Οι αποκαλύψεις Σνόουντεν είναι απλώς μια επιπλέον πίεση στην Ουάσιγκτον να προσαρμόσει τη συλλογή πληροφοριών όχι μόνον στην αναπόφευκτη εκκαθάριση των εκκρεμοτήτων του παρελθόντος με τη Ρωσία αλλά και εν όψει της εξίσου αναπόφευκτης συνεργασίας και δεδομένης αλληλεξάρτησης με τα υπόλοιπα κέντρα ισχύος, παλαιά και αναδυόμενα του πλανήτη.
Με άλλα λόγια δεν είναι δυνατόν να πιέζεις ασφυκτικά την Κίνα να ανατιμήσει το γουάν, να μέμφεσαι τη Γερμανία για την πολιτική της στην Ευρωζώνη και να δίνεις μαθήματα δημοκρατικής και πολιτικής ορθότητας στη Μόσχα, και ταυτόχρονα να παραβιάζεις κάθε πρόσχημα σεβασμού της κυριαρχίας εταίρων, φίλων και αντιπάλων μέσω μιας ηλεκτρονικής παρακολούθησης χωρίς όρια.
Η προσέγγιση στη συλλογή πληροφοριών πάντοτε ξεκινά από μια εκτίμηση του οφέλους από τα ζητούμενα δεδομένα και στοιχεία και από της ζημιάς σε περίπτωση αποκάλυψης των παράνομων μεθοδεύσεων για τη συλλογή τους.
Ο,τι συνέβη στο Γουοτεργκέιτ το 1972 δηλαδή ισχύει σε παγκόσμια κλίμακα τώρα. Κανείς δεν είναι αφελής να ζητήσει από τις ΗΠΑ να σταματήσουν τη συλλογή πληροφοριών, απλώς όλοι ελπίζουν ότι οι αποκαλύψεις Σνόουντεν θα έχουν συμβάλει αποφασιστικά στο να προηγείται μια συνεκτίμηση σε κάθε περίπτωση των κερδών από τις πληροφορίες και των ζημιών από τον παράνομο τρόπο συλλογής τους.
Ολα δείχνουν ότι προς αυτή την κατεύθυνση θα κινηθεί ή θα υποχρεωθεί να κινηθεί η κυβέρνηση Ομπάμα.
kapopoulos@pegasus.gr
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
