΕΕ θα δημιουργήσει μία εκρηκτική αλληλοτροφοδότηση των εθνικών ευρωσκεπικισμών, με απρόβλεπτες παρενέργειες για το μέλλον της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
 ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ