27 Οκτωβρίου 2013

Καινούργιο μέτωπο κατά στρατηγών από τους φοιτητές Παρατείνεται η κρίση στην Αίγυπτο

http://i.i.cbsi.com/cnwk.1d/i/tim2/2013/08/18/EN_0818_DAGATA_700x500.jpg
Τέσσερις μήνες μετά το στρατιωτικό κίνημα που ανέτρεψε τον πρόεδρο της Αιγύπτου Μοχάμεντ Μόρσι, η εκστρατεία πολιτικής ανυπακοής των Αδελφών Μουσουλμάνων δεν λέει να κοπάσει, παρά την ωμή καταστολή εις βάρος της οργάνωσης και τη φυλάκιση των περισσότερων εκ των ηγετικών στελεχών της. Είναι αλήθεια ότι οι πορείες διαμαρτυρίας στα περισσότερα αστικά κέντρα, μετά την καθιερωμένη προσευχή της Παρασκευής, έχουν απολέσει τη μαζικότητα και τον δυναμισμό τους σε σύγκριση με τις εκρηκτικές ημέρες του περασμένου καλοκαιριού. Ωστόσο, με την έναρξη της καινούργιας ακαδημαϊκής χρονιάς, η προσωρινή κυβέρνηση που στηρίζουν οι στρατηγοί βρέθηκε αντιμέτωπη με έναν καινούργιο και από ορισμένες απόψεις πιο δύσκολο αντίπαλο: το φοιτητικό κίνημα, που δεν είναι δυνατόν να στιγματισθεί και να κατασταλεί εξίσου εύκολα με την πολιτική οργάνωση των ισλαμιστών.

Επίκεντρο της φοιτητικής αναταραχής αποτελεί, από τα τέλη της περασμένης εβδομάδας, το πανεπιστήμιο Αλ Αζαρ του Καΐρου, το κορυφαίο μορφωτικό ίδρυμα για τους σουνίτες μουσουλμάνους όλου του κόσμου. Χιλιάδες φοιτητές, κατά κύριο λόγο οπαδοί του Μόρσι, αλλά και διαφορετικών ιδεολογικών αποχρώσεων, που εναντιώνονται στα αυταρχικά μέτρα της νέας κυβέρνησης, πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας, απέκλεισαν την κεντρική λεωφόρο, συγκρούστηκαν με τις αστυνομικές δυνάμεις και στη συνέχεια οχυρώθηκαν στο ιστορικό ίδρυμα, μετατρέποντάς το σε εστία καθημερινών διαδηλώσεων.

Ρόλο πυροκροτητή έπαιξε ο νέος νόμος, που ετοιμάζει η κυβέρνηση του μεταβατικού πρωθυπουργού Χαζέμ Μπεμπλάουι, με τον οποίο θεσπίζονται αυστηρότατοι περιορισμοί στο δικαίωμα των συναθροίσεων και των διαδηλώσεων, ενώ προβλέπονται βαριές ποινές για τους παραβάτες. Το επίμαχο νομοσχέδιο ήταν άλλο ένα βήμα σκλήρυνσης της στάσης του καθεστώτος, το οποίο έχει αποκόψει συνειδητά όλες τις γέφυρες συμβιβασμού με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, διαμηνύοντας ότι εννοεί να διαλύσει και να θέσει εκτός νόμου την οργάνωση που κέρδισε –εύκολα ή δύσκολα– όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις ύστερα από την ανατροπή του καθεστώτος Μουμπάρακ, με τη λαϊκή εξέγερση του 2011. Και αυτό, σε πείσμα των έντονων αμερικανικών πιέσεων για αναζήτηση κάποιου είδους συμβιβασμού και παρά το γεγονός ότι η ηγεσία των Αδελφών Μουσουλμάνων έβαλε νερό στο κρασί της το τελευταίο διάστημα, αποσύροντας την αξίωσή της για επάνοδο του Μόρσι στην προεδρία της χώρας.

Οι επιλογές της στρατιωτικής ηγεσίας της Αιγύπτου, υπό τον στρατηγό Αμπντελφατάχ Σίσι, προκάλεσαν έντονες αναταράξεις στις σχέσεις της χώρας με τις ΗΠΑ. Απρόθυμη να ταυτιστεί με την απολυταρχική στροφή του Καΐρου, η Ουάσιγκτον ανήγγειλε την περικοπή της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας προς την Αίγυπτο, προκαλώντας έντονη αντίδραση από την πλευρά του Αιγύπτιου υπουργού Εξωτερικών, Ναμπίλ Φάχμι. Το πρόβλημα δεν περιορίζεται στις αμιγώς στρατιωτικές δαπάνες. Επειτα από δυόμισι χρόνια έντονης πολιτικής αναταραχής, που στοίχισαν πανάκριβα στον τουρισμό και ευρύτερα στην οικονομία της Αιγύπτου, η κυβέρνηση του Καΐρου αναζητεί εναγωνίως δάνεια και επενδύσεις ώστε να ανορθώσει την οικονομία της και να εκτονώσει την αναταραχή.

Επί του παρόντος, το κενό που αφήνει η Αμερική σπεύδουν να καλύψουν –με το αζημίωτο– η Σαουδική Αραβία και οι σύμμαχοί της στον Περσικό Κόλπο, καθεστώτα που βλέπουν τους Αδελφούς Μουσουλμάνους ως τον ισχυρότερο παράγοντα πολιτικής αποσταθεροποίησης στο εσωτερικό τους. Σε αντάλλαγμα για τα γενναιόδωρα δάνεια που εισέπραξε από τις σουνιτικές μοναρχίες του Κόλπου, η Αίγυπτος ταυτίστηκε πλήρως με τη Σαουδική Αραβία στην πρωτοφανή κίνησή της να παραιτηθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη στροφή των ΗΠΑ στο συριακό πρόβλημα. Μπορεί να αναλογιστεί κανείς τη σημασία που θα είχε ενδεχόμενη αποξένωση της Αμερικής από τη μεγαλύτερη αραβική χώρα, την Αίγυπτο, και από τη μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγό χώρα της Μέσης Ανατολής, τη Σαουδική Αραβία, ταυτόχρονα.

Στο μεταξύ, η στρατοκρατία της Αιγύπτου πιέζεται όχι μόνο από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, αλλά και από τους κατά πολύ πιο σκληροπυρηνικούς ισλαμιστές, οι οποίοι έχουν αποδυθεί σε ένοπλο αγώνα, μετατρέποντας ολόκληρο το βόρειο τμήμα της χερσονήσου του Σινά σε ζώνη χάους. Εντονες ανησυχίες προκαλούν και τα αλλεπάλληλα κρούσματα φονικών επιθέσεων εναντίον των Κοπτών χριστιανών, που αποτελούν το 10% του αιγυπτιακού πληθυσμού, με τελευταίο κρούσμα την αιματηρή επίθεση στη διάρκεια χριστιανικού γάμου στην κοπτική εκκλησία της Παναγίας, στο Κάιρο, την περασμένη Κυριακή, όπου τέσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Η Κοπτική Εκκλησία υποστήριξε το στρατιωτικό κίνημα εναντίον των Αδελφών Μουσουλμάνων, με αποτέλεσμα οι χριστιανοί να πληρώσουν στη συνέχεια βαρύ τίμημα από επιθέσεις αντεκδίκησης φανατικών ισλαμιστών.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_26/10/2013_538037